Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναο της Ευαγγελιστρίας στο Αργοστόλι χοροστατουντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κεφαλληνιας κ.κ Δημητρίου τελέστηκε το βράδυ της Μ. Τρίτης η ακολουθία του όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης και στο τέλος η Ανδρική Χορωδία Αργοστολίου υπό τη διεύθυνση του Μενέλαου Σωτηρόπουλου απέδωσε με μοναδικό τρόπο το τροπάριο της Κασσιανής.
Ο Μητροπολιτικός Ναός ήταν γεμάτος από πιστούς που άκουσαν το γνωστό ιδιόμελο τροπάριο με έναν ιδιαίτερο και κατανυκτικό τρόπο..
Τη θεία λειτουργία της Μ. Τρίτης παρακολούθησε ο Βουλευτής Παναγής Καππάτος με τη σύζυγο του και ο περιφερειακός σύμβουλος Σωτήρης Κουρής .
Η Κασσιανή ή Κασ(σ)ία, ή Εικασία, ή Ικασία (μεταξύ 805 και 810 έως 865) ήταν βυζαντινή ηγουμένη, ποιήτρια, συνθέτρια, και υμνογράφος στην οποία κα αποδίδεται το ψαλλόμενο την Μεγάλη Τρίτη τροπάριο που αρχίζει με τις λέξεις: “Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…
ΡΕΠΟΡΤΑΖ : ΜΑΚΗΣ ΛΕΚΑΤΣΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Μεγαλη Τριτη σημερα και μεσα στη Μεγαλη Εβδομαδα η Εκκλησια του Χριστου η Ορθοδοξος μνεια ποιειται της αλειψασης τον Κυριον μυρω πορνης γυναικος το οποιο γεγονος εθεσπισαν οι θειοτατοι πατερες να επιτελειται σημερα οτι ”μικρον προ του σωτηριου παθους τουτο γεγονεν”.
Σημερα συμφωνα με την ευαγγελικη διηγηση ο Κυριος ”γενομενου εν τη οικια Σιμωνος του λεπρου προσηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου και κατεχεεν επι την κεφαλην Αυτου ανακειμενου”η περικοπη αυτη διαβαζεται την Μεγαλη Τεταρτη πρωι κατα την τελεση της θειας λειτουργιας των Προηγιασμενων Δωρων η οποια ειναι και η τελευταια της Μεγαλης Τεσσαρακοστης.
Το προηγουμενο βραδυ της Μεγαλης Τριτης στην ακολουθια του Νυμφιου γινεται λογος μεσα απο τα τροπαρια για μια αμαρτωλη γυναικα που ελαβε την συγχωρηση των αμαρτηματων της απο τον Κυριο ενω τον μυρισε με μυρο και ενω ταυτοχρονα θρηνουσε ενωπιον του για τις πολλες αμαρτιες της.Το γεγονος εγινε στην οικια του φαρισαιου Σιμωνος. Σε αυτο το σημειο αξιζει να γινει μια διευκρινιση.
Η γυναικα η οποια ηλειψε με μυρο τον Κυριο τους ποδας και την κεφαλην Του στην οικια του Σιμωνος του λεπρου ηταν διαφορετικο προσωπο απο την αμαρτωλη γυναικα στην οικια του φαρισαιου Σιμωνα η οποια και ελαβε συγχωρηση ενω τα δυο αυτα γεγονοτα δεν ταυτιζονται αλλα εγιναν σε διαφορετικο τοπο και χρονο.
Η γυναικα στην οικια του Σιμωνα του λεπρου ταυτιζεται με την Μαρια την αδελφη του Λαζαρου η οποια οπως διηγειται το κατα Ιωαννην ιερον Ευαγγελιον” λαβουσα λυτρα μυρου ναρδου πειστικης πολυτιμου” ηλειψε τον Κυριον ενω αυτο εγινε” προ εξ ημερων του Πασχα” οπου ”ηλθεν ο Ιησους εις Βηθανιαν οπου ην Λαζαρος ο τεθνηκως” και οπου ”εποιησαν εκει δειπνον μεγα και η Μαρθα (η αδελφη της Μαριας)διηκονει”.
Η αμαρτωλη γυναικα ηλειψε τους ποδας του Κυριου κατα το χρονο οταν πλεον ηρχισε η δημοσια δραση του Κυριου και οπου καποια μερα ενας Φαρισαιος ο Σιμων καλεσε τον Ιησου να γευματισει μαζι του.
Επισης με την ευκαιρια να σημειωθει οτι η αμαρτωλη εκεινη γυναικα της οποιας το ονομα στα ιερα Ευαγγελια δεν κατονομαζεται κακως εχει απο καποιους ταυτιστει με το προσωπο της Μυροφορου Μαριας της Μαγδαληνης.Η μυροφορος Μαρια ηταν απο τις μορφες εκεινες που ακολουθησαν τον Κυριον ως πιστες και αφωσιωμενες μαθητριες του και διηκονουν τον Κυριον ”εκ των υπαρχοντων αυτων”. Μαλιστα επασχε απο καποια ασθενεια απο την οποια εθεραπευσε ο Κυριος ”αναστας(ο Χριστος) πρωι εφανη πρωτον Μαρια τη Μαγδαληνη αφ ης εβεβληκει επτα δαιμονια”διαβαζουμε στο τελευταιο κεφαλαιο του κατα Λουκαν ιερου Ευαγγελιου ηταν ψυχοπνευματικης φυσεως η ασθενεια της ενω παλι συμφωνα με το συναξαριο της κατηγετο εκ της πολεως Μαγδαλα εξ ου και η προσωνυμια Μαγδαληνη και ηταν κορη ευσεβων και πλουσιων Ιουδαιων και εν τελει ηξιωθη να γινει και ευαγγελιστρια της Αναστασεως προς τους Αποστολους και ελαβε απο την Εκκλησια τον τιτλο ισαποστολος και μυροφορος. Αρα λοιπον η ταυτιση της με την αμαρτωλη γυναικα ειναι μια απο τις πλανες των Δυτικων οπου παρερμηνευσαν πολλα απο την αγια και αμωμητο πιστη κυριως οσον αφορα τις αποστολοπαραδοτες θειες αληθειες και τα δογματα της πιστεως.
