Η καλή νύφη δεν ήπρεπε να κάθεται λεφτό. Ολο κάτι να κάνει υπό το άγρυπνο βλέμμα τση πεθεράς.. Ετσι τα βράδια του χειμώνα που ανάβανε τη γωνιά και φουντώνανε τα κάρβουνα αρκίναε το σιδέρωμα.. Γιομόζανε το μαντεμένιο σίδερο με κάρβουνα , το αφήνανε να καεί και μετά σιδερώνανε.. Για σιδερόπανο είχανε μια στρατιωτική κουβέρτα , υπήρκε σε κάθε σπίτι, και ένα σεντόνι κατά προτίμηση από το σακί τ’ αλευριού… Yπάρκει καμία που αναπολεί εκειά τα χρόνια;
Οι φωτογραφίες ειναι του Διονύση Φραγκισκάτου