Και τι δεν θα βρείτε στο κτήμα του Βαγγέλης Μαρούλης στο Ληξούρι! Αυτό όμως το ζεύγος των πουλερικών , ράτσα “Polish”, ξεπερνάει κάθε φαντασία σε κοτέτσι. Πανέμορφο ζευγάρι κόκορου και κότας με κάτι απο παγώνι?
Η Polish (πόλις) Πολωνία, είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες σπάνιες ράτσες που υπάρχουν λόγω του χαρακτηριστικού πλούσιου φτερώματος γύρω από το κεφάλι. Η καταγωγή της είναι περίπλοκη παρότι το όνομά της υπονοεί ότι είναι πολωνική.
Σύμφωνα με μια θεωρεία η πρόγονοί της έφτασαν στην Ευρώπη μέσω της Ρωσίας από την Μογγολία και θα μπορούσαν να έχουν καταλήξει στην Πολωνία. Αναφορές για μια περίεργη καινούργια ράτσα κότας υπάρχουν από έναν Πολωνό συγγραφέα (Jan Gorczak) τον 16ο αιώνα. Πάντως στη σημερινή τους μορφή κατέληξαν στην Ολλανδία προς το τέλος του 16ου αιώνα ενώ υπάρχουν απεικονίσεις σε πίνακες από τον 15ο αιώνα. Η αλήθεια είναι πως στα αγροκτήματα και τις αγροικίες της Πολωνίας η ράτσα αυτή είχε εξέχουσα θέση.
Μία άλλη θεωρία θέλει να μεταφέρεται από Ισπανούς αποίκους στην Ολλανδία τον 16ο αιώνα.
Το πιο χαρακτηριστικό σημείο της Polish είναι το λοφίο της το οποίο περικλείει όλο το κεφάλι ενώ μερικές έχουν και γένια. Το μέγεθός τους είναι μεσαίο προς το μικρό με μαλακό πτέρωμα. Το λειρί τους έχει σχήμα V και είναι κόκκινο ενώ οι λοβοί των αυτιών είναι λευκοί. Πολλές φορές φαίνεται να μην έχουν λειρί και λοβούς μιας και αυτά κρύβονται από το λοφίο που περικλείει το κεφάλι τους. Το μεγάλο λοφίο πολλές φορές εμποδίζει την όρασή τους και για αυτό πολλοί ιδιοκτήτες το δένουν πάνω. Τα πόδια τους έχουν γκρι χρώμα και γεννούν αρκετά λευκά αυγά τα οποία συνήθως κλωσσάνε. Όλα αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συγκαταλέγουν τις Polish στις σπάνιες και διακοσμητικές.
Γενικά είναι ήρεμα πουλιά τα οποία τρομάζουν εύκολα πιθανότατα γιατί δεν βλέπουν καλά λόγω του μεγάλου λοφίου. Λόγω της περιορισμένης τους όρασης έχουν αναπτύξει πολύ καλά την ακοή τους. Είναι απαραίτητο να έχουν αρκετό χώρο για να μην καταστρέψουν το ένα τα λοφία του άλλου από τα τσιμπήματα. Γενικά είναι σημαντικό να βρίσκονται σε ασφαλές μέρος γιατί χώνονται στις πιο ασυνήθιστες μεριές και αρχίζουν να φωνάζουν. Εκφοβίζονται εύκολα από τις άλλες κότες και συνήθως καταλήγουν να τρώνε και να πίνουν νερό τελευταίες. Σε περίπτωση μεγάλου κρύου μπορεί να σχηματιστεί πάγος στο λοφίο το οποίο είναι σημαντικό να αποφευχθεί αλλά γενικότερα είναι ανθεκτικές στο κρύο. Παλιά χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή αυγών αλλά με την εμφάνιση της Leghorn σταμάτησαν. Είναι από τις πιο όμορφες, εντυπωσιακές, σπάνιες και εξωτικές ράτσες που υπάρχουν και σε συνδυασμό με τον καλό τους χαρακτήρα δεν θα πρέπει να λείπουν από κανένα κοτέτσι.
