Η cucina povera της Κεφαλονιας, η κουζίνα δηλαδή των αγροτών και των εργατών είναι ιδιαίτερα νόστιμη καθώς τα ταπεινά υλικά της, η πρώτη ύλη που μπαίνει στην παδέλα είναι αυθεντική , σπιτική ή αποτέλεσμα κυνηγιού ή ψαρέματος του νοικοκύρη.
Η παλαμίδα είναι ένα από τα πλέον θρεπτικά ψάρια της Ελλάδας και έχει περίοπτη θέση στην κουζίνα των ταπεινών τση Κεφαλονιάς.. Η σάρκα του ψαριού αυτού μοιάζει με κρέας.
Ο καλός μας φίλος Διονύσης Φραγκισκάτος μαγέρεψε πρόσφατα παλαμίδα όπως τηνε μαγέρευε η νόνα του.. Με σάρτσα λαγού.
Εν αρχή … φρέσκο ψάρι, η πρώτη ύλη. Κρεμμύδια από τον κηπαρέλο του σπιτιού και ρίγανη από τον Αίνο, η κουσέρβα λιασμέν πομοντόρο στον ήλιο.. Η δικιά μου νόνα, η παπαδιά έβανε και ένα απλόχερο σκόρδα όχι σωταρισμένα, τα ‘ριχνε όπως έπαιρνε βράση το νερό..
Υπάρχει ένα μυστικό που κάνει μοναδική τη σάρτσα λαγού και κουνελιού στην Κεφαλονιά. Το σβήσιμο της κόκκινης σάρτας με λεμόνι! Δένει απίστευτα με την γλυκιά γεύση του λιασμένου πομοντόρου..
Αυτό που θυμόμαι είναι η μυρωδιά του φαγητού, τα αρώματά του..
Ευχαριστούμε τον Διονύση που μπιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις της κουζίνας των φτωχών..
Ε.Χ.
