Προγραμμα εορτής Υψώσεως Τιμίου Σταυρου εις την Ι Μ Κηπουραίων

1. Η εορτη της υψωσεως του τιμιου και ζωοποιου Σταυρου του Κυριου η ”δευτερη Μεγαλη Παρασκευη”για την Εκκλησια μας της Ορθοδοξη απο περατων εως περατων εορταζεται τον πρωτο μηνα του λεγομενου εκκλησιαστικου ετους Σεπτεμβριο καθαγιαζοντας συναμα και ολη τη νεα εκκλησιαστικη περιοδο εως και τον ερχομενο Αυγουστο.
   Το μηνα αυτο εορταζεται το γεγονος της δευτερας Υψωσεως του Σταυρου στο φρικτο Γολγοθα, εκει που αλλοτε στην ευρεση Του , υψωθηκε για πρωτη φορα απο την αγια Ελενη μητερα του αγιου και Μ.Κωνσταντινου.Απο τα ιστορικα γεγονοτα μαθαινουμε οτι η δευτερα υψωση του τιμιου Σταυρου εγινε απο τον βυζαντινο αυτοκρατορα Ηρακλειο . ο οποιος ανεκτησε το τροπαιο του Σταυρου απο τους Περσες νικωντας τους κατα κρατος και μεταφεροντας παλι το τιμιον Ξυλον απο την Κτησιφωντα -πρωτευουσα τους, στα Ιεροσολυμα, οπου ευρισκεται σημερα το εναπομειναν μεγαλο μερος του Σταυρου.
   Η δευτερα υψωση του τιμιου Σταυρου εορταζεται το μηνα Σεπτεμβριο και σαραντα μερες μετα την δεσποτικη εορτη της Μεταμορφωσεως του Σωτηρος, η οποια κατ’εκκλησιαστικη οικονομια μετετεθη το μηνα Αυγουστο, επειδη ελαβε χωρα κατα τα Ευαγγελια ολιγον τι προ του σωτηριου Παθους και επειδη λογω της αγιας και Μεγαλης Τεσσαρακοστης και των εβδομαδων του Τριωδιου, οπου θεωρουνται εισαγωγικες σε αυτη την περιοδο δεν μπορει να επιτελεσθει ο εορτασμος αυτος ,αλλα γινεται μνεια του καθ’ολη την αγια Τεσσαρακοστη, στην ακολουθια της ενατης ωρας προ του Εσπερινου και της τελεσεως της ακολουθιας των Προηγιασμενων Τιμιων Δωρων με την αναγνωση του κοντακιου ”Επι του ορους μετεμορφωθης και ως εχωρουν οι Μαθηται Σου την δοξαν Σου Χριστε ο Θεος εθεασαντο, ινα οταν Σε ιδωσιν σταυρουμενον το μεν Παθος νοησωσιν εκουσιον”.
   Η πρωτη ευρεση και Υψωση του Σταυρου εγινε απο την αγια Ελενη και το γεγονος αυτο κανονικα εορταζεται την 7η Μαρτιου ,αλλα οριστηκε απο την Εκκλησια μας για παιδαγωγικους λογους να τιμαται την τριτη Κυριακη των Νηστειων (Σταυροπροσκυνησεως).
   Για καθαρους λοιπον πνευματικους-θεολογικους λογους η Υψωση του Σταυρου το μηνα Σεπτεμβριο εορταζεται σαραντα μερες μετα την εορτη του Σωτηρος, ο οποιος εδωσε εντολη μετα την οπτασια στους Μαθητες του το πρωτον ,στον Ιακωβο, Πετρο και τον Ιωαννη συμφωνα με την διηγηση του Ματθαιου”Μηδενι ειπητε το οραμα εως αν ο Υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη”, ενω παλι κατα τους Ματθαιο και Μαρκο μετα τη θεραπεια του σεληνιαζομενου νεου, μετα απο το γεγονος της Μεταμορφωσεως στο Θαβωρ, ο Χριστος κανει την δευτερα μνεια και εξαγγελια του Παθους του ”ο Υιος του ανθρωπου παραδοθησεται και εμπαιξουσιν αυτον και μαστιγωσουσιν και σταυρωσουσιν και τη τριτη ημερα αναστησεται”.Η εορτη αυτη ειναι η δευτερα ”Μεγαλη Παρασκευη”καθ οτι βλεποντες υψουμενον τον τιμιον Σταυρον αναθυμωμαστε ”τους εμπτυσμους ,τους κολαφισμους ,τας μαστιγας ,την χλαιναν, τον στεφανον,τον καλαμον, τον σπογγον και προπαντος τον Σταυρον και τον θανατον” του Θεανθρωπου α υπεστη ”δια την του κοσμου σωτηριαν”(Μηνολογιον αγιας κ Μεγ. Παρασκευης),οπως ακριβως κανοντας ανακομιδη του ι. λειψανου ενος αγιου επιτελουμε την μνημη του, οταν κυριως αυτη δεν ειναι γνωστη, αλλα και πιο περα οταν κανουμε εκταφη ενος αγαπημενου δικου μας προσωπου, θυμομαστε τη ζωη του και κυριως τις τελευταιες στιγμες του πριν αυτος οριστικα εκδημησει.
   Η πρωτη Υψωση (Σταυροπροσκυνηση) εορταζεται και τιμαται εν τω μεσω της Σαρακοστης ως ενισχυτικη του πνευματικου αγωνος του καθε πιστου, ενααντια σε οτι του αποκοπτει την ανοδικη του πορεια προς το σταυρο-αναστασιμο Πασχα που καλειται να βιωσει προσωπικα.Τοτε γινεται μνεια και παρουσια της νικης του Θεανθρωπου δια της παρουσιας και προσκυνησεως του Σταυρου, και συναμα μνεια της ταχειας ελευσεως του σωτηριου Παθους και της Αναστασεως Του, οπως ενας βασιλιας επιγειος ,οταν προκειται να αφιχθη, πρωτα κομιζει αγγελιαφορους και βασιλικους απεσταλμενους με διασημα της εξουσιας του αναγγελοντας την αφιξη του ταχεως.
   Εν τελει η εορτη του τιμιου Σταυρου τιμαται εξαιρετικα στη μονη των Κηπουραιων με τα εξαιρετικα κειμηλια-θησαυρους το αποτμημα του τιμιου ξυλου του Σταυρου ”εν ω ο Δεσποτης Χριστος εξετεινε τας αχραντους παλαμας Αυτου”και που κανει πλεον αισθητη την σταυρικη-αναστασιμη Χαρη και το μπουκαλακι με το μυρο του αγ μεγαλομαρτυρος Δημητριου του Μυροβλητου , ο οποιος κατεξοχην ειναι ο αθλοφορος, ο ”παθει τω παθος μιμουμενος το ζωηφορον Χριστου” υποστας ”σφαγην χριστομιμητον” δεχθεις και αυτος στην δεξια πλευρα του , ως και ο Χριστος επι του Σταυρου, την πρωτη απο τις λογχευσεις των σημιων του.

2. Υ.Γ. Επιτρεψατε μου μια μικρη διορθωση. Το σωστο ειναι απο τις λογχευσεις των δημιων του ,κατα λαθος πατηθηκε το πληκτρο με το γραμμα σ λογω ταχυγραφιας. Ευχαριστω.

Comments are closed.