Απο την αρχη της περιοδου του Τριωδιου μεχρι σημερα Μεγαλη Τεταρτη προβαλλονται μεσα σε αυτη την κατανυκτικη περιοδο καποια προσωπα τα οποια και πρωταγωνιστουν θα λεγαμε και περνανε καποια μηνυματα.Κατ αρχην απο την πρωτη Κυριακη του Τριωδιου εχουμε την παρουσια-αντιθεση του Τελωνη και του Φαρισαιου επειτα του ασωτου και του υπηκοου υιου προς τον πατερα του ενω σημερα εχουμε την παρουσια-αντιθεση αμαρτωλης γυναικας και φαρισαιου Σιμωνα η οποια ομοιαζει κατα πολλα με τον τελωνη και τον Φαρισαιο ενω κυριαρχει σε ολη την εκταση το γεγονος της συγχωρησης-δικαιωσης του τελωνη και της αμαρτωλης γυναικας.
Ο τελωνης και η αμαρτωλη γυναικα ειχαν πεσει σε σοβαρα παραπτωματα αλλα εν τελει συναισθανθηκαν την πτωση τους και με δακρυα (αμαρτωλη γυναικα)και αλαλητους στεναγμους (τελωνης-ο Θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω) εφυγαν δεδικαιωμενοι ενω ο φαρισαιος της παραβολης (ο Θεος ευχαριστω σοι) και ο φαρισαιος Σιμων δεν εκερδισαν καμια ωφελεια απο την δηθεν καθαροτητα και εντιμοτητα τους. Ο τελωνης και η αμαρτωλη ειχαν ταπεινωση και αυτομεμψια ενω ο Φαρισαιος της παραβολης και ο Σιμων επαρση και αλαζονεια.Η ταπεινωση σωζει ενω η επαρση καταστρεφει και οδηγει στην απωλεια. Ο αμαρτωλος σωζεται ενω ο επαιρομενος ο εγωιστης πολυ δυσκολα η και δυστυχως καθολου δεν σωζονται.Τα ιδια ακριβως συνεπαγονται και απο την παραβολη του ασωτου υιου σε σχεση με τον σεσωσμενο και υπηκοο στον πατερα του αδελφο του απο τη σχετικη παραβολη.
Πολλες φορες ενας βουρκος δεν προσελκυει την προσοχη κανενος γιατι ειναι βουρκος. Πολλακις ομως σε αυτο τον βουρκο ανακαλυπτονται θησαυροι και ανεκτιμητοι μαργαριτες οπου κανεις δεν φανταζεται.Η καταρασθεισα και ξηρανθεισα συκη απο τον Κυριο εικονιζει την συναγωγη των Εβραιων η οποια δεν ειχε να παρουσιασει κανεναν πνευματικο καρπο ”ει μη φυλλα μονον”δηλ ευσεβοφανεια και τυπολατρεια χωρις ομως τα βαρυτερα του Νομου την δικαιοσυνη το ελεος και την πιστη.
Η αμαρτωλη γυναικα ο τελωνης Λευι μετεπειτα Ευαγγελιστης Ματθαιος εις εκ των δωδεκα Αποστολων του Αρνιου ο αρχιτελωνης της Ιεριχους Ζακαχαιος(Ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δει Με μειναι)ο πρωην διωκτης Σαουλ και τοσοι αλλοι ελαβαν το στεφανο της αγιοτητας και αφθαρσιας, ενω οι φαρισαιοι και Γραμματεις οι φονευται του Χριστου οι οποιοι κατεκριναν και αποστρεφονταν προβαλλοντας το εγω τους (συμφωνα και με ιστορικες διηγησεις)κερδισαν την αιωνιο απωλεια.Γιατι ο Καιαφας απεθανε απο ξαφνικη επωδυνο νοσο ενω μεταφεροταν στον Καισαρα να λογοδοτησει για τον αδικο θανατο του Χριστου πλησιον της Κρητης και οι υπολοιποι ειχαν παρομοιο τελος . Εξαλλου το βεβαιωσε και ο Ιδιος ο Κυριος οτι ”πολλοι εσχατοι πρωτοι και πολλοι πρωτοι εσχατοι”.Οι περιφρονημενοι απο το κατεστημενο των Φαρισαιων και Γραμματεων κατεταγησαν στο χορο των φιλων του Χριστου ενω οι τελευταιοι εβληθησαν εξω του νυμφωνος Χριστου οπου ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων.
Συμπερασμα απο ολα αυτα ο Χριστος δεχεται και συγχωρει γιατι ”παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωση της αληθειας ελθειν” και ”ου θελει τον θανατο του αμαρτωλου εως το επιστρεψαι και ζην αυτον”αρκει να εχουμε την ταπεινωση και αυτομεμψια της αμαρτωλης γυναικος της σημερον ”αλειψασης τον Κυριον μυρω”και τοσων αλλων μορφων που παρελασαν αυτη την περιοδο του Τριωδιου και της αγιας και Μεγαλης Τεσσαρακοστης ενωπιον μας και οχι την αισθηση της υπεροχης μας για να μπορεσουμε να εορτασουμε ”μη ως Ιουδαιοι” και γαρ ”το Πασχα ημων ετυθη Χριστος”