Ιστορίες για αγρίους εν Ελλάδι το έτος 2018!!!
Χτες κάναμε στον πατέρα μου εισαγωγή στο νοσοκομείο στο Ληξούρι,με πιθανή λοίμωξη του αναπνευστικού, εκτός των υπολοίπων μόνιμων πια προβλημάτων υγείας του .
Οι γιατροί εδώ έκριναν ότι χρειάζεται κάποιες περαιτέρω
εξετάσεις και για αυτό το λόγο σήμερα το πρωί διακομίστηκε στο Νοσοκομείο Αργοστολίου με ασθενοφόρο.
Η διακομιδή έγινε στις 11 το πρωί,οι εξετάσεις τελείωσαν περίπου στις 1 το μεσημέρι και ο ασθενής έπρεπε να γυρίσει πίσω στο νοσοκομείο Ληξουρίου,αλλά δεν υπήρχε ασθενοφόρο!!!
Αφού περίμεναν μέχρι τις 3 το μεσημέρι, είπαν στην μητέρα μου, η οποία συνόδευε τον πατέρα μου,να επικοινωνήσει με την Πάτρα στο ΕΚΑΒ για να δει πως θα επιστρέψει ο ασθενής στο νοσοκομείο που έπρεπε!!!
Αφού δεν βρέθηκε λύση για ασθενοφόρο, κάλεσαν ΤΑΞΙ το οποίο μετέφερε τον πατέρα μου στο λιμάνι Αργοστολίου και από εκεί επέστρεψε με το φέρι των 4
στο Ληξούρι ,όπου και τον παραλάβαμε 4.30 εμείς και τον πήγαμε πίσω στο νοσοκομείο Ληξουρίου.
Σε όλη αυτή την διαδρομή-ταλαιπωρία ο ασθενής ήταν με τις πυτζάμες του και σε εξωτερικό χώρο στο φέρι γιατί αδυνατεί να ανέβει τις σκάλες ,σε θερμοκρασία περίπου 10 βαθμούς!!!
Δεν θα μιλήσω για αξιοπρέπεια ,ούτε για ψυχική ταλαιπωρία σε έναν ασθενή 85 ετών με μόνιμα προβλήματα υγείας και βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό…
Ειλικρινά δεν ξέρω από που να το πιάσω σαν θέμα και που να το φτάσω…
Από το facebook της Aglaia Voutsina
