Μπήκαμε ήδη στον έβδομο !!!! χρόνο από τους σεισμούς του 2014 που διέλυσαν το Ληξούρι και μεγάλο μέρος των υποδομών όλου του νησιού της Κεφαλονιάς και ακόμα έχουν πολλά να γίνουν μέχρι την πλήρη αποκατάσταση.
Το ότι καθυστερούν έργα υποδομών να το καταλάβουμε, γραφειοκρατία, διαγωνισμοί, εργολάβοι.. Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι η απαξίωση των σεισμοπαθών που βρίσκονται ακόμα εφτά χρόνια μετά τους σεισμούς, ξεσπιτωμένοι.
Αναφερόμαστε στους σεισμοπαθείς των Εργατικών Κατοικιών του Ληξουρίου. 52 (πενήντα δυο) οικογένειες εφτά χρόνια παρακολουθούν το θέατρο του παράλογου για το αν ,που ,πως και πότε θα ξανακτιστούν τα διαμερίσματά τους.
Παραμένουν στο (επιδοτούμενο) ενοίκιο για εφτά χρόνια. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η κατάσταση χειροτερεύει. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 έχουν να λάβουν την επιδότηση του ενοικίου. Όλους αυτούς τους μήνες άλλοι χρωστάνε στους ιδιοκτήτες, άλλοι το πλήρωσαν με δανεικά , άλλοι το πλήρωσαν με θυσίες.
Γιατί σταμάτησε η χορήγηση του επιδόματος ενοικίου στις 52 σεισμόπληκτες οικογένειες του Ληξουρίου; Είναι μόνιμη η διακοπή ή πρόσκαιρη και αν είναι πρόσκαιρη πότε θα αποκατασταθεί ; Τρείς μήνες με απλήρωτο το νοίκι ή πληρωμένο με δανεικά είναι πολύς καιρός.
Ποιος θα απαντήσει σε αυτούς τους ανθρώπους; Το Υπουργείο Υποδομών και Οικονομίας είναι οι αρμόδιοι φορείς για την επιδότηση των ενοικίων αλλά φαίνεται μέσα στην πανδημία και τις καραντίνες ποιος να θυμηθεί 52 σεισμόπληκτες ξεσπιτωμένες οικογένειες;
Ε.Χ.
