Αυγά στη θράκα τα θυμάται κανείς έστω από διηγήσεις των μεγάλων; Μια ακόμα ευρεσιτεχνίας της νοικοκυράς για εξοικονόμηση χρόνου και της έννοιας της επαρκούς τροφής για όλα τα στόματα των πολυμελών τότε οικογενειών..
Αυγά βεβαίως από το κοτέτσι τσ’ οικογένειας..
Τα πετάς στη θράκα , μακριά από τη φλόγα , τα φωλιάζεις πάνω στην καυτή στάχτη, τα σκεπάζεις λίγο και περιμένεις να ραγίζουν. Το ράγισμα σημαίνει ότι είναι έτοιμα σφιχτά.
Συνήθως τα εψηναν αποβραδίς για την επόμενη ημέρα στο χωράφι , στην ελιά..
Τι γεύση έχουν; Καπνιστή! Από το ράισμα εισχωρεί στο αυγό καπνός και στάχτη που τους δίνουν άρωμα καπνίσματος.. Ψήστε τα στη θράκα στα τζάκια σας..
Μετά τα κόβετε στα τέσσερα, τα σπασπαλίζετε με ελαιόλαδο, μπόλικο αλάτι, πιπέρι και καπνιστή πάπρικα.. Απογειώνονται με μερικές σταγόνες σπιτικού ξυδιού.. Μια φέτα πυρωμένο ψωμί και έχετε το πιο γκουρμέ πιάτο για την παρέα.. και εξαιρετικά θρεπτικό!
Μας τα θύμισε (ποιος άλλος;) o Διονύσης Φραγκισκάτος
