«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών

435

Η Ακολουθεία των Αχράντων Παθών στον Ι.Ν. Ταξίαρχων Αργοστολίου

Στον Ι.Ν Ταξιαρχων Αργοστολιου πλήθος ευσεβών πιστών παρακολούθησαν με κατάνυξη την ανάγνωση των Δωδεκα Ευαγγελίων απο τον Πατήρ Άνθιμο Καλλαρυτη Ιερομόναχο και η συγκίνηση κορυφώθηκε οταν ο Π. Ανθιμος κρατώντας τον Εσταυρωμένο εψαλε ενα απο τα ωραιότερα τροπάρια της Εκκλησίας μας

Το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου»:

Η Μεγάλη Πέμπτη σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία αφιερώνεται στην ανάμνηση τεσσάρων γεγονότων τα οποία περιγράφονται στα Ευαγγέλια και τα οποία συνέβησαν σύμφωνα με τις ευαγγελικές αναφορές λίγο πριν τη Σταύρωση:
Τα Δώδεκα Ευαγγέλια περιγράφουν την πορεία του Ιησού προς τον Γολγοθά. Τον Μυστικό Δείπνο, το δάκρυ και την ανθρώπινη αδυναμία στους κήπους της Γεσθημανής, την προδοσία του από τον Ιούδα, την σύλληψη, την δίκη, τα βασανιστήρια, την Σταύρωση.

