Εις μνήμην Διονυσίου Κωνσταντάκη
Ένας πανθομολογούμενα εκλεκτός άνθρωπος έκλεισε τον κύκλο της ζωής του χθες στο χωριό που γεννήθηκε στα Φαρακλάτα. Ο Διονύσης Κωνσταντάκης προστέθηκε στους προγόνους του, στον πονεμένο παππού του τον παπά Διονύση Κωνσταντάκη, που του κρέμασαν οι Γερμανοί το παιδί του, και στον Σπυρανδρέα τον πάτερα του.
Τον είχα γνωρίσει τον Σπυρανδρέα τον καλό και ευγενικό γιο το παπά Διονύση που μυημένος από τον πατέρα του στη ψαλτική μύησε και τον γιο του τον μακαρίτη Διονύση. Και ο Διονύσης σαν εγγονός παππά και γιος ψάλτη, ψάλτης ο ίδιος είχε κληρονομήσει ιερατικό ήθος, γνήσιο και αληθινό. Ήταν ευγενής, προσιτός, ευχάριστος με καλό λόγο πάντα, κοινωνικός, χαιρόσουν την παρέα του με το γέλιο, τα αστεία και ευφυολογήματά του. Καλλιεργημένος άνθρωπος που έζησε και σε άλλους κόσμους και πρόσφερε κοινωνικό έργο. Τις αρετές του περήφανος τις εξέθεσε ο γιός του Ανδρέας σε επικήδεια προσφώνησή του, μαζί με την ευγνωμοσύνη για το ήθος που ο πατέρας τους κληροδότησε σαυτόν και το αδελφό του τον Άγγελο, ο οποίος Άγγελος ασχολούμενος με τα κοινά επιδίδεται και διακρίνεται σε έργα κοινωνικής ευποιίας, ενώπιον πλήθους λαού που είχαν προσέλθει στην κηδεία του ακριβώς επιβεβαιώνοντάς την εκτίμηση και αγάπη που απολάμβανε ο πατέρας τους
Θέλω ς και εκ της ιδιότητός μυ να τονίσω μια άλλη πτυχή της ζωής του Διονύση: αυτή του ιεροψάλτη. Δεν ήταν δυνατόν να χαθεί η ιερατική χάρη του παππού του και η ιεροψαλτική του πάτερα του. Πέρασε και σαυτόν και ανεδείχθη ψάλτης σπουδαίος που με τ άλλους ψάλτες ομόρφαιναν τις ακολουθίες και πανηγύρια της Κεφαλονιάς με τις ωραίες και αρμονικές φωνές τους. σεβαστός ανάμεσα στους ψάλτες που του παραχωρούσαν τα πρωτεία. Κεφαλλονίτης στο ψαλτικό ύφος, με πανηγυρικό τόνο στη φωνή πρόσφερε πολλά σαυτόν τον τομέα που η Κεφαλλονιά έχει παράδοση και που δυστυχώς με την απώλεια ψαλτών σαν τον Διονύση φτωχαίνει και δύσκολα αναπληρώνεται Ο Διονύσης ήταν ψάλτης με ήθος, ευγένεια και έμφυτο σεβασμό τους ιερείς, με τον καλό του λόγο πάντοτε έτσι που όλοι τον αγαπούσαμε και χαιρόμαστε την παρέα και το ψάλσιμό του.
Τώρα δεν απομένουν παρά ευχαριστίες για την προσφορά του στην Εκκλησία, προσευχή για ανάπαυση της ψυχής του, και ευχή τα παιδιά του να κρατήσουν το ήθος του και να το μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους, μη ξεχνώντας πώς πιο πίσω υπήρξε ένας άλλος Διονύσης, ο ευλογημένος παππούς τους , ο παπά Διονύσης Κωνσταντάκης.
Παπά Γιάννης Δ Μεσολωράς
