Κηδεύεται σήμερα στα Σβορωνάτα της Κεφαλλονιάς, νικημένος από τον καρκίνο, ο πολιτικός μηχανικός Κοσμας Βουτσινάς (1953-2023).
Ο Κοσμάς υπήρξε για μένα φίλος ζωής. Και η προσωπική του ποιότητα έκανε πολύτιμη αυτή την φιλία για όλη την οικογένεια μου.
Ωστόσο δεν θέλω να αποχαιρετήσω σήμερα έναν προσωπικό φίλο. Θέλω να μιλήσω για μια γενιά ανθρώπων της οποίας ο Κοσμάς αποτελεί ένα λαμπρό υπόδειγμα, μια γενιά προσφοράς, που άλλαξε την Ελλάδα προς το καλύτερο, με όρους απόλυτης προσωπικής ανιδιοτέλειας.
Γεννήθηκε από μια τυπική μεσαία νοικοκυρίστικη οικογένεια. Οικογένεια που καλλιεργούσε τα κτήματα της, έβγαζε εμπόρους, ναυτικούς αλλά και καλλιτέχνες, καθώς από την μητέρα του, το γένος Σκλάβου, είχε συγγένεια αίματος με τον μεγάλο μας γλύπτη Γεράσιμο Σκλάβο.
Ο Κοσμάς, και ο αδελφός του Ευάγγελος (καινοτόμος καθηγητής στο ΤΕΙ Πατρών) ήταν ανήσυχα πνεύματα. Ο Κοσμας αφού πήρε το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού από το ΑΠΘ, έφυγε για την Αμερική, όπου τέλειωσε ένα από τα πιό απαιτητικά διετή μεταπτυχιακά, με ειδίκευση στις αντισεισμικές κατασκευές.
Τον περίμενε στις ΗΠΑ μια μεγάλη καριέρα, καθώς και εκεί υπήρξε ο ερωτας της ζωής του, που του ζήτησε να παντρευτούν και να ζήσουν εκεί.
Ωστόσο ο Κοσμας γύρισε Ελλάδα. Για να φροντίσει την χήρα μητέρα του. Από την αγάπη του στην Κεφαλλονιά. Αλλά μαζί με αυτά και σαν όλα αυτά να γινόταν ένα μέσα του, για να μετάσχει στην Αλλαγή να συμβάλλει στην πρόοδο της κοινωνίας μας και την ασφάλεια και προκοπή της πατρίδας μας.
Ο Κοσμας υπήρξε ένας βράχος αυτής της παράταξης. Δεν επιδίωξε ποτέ κανένα αξίωμα, δημάρχου ή βουλευτή. Δεν πήρε ποτέ μια εργολαβία είτε από τον Δήμο, είτε από την Νομαρχία. Τα μόνα αξιώματα ευθύνης που αναλάμβανε ήταν στο κόμμα και μάλιστα όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στα ζόρια και άλλοι παίρναν αποστάσεις και άλλοι κάναν μεταγραφές αεροδρομίου.
Δεν μάσαγε ποτέ τα λόγια του. Δεν έκανε συμβιβασμούς, ούτε «προς τα πάνω», ούτε «προς τα κάτω». Ήταν πρότυπο ακεραιότητας και συνέπειας αρχών.
Αν αναλογιστεί κανείς την πορεία των πενήντα -σχεδόν- χρόνων της Μεταπολίτευσης θα διαπιστώσει ότι η ιστορική προσφορά του ΠΑΣΟΚ στηρίχθηκε στους ανθρώπους σαν
τον Κοσμα Βουτσινα σε όλη την Ελλάδα.
Και αν άντεξε το ΠΑΣΟΚ ως σήμερα όσα άντεξε, οφείλεται εν πολλοίς στην γενια του Κοσμα.
Εύχομαι οι νεώτεροι να αντλούν από τους Κοσμάδες της παράταξης και όχι από τους εν ονόματι της γυρολόγους ιδεών και καρεκλών.
Πέτρος Ευθυμίου, καθηγητής δημοσιογράφος πολιτικός!