ΜΑΚΗΣ ΛΕΚΑΤΣΑΣ

Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Σχόλιο

  1. Μεγαλη Παρασκευη σημερα και η αποκορυφωση του θειου δραματος στο επακρον μια και η Εκκλησια σημερα αναμνησιν ποιειται των αγιων και αχραντων παθων . Τη αγια και Μεγαλη Παρασκευη τα αγια και σωτηρια παθη του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου . Η Εκκλησια αναθυμαται σημερα τους εμπτυσμους ,τας μαστιγας, τα ραπισματα ,τα κολαφισματα,τον σπογγον, την χλαιναν και προπαντος τον Σταυρον και τον θανατον δια την του κοσμου σωτηριαν. Ο Χριστος παραδιδεται εις το σταυρωθηναι προσλαβων στην ολοκληρια της την ανθρωπινη πεπτωκυια φυσιν και παθαινει ως εκπροσωπος ολου του ανθρωπινου γενους ”γενομενος υπερ ημων καταρα” και ως ανθρωπος μεν τελειος προσφερει ως λυτρον την επι του σταυρου θυσιαν ενω ταυτοχρονα ως τελειος Θεος την αποδεχεται μαζι με τον Πατερα και με το Αγιον Πνευμα ”ημιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησωμεν τοις ιχνεσιν Αυτου”(Καθολικη Α Επιστολη Πετρου).
    Εκτενεστερη αναφορα ποιειται ο κορυφαιος Μαθητης και Αποστολος του Χριστου Πετρος ο οποιος στην Α Καθολικη επιστολη του γραφει τα εξης”Αγαπητοι Χριστος επαθεν υπερ ημων ημιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησωμεν τοις ιχνεσιν Αυτου” και συνεχιζει παρακατω”ος τας αμαρτιας ημων ανηνεγκεν εν τω σωματι Αυτου επι το ξυλον”,”ος λοιδωρουμενος ουκ αντελοιδωρει, πασχων ουκ ηπειλει, παρεδιδου μαλον εαυτον τω κρινοντι δικαιως”.Αυτο το χωριο μας θυμιζει το σχετικο επεισοδιο της θυσιας του Αβρααμ στο βιβλιο της Γενεσεως, ο οποιος προσεφερεν ως ολοκαρπωσιν τον μονογενη υιο του Ισαακ, ο οποιος ειναι πρωτυπωση του Ιησου Χριστου δια το υπηκοον προς τον σαρκικο του πατερα, ως και ο Μονογενης Υιος του Θεου στον αναρχον Γεννητορα”γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου, θανατου δε σταυρου”(Αποστολος Παυλος, επιστολη προς Φιλιππησιους) Ο Χριστος ειναι ο υπηκοος εως θανατου”ου τω μωλωπι Αυτου ιαθημεν”. Ο θανατος του Χριστου” αθανασιας γεγονεν προξενος” οπως ψαλλει η Εκκλησια στη νεκρωσιμο ακολουθια κατευωδονωντας στην αιωνιοτητα εν εκαστον μελος της.
    Ολοκληρη η Παλαια Διαθηκη ειναι η πρωτυπωση θα λεγαμε της θυσιας του Χριστου γιατι ειναι η ιδια η ”παιδαγωγος εις Χριστον”.Το τελετουργικο της Σκηνης του Μαρτυριου στην νομικη ιουδαικη λατρεια το θειον παθος του Χριστου εξεικονιζει.Παλι και εδω ο των εθνων διδασκαλος θειος Παυλος γραφοντας την επιστολη προς Εβραιους αναλυει διεξωδικωτερα αυτη την τυπολογια της νομικης λατρειας και της εν Πνευματι και αληθεια λατρειας.Και συναμα τονιζει και υπογραμμιζει την σπουδαιοτητα της τελευταιας”εχομεν θυσιαστηριον, εξ’ου φαγειν ουκ εχουσιν οι τη Σκηνη λατρευοντες”.Στην λευιτικη ιερωσυνη και κατ επεκταση στο τελετουργικο τυπικο της νομικης λατρειας ο ιουδαιος αρχιερευς στην λεγομενη εορτη του Εξιλασμου εισοδευε-και αυτο μια φορα τον χρονο στο Αγιο των Αγιων του Ναου του Σολομωντος ραντιζοντας τη Σκηνη του Μαρτυριου με αιμα θυσιασθεντος ζωου.Ομως αυτο ηταν απλα ο τυπος και η σκια το αντιτυπον της εποχης της Χαριτος.Στην Νεα Διαθηκη ο Αρχιερευς Χριστος εισερχεται στο αχειροποιητον Αγιον κομιζοντας το αιμα της σταυρικης του θυσιας ως Μεσιτης μονος Θεου και ανθρωπων δια του οποιου ”το μεσοτοιχον της εχθρας διαλελυται, η φλογινη ρομφαια τα νωτα διδωσιν και τα Χερουβειμ παραχωρει του ξυλου της ζωης”οπως ψαλλουμε και στην εορτη των Χριστουγεννων, το οποιο γινεται πολυ εμφανες με τα σημεια που επακολουθησαν στο παν-σωστικον γεγονος της σταυρωσεως την ημερα της Μεγαλης Παρασκευης.
    Την ημερα αυτη εχουμε την επισημη καταργηση της νομικης λατρειας και την εναρξη της εποχης της Χαριτος.Ο Χριστος ανηρτημενος επι του σταυρου ειναι ο καταστικτος και μωλωπισμενος υιος του ανθρωπου και συναμα ο παντοδυναμος Θεος και Σωτηρ, ο οποιος εδωσε την ψυχην του ”λυτρον αντι πολλων”.Κατα το σεισμο ”το καταπετασμα του Ναου διερραγη απο ανωθεν εως κατω και οι πετρες εσχισθησαν και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη και μετα την εγερσιν Αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις” ακουμε στην αναγνωση των ευαγγελικων περικοπων στην ακολουθια των αγιων παθων.Αυτο δηλωνει το μεν ρηξιμο του καταπετασματος το τελος της εχθρας και την συμφιλιωση μεταξυ Θεου και ανθρωπινου γενους δια του Χριστου.Δηλωνει το τελος της Παλαιας και την αρχη της Νεας Διαθηκης εν τω αιματι του Χριστου ο οποιος ειναι ”ο ειρηνοποιησας δια του σταυρου”τα παντα.Ο ιδιος εξαλλου το προειπε στους Γραμματεις και Φαρισαιους”Ιδου αφιεται ο οικος υμων ερημος και ου μη με ιδητε, εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι Κυριου”Ο ναος ο νομικος ειναι γεγυμνωμενος πασης Χαριτος και πλεον προφητικα δηλωνε αυτο που συνεβηκε μετα απο σαραντα ετη την παντελη ερημωση και καταστροφη του απο τους Ρωμαιους το 70 μ. Χ.επικεφαλης του Τιτου, ενω η χριστιανικη Εκκλησια αναδεικνυεται ο πολυφωτος ουρανος και η πορεια της η ιστορικη νικηφορα ανα τους αιωνας.
    Τα γεγονοτα του σεισμου κατα την ωρα που ο Χριστος παραδιδει το πνευμα σημαινουν την παντελη εξουσια του Λογου -Χριστου και την κυριοτητα του επι της ζωης και του θανατου κυριως με την εγερση των κεκοιμημενων αγιων.Ειναι το προμηνυμα της αναστασεως και της νικης του Χριστου επανω στο θανατο και της ηττας του αρχαιου εχθρου.
    Επισης εντοπιζονται και αλλα σημεια στις ιερες διηγησεις που δηλωνουν και την παγκοσμιοτητα του Χριστου ως βασιλεως και Θεου και προς τα εθνη περαν του περιουσιου λαου. Αυτα ειναι η επιγραφη σε τρεις γλωσσες που εγραψεν ο Πιλατος και τοποθετηθηκε επι του Σταυρου του Κυριου ”ουτος εστιν ο βασιλευς των Ιουδαιων”και εγινε ημερα παραμονη του εβραικου Πασχα οπου χιλιαδες Ιουδαιοι κυριως απο ολα τα σημεια του τοτε γνωστου κοσμου συνερρεαν στην Ιερουσαλημ.Η παγκοσμιοτητα αυτη εγινε πραγματικοτητα την Πεντηκοστη ημερα μετα την Ανασταση οπου οι Αποστολοι”πυρινοις γλωττημασιν στομωθεντες”εκηρυξαν πανταχου και εγενετο αυτο που και ο Αποστολος Παυλος λεγει”ινα πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι Κυριος Ιησους Χριστος εις δοξαν Θεου Πατρος”. Αμην.

Comments are closed.