Για μια ακόμη φορά περπατώντας στην παραλία γινόμαστε μάρτυρες του πόσον ο άνθρωπος δεν σέβεται το περιβάλλον.
Δεν θα μπώ σε λεπτομέρειες να δημοσιεύσω φωτογραφίες της ποσότητας του πλαστικού που ξεβράζει η θάλασσα τους χειμερινούς μήνες.
Θα δημοσιεύσω όμως μερικές φωτογραφίες από τα σημερινά σκουπίδια που άφησε στην παραλία, κάποια μαμά φεύγοντας με τα πιτσιρίκια της και αφού απόλαυσαν το μπάνιο τους.
Το φαινόμενο δυστυχώς είναι καθημερινό.
Κάποιοι παλαβοί τα μαζεύουμε, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται καθημερινά.
Δεν μπορεί ο καθένας να θέλει μια καθαρή παραλία για να στήνει την ομπρέλα του, να απλώνει την πετσέτα του και φεύγοντας να μην μπορεί να αφήνει καθαρό τον χώρο που χρησιμοποίησε.
Μέσα στο τσαντάκι που κουβάλησε το τόστ, το νερό και το παγωτό, δεν μπορεί άραγε να βάλει τα σκουπίδια και ανεβαίνοντας για να πάρει το αυτοκίνητο να το πετάξει στους 4 ολοκαίνουργιους κάδους σκουπιδιών;
Στην φωτογραφία φαίνονται ένα ζευγάρι βατραχοπέδιλα σχισμένα, ποτήρια του καφέ, μάσκες και χαρτιά δίπλα στην ντουζιέρα. Οι 4 κάδοι σκουπιδιών είναι σε απόσταση 10 μέτρων. Πόσο ασυνείδητοι μπορεί να είμαστε δηλαδή;
Είναι εκεί σχεδόν βδομάδα και περιμένω μήπως εκείνο το γαϊδούρι που τα πέταξε ευαρεστηθεί να τα σηκώσει και να τα πετάξει στον κάδο. Ματαίως βέβαια. Σε κάποιους ο πολιτισμός και η καθαριότητα τρέχει από τα πατζάκια και το δείχνουν αφήνοντας το στίγμα τους από όπου περάσουν, το ίδιο και αυτοί που πίνουν τον καφέ τους και πετάνε το πλαστικό ποτήρι τους μπροστά στα μούτρα τους.
Την καμπίνα που αλλάζει κάποιος δίπλα στην ντουζιέρα γιατί πρέπει να την έχουμε πιτσιλίσει μέσα και έξω με νερό και άμμο στους τοίχους;
Θα παραδεχτώ ότι μπορεί να το έχουν κάνει παιδάκια, οι γονείς δεν μπορούν να ξεπλύνουν, ό,τι έχουν κάνει τα παιδιά τους; Και γιατί κάθε φορά η κατάσταση είναι και χειρότερη;
Πέρυσι όλη η παραλία ήταν γεμάτη σπασμένα καλάμια και χωμένα μέσα στην άμμο. Κινδύνευες να σχίσεις τα πόδια σου περπατώντας χωρίς παπούτσια. Φέτος ευτυχώς δεν έχουμε αυτό το φαινόμενο, έχουμε σκουπιδαριό.
Ο Πρόεδρος του χωριού, φρόντισε να είναι όλα τακτοποιημένα και στην ώρα τους, και η ντουζιέρα και η καμπίνα και η παραλία πεντακάθαρη και ο δρόμος στρωμένος και τα χορτάρια σε όλη την διαδρομή από το χωριό καθαρισμένα.
Εμείς δηλαδή γιατί δεν μπορούμε να διατηρήσουμε καθαρό, αυτό που καθαρό μας παρέδωσαν;
Βλέποντας όλα αυτά πραγματικά αναρωτιέμαι πρώτον για το τι μάθημα δίνει ο καθένας στα παιδιά του, δεύτερον πόσοι τελικά έχουν αξίες και ποιές αξίες για να μεταδώσουν και τρίτον αν όλοι αυτοί που βρωμίζουν σήμερα, θα πάνε αύριο να καθίσουν στα σκουπίδια που άφησαν η θα πάνε παρακάτω να ξαναβρωμίσουν.
ΣΟΥΛΛΑΡΙΩΤΙΣΣΑ
