Μας γνωστοποιήθηκαν μέσω sosial media οι φωτογραφίες που προκαλούν ανατριχίλα και αποτροπιασμό σε κάθε νοήμονα άνθρωπο.
Εκτός από την αυτονόητη καταδίκη του περιστατικού,είναι περιττό να τονίσουμε ότι τέτοιες πράξεις κανιβαλισμού και δολοφονίας δεν συνάδουν με το ήθος, την κουλτούρα και την αξιοπρέπεια των Διλινάδων!
Συγχαρητήρια στο σύλλογο προστασίας ζώων Κεφαλονιάς για το σπουδαίο έργο του και μπράβο στην κ. Μαρίνα και τους εθελοντές για την σπουδαία προσφορά τους.
Ο σύλλογος μας είναι και θα είναι αρωγός σε ότι χρειαστείτε για την περίθαλψη της μικρής Μιλλαγκρος και σε ότι άλλο χρειάζεται ο σύλλογος σας!
Θεωρούμε όμως άδικο να βάζουμε στο ίδιο τσουβαλι μια ολόκληρη κοινωνία, με μεγάλη ευαισθητοποιήση και με πολλά κατοικίδια που ζουν στα σπίτια και τις αυλές του χωριού μας.Επίσης να σας υπενθυμίσω ότι απο τα Διλινάτα έχει πρόσβαση η μισή Κέφαλονια αλλά κυρίως λόγω μεγάλου ορεινού όγκου προσελκύει πολλούς κυνηγούς,όχι μόνο από τη Κέφαλονια αλλά και από άλλα μέρη της χώρας μας. Έχουμε ήδη ξεκινήσει την έρευνα για το εντοπισμό στοιχειων!
Εκ μέρους του Δ.Σ
ο Α/πρόεδρος
Σπύρος Κουνάδης
Υπερβολές ένθεν και ένθεν!
Και επειδή πράγματι σκληρές εικόνες βλέπω θα μιλήσω και εγώ σκληρά.
Γνώμη μου πάντα, μήπως καλύτερα να κάνατε μια ωραία ευθανασία στο αν μη τι άλλο κακόμοιρο ζωντανό??
Γιατί αν και είναι το μόνο που δεν φταίει σε τίποτε, τί ποιότητα ζωής θα έχει από εδώ και πέρα?
Έπειτα τί σημαίνει είχε περιλαίμιο?
Από ό,τι γνωρίζω περί συγκεκριμένης νομοθεσίας δεν παύει να ήταν αδέσποτο.
Αν είμαι λάθος διορθώστε με.
Άρα η αρχή του κακού είναι αυτός που το χρησιμοποίησε όσο ήθελε και μετά το «αμολάρισε» ή όχι?
Έρχεται λοιπόνε ο «μπόγιας» όταν καταγγείλω κυκλοφορία αδέσποτου, το παίρνει το εμβολιάζει, το στειρώνει, του κοτσάρει και ένα περιλαίμιο και μετά το αφήνει ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον, δηλαδή πρακτικά εκεί που το βρήκε!
Κάνω λάθος?
Και άμα μου χουμήξει εμένα την άλλη μέρα τί γένεται?
Θα γλυτώσω το αντιλυσσικό εμβόλιο?
Να σας πω μια αληθινή μικρή ιστορία?
Κάποτε εργαζόμουνα σε βιομηχανία μεγάλης περιφραγμένης έκτασης.
Γυρνάω από καλοκαιρινή άδεια και βγαίνω πρώτη μέρα στον υπαίθριο χώρο να δω πως πάνε κάποιες συσκευές που με ενδιέφεραν.
Καθώς συζητούσα με ένα συνάδελφο, μου επιτίθεται στα καλά καθούμενα ένα σκυλί με περιλαίμιο χωρίς καν γαύγισμα!
Μυρουδιά δεν πήρα και ευτυχώς με προφύλαξε ο συνάδελφος.
Το αφιλότιμο μου λέει συνέχεια τα ίδια κάνει παρά του ότι έχει φάει το ξύλο τση χρονιάς του για αυτή τη συμπεριφορά.
Γυρνάω στα γραφεία και το συζητάω, όπου πιάνουνε τα γέλια!
Ο Γιάννης θα ήτανε μου λένε.
Ποιός Γιάννης ρε παιδιά? Απαντώ .
Γιάννηηη φωνάζουν και έρχεται ένας μηχανικός και μου δείχνει την δαγκωμένη γάμπα του!
Από όταν δάγκωσε το μηχανικό επήρε και το όνομά του ο σκύλος, χα χα χα.
Ο Γιάννης ο μηχανικός λοιπόνε έμαθα ότι ήταν το 11ο θύμα!
Μάλιστα!
Αν νομίζετε πως γράφω παραμύθια να σας δώσω το τηλέφωνο του γραφείου του Γιάννη όχι του σκύλου φυσικά. Χα χα.
Τέτοιου είδους προβλήματα θέλουν και κάποια σκέψη για να λύνονται και φυσικά όχι μονόπλευρη.
Και οι νόμοι κάπως έτσι βγαίνουν γι΄ αυτό και συχνά αλλάζουν.
Παράδειγμα:
Τώρα επιτρέπονται μέχρι δύο οικόσιτα ζώα ανά διαμέρισμα.
Αν στην Αθήνα ανά διαμέρισμα υπάρξουν δύο οικόσιτα ζώα, πιστεύετε ότι θα μπορούσαν να ζήσουν εκεί άνθρωποι?
Θα άλλαζε ο νόμος ή όχι?
Λογική λοιπόνε, ώστε να υπάρχει σωστή σκέψη, λιγότερα προβλήματα και έτσι καλύτερη ποιότητα ζωής ανθρώπων και ζώων.
Υ.Γ.
Προσωπικές μου απόψεις φυσικά.
Και πάντα υπάρχουν λύσεις όταν υπάρχει πραγματικά θέληση και λογική.
Σπ. Ρόκκος