ΤΑ << ΑΓΝΩΣΤΑ >> ΚΟΚΟΛΑΤΑ ΕΡΥΣΟΥ
Μετά τον μεγάλο σεισμό του 1953 το χωριό καταστράφηκε -όπως και τα άλλα χωριά -ολοκληρωτικά. Οι εξήντα κάτοικοι που είχαν απομείνει λογω μη ύπαρξης αμαξιτού δρόμου έφτιαξαν τα σπίτια της αρωγής τους κατά μήκος του κοινοτικού δρόμου Κοθρέα-Δεφαρανάτα, εγκαταλείποντας κήπους, στέρνες κλπ
Έτσι το όμορφο χωριό με την καταπληκτική θέα ερήμωσε χωρίς καμιά οικοδομική παρέμβαση. Τα δυο μονοπάτια που οδηγούσαν στον κεντρικό δρόμο Φισκάρδο-Αργοστόλι καθώς και τα πολλά καντούνια τα τελευταία χρόνια έχουν κλείσει από την άγρια βλάστηση. Τα σπίτια όσο και να αντιστέκονται στο χρόνο σιγά- σιγά καταρρέουν…..Υπάρχει άραγε στο μέλλον κάποια ελπίδα να ξαναγίνει ένα παραδοσιακό χωριουδάκι?????
Αυτά γράφει στο facebook του ο ταχυδρόμος της Ερύσου, ο Παύλος Σκλαβούνος, ο άνθρωπος που οργώνει την Ερυσο καθημερινά και ξέρει που βρίσκεται η κάθε πέτρα της. Δυστυχώς ελπίδα δεν υπάρχει καθώς εκτός όλων των άλλων πρόκειται για ιδιοκτησίες, για κληρονομιές.. Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να είναι κληρονόμοι σε κάποια ιδιοκτησία αρκετοί καθώς τρεις γενιές ίσως να μην έχουν γίνει καν αποδοχές κληρονομιάς.. Έτσι καθίσταται αδύνατον τόσο να βρεθεί κάποιος να αγοράσει τις κατοικίες είτε αυτός είναι ιδιώτης είτε φορέας. Στην ίδια κατάσταση είναι όλοι οι ξεχασμένοι προσεισμικοί οικισμοί του νησιού μας. Βεβαίως θα μπορούσε η κάθε τοπική κοινότητα να φροντίζει για την καθαριότητα του χωριού από τα χορτάρια, θα μπορούσε να φροντίζει ο δήμος για το φωτισμό του, θα μπορούσαν να είναι επισκέψιμα..
Η ιστορία του χωριού
Τα Cocolata (Erisso) εμφανίζονται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1678. Στην απογραφή του 1879 εμφανίζονται ως Κοκκολάτα Σάμης, το ίδιο και στην απογραφή του 1907.
Στις απογραφές πληθυσμού εμφανίζονται το 1920 στην Κοινότητα Κοθρέα με 122 κατοίκους, το 1928 με 103 κατοίκους, το 1940 με 79 κατοίκους, το 1940 με 58 κατοίκους, το 1951 με 14 κατοίκους, το 1961 με 28 κατοίκους, το 1971 με 11 κατοίκους και το 1991 με 20 κατοίκους. Διαπιστώνουμε απο τα στοιχεία ότι το χωριό για κάποιους λόγους είχε εγκαταλειφθεί απο τους κατοίκους του πολύ πριν τους μεγάλους σεισμούς του 1953.
Το χωριό, ή ότι έχει απομείνει από αυτό, είναι αδιάψευστος μάρτυρας μιας σπουδαίας απλής αρχιτεκτονικής τόσο οικιών όσο και χώρου. Ενα ακόμα χωριό που θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο μελέτης απο επιστήμονες και Πανεπιστήμια.. Αλλά και παράδειγμα για τους σύγχρονους Κεφαλλονίτες πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες..
Θαυμάστε τα Cocolata Erissο από τις φωτογραφίες του Παύλου Σκλαβούνου
Ωραίες φωτό!! Ο μήλος αλήθεια στην περίοδο της κατοχής δούλευε?
Γιατί οι Ασσιώρες κάπου εκεί αποπάνω ανέβαζαν στάρια και καλαμπόκια που έφερναν λαθραία από Ακαρνανία – Αμβρακικό με βάρκες.
Για την ιστορία του χωριού πατριώτη έχω βρει κάποια στοιχεία όπως:
ΦΕΚ 9Α – 28/01/1866
Ο οικισμός Κοκολάτα προσαρτάται στο δήμο Άσσου με κατοίκους 199.
ΦΕΚ 248Α – 18/08/1912
Ο οικισμός Κοκολάτα αποσπάται από το δήμο (Άσσου) και προσαρτάται στην κοινότητα Κοθρέα.
Περισσότερα ίσως μπορείς να βρεις στα:
https://www.portoassos.gr/άσσος-και-δολίχιον-παλιοί-δήμοι
https://www.portoassos.gr/πληθυσμός-κεφαλονιάς-ιθάκης-1889
Σπύρος Ρόκκος.