Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται η κυβέρνηση για να εφαρµόσει την εντολή του Eurogroup της περασµένης Δευτέρας για µείωση των ασφαλιστικών εισφορών επί της µισθωτής απασχόλησης.
Η εντολή αυτή είναι αποτέλεσµα πολύµηνων ζυµώσεων µεταξύ των υπουργών Οικονοµικών της Ευρωζώνης αλλά και των “θεσµών”.
Του Δημήτρη Κατσαγάνη
Το ελληνικό οικονοµικό επιτελείο γνώριζε αυτές τις προθέσεις αλλά και τα σενάρια που βρίσκονταν στο τραπέζι και έλαβαν την πολιτική έγκριση των εταίρων.
Ταυτόχρονα, όµως, µε τη µείωση των εργοδοτικών εισφορών, οι Βρυξέλλες απαιτούν και τη θέσπιση ισόποσων “αντισταθµιστικών” µέτρων. Μάλιστα, σύµφωνα µε πληροφορίες, έχουν καταστρώσει τρία σενάρια που αφορούν είτε την πλευρά των δηµόσιων δαπανών (µε στόχο τη µείωσή τους) είτε την πλευρά των φορολογικών εσόδων (µε στόχο την αύξησή τους).
Σύµφωνα µε πληροφορίες, το επικρατέστερο σενάριο που εξετάζει η κυβέρνηση είναι η µείωση των εισφορών της µισθωτής απασχόλησης κατά 2 µονάδες.
Το βασικό σενάριο
Το βασικό κυβερνητικό σενάριο µείωσης των ασφαλιστικών κρατήσεων στη µισθωτή απασχόληση από το 41% στο 39% επί των αποδοχών των εργαζοµένων συνεπάγεται απώλεια 600 εκατ. ευρώ για τα Ταµεία, αλλά και ανάλογη ελάφρυνση των εργοδοτών.
Ασφαλείς πληροφορίες του “Κ” από αρµόδια στελέχη του κρατικού µηχανισµού αναφέρουν πως το σενάριο που εξετάζεται δεν αφορά, κατ’ αρχάς, τη µείωση των κρατήσεων υπέρ της κύριας ασφάλισης, αλλά τη µείωση των κρατήσεων υπέρ της ιατροφαρµακευτικής περίθαλψης και της ανεργίας. Με άλλα λόγια, το υπ. Εργασίας επιχειρεί σε πρώτη φάση να µη θυσιάσει τις εισφορές υπέρ του ΕΦΚΑ και να θυσιάσει µερικώς τις εισφορές υπέρ ΕΟΠΥΥ και ΟΑΕΔ.
Συγκεκριμένα, εξετάζεται η µείωση των εισφορών υπέρ ΕΟΠΥΥ κατά 1% και, επίσης, η µείωση των εισφορών υπέρ ΟΑΕΔ κατά επιπλέον 1%. Σε αυτή την περίπτωση, οι εισφορές υπέρ του ΕΟΠΥΥ θα έπεφταν από το 7,65% στο 6,65%, ενώ οι εισφορές υπέρ του ΟΑΕΔ θα έπεφταν από το 6,96% στο 5,96%. Η µείωση αυτή θα µπορούσε να αφορά αποκλειστικά τις εργοδοτικές εισφορές ή να “µοιραστεί” ισόποσα µεταξύ των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών.
Πιθανότερη, πάντως, εκδοχή της µείωσης των ασφαλιστικών κρατήσεων είναι εκείνη που προβλέπει “µοίρασµα” της µείωσης µεταξύ εργοδοτών και εργαζοµένων, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν, είτε σε περιπτώσεις µείωσης των εισφορών (π.χ., επί Ν.Δ. και υπουργίας κ. Γιάννη Βρούτση το 2013) είτε αύξησης (π.χ., επί ΣΥΡΙΖΑ και υπουργίας κ. Γιώργου Κατρούγκαλου το 2016 για την επικουρική ασφάλιση). Σε αυτή την περίπτωση, θα µπορούσε να µειωθεί κατά 0,5% η εργοδοτική εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ και κατά 0,5% η εργατική εισφορά υπέρ του ίδιου ασφαλιστικού οργανισµού. Κατά το ίδιο µοντέλο, θα µπορούσε να µειωθεί η εργοδοτική εισφορά υπέρ ΟΑΕΔ κατά 0,5% και κατά 0,5% η εργατική εισφορά.
Απώλεια 600 εκατ. ευρώ
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, εφόσον προκριθεί η µείωση των κρατήσεων υπέρ ΟΑΕΔ-ΕΟΠΥΥ κατά δύο µονάδες, το σύνολο των ασφαλιστικών κρατήσεων επί των ακαθάριστων αποδοχών των µισθωτών θα έπεφτε από το επίπεδο του 41% στο 39%.
Οι ίδιες πηγές του “Κ” επισηµαίνουν πως η απώλεια εσόδων για τον ΕΟΠΥΥ και τον ΟΑΕΔ σε ετήσια βάση θα ανερχόταν κοντά στα 600 εκατ. ευρώ.
Γύρω στα 323 εκατ. ευρώ θα έχανε ο ΕΟΠΥΥ, ενώ κοντά στα 276 εκατ. ευρώ ο ΟΑΕΔ. Αρµόδια στελέχη του κρατικού µηχανισµού αναφέρουν πως ούτε ο ΕΟΠΥΥ ούτε ο ΟΑΕΔ θα υποστούν κάποια “ζηµιά” στη λειτουργία και τις παροχές τις οποίες δίνουν, καθώς είναι ήδη πλεονασµατικοί οι προϋπολογισµοί τους.
Από την άλλη, οι ίδιες πηγές τονίζουν πως η µείωση των ασφαλιστικών κρατήσεων θα έδινε ένα θετικό µήνυµα στην αγορά, ενθαρρύνοντας τη δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας. Έτσι, όσα θα έχαναν ΟΑΕΔ-ΕΟΠΥΥ, στην αρχή της εφαρµογής ενός τέτοιου µέτρου, θα τα κέρδιζαν τα επόµενα χρόνια από την πρόσληψη νέων εργαζοµένων.
Οι 3 “συστάσεις” των Βρυξελλών για τα αντίµετρα σε δαπάνες-φόρους
Τι συζητήθηκε στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών την προηγούμενη Δευτέρα
Τρεις βασικές επιλογές συζητήθηκαν στο τελευταίο Eurogroup για το πώς θα αντισταθμιστεί η προτεινόμενη μείωση της ασφαλιστικής επιβάρυνσης των εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα για την απασχόληση μισθωτών.
Η “επιλογή” ανήκει στα κράτη-µέλη, αλλά η “εντολή” είναι κοινή: να µη δηµιουργηθεί δηµοσιονοµικό ζήτηµα από όποια µείωση.
Στην Ελλάδα, µάλιστα, αφού τελεί σε καθεστώς Μνηµονίου, τον “λόγο” στην επιλογή των µέτρων τον έχουν και σε έναν βαθµό οι “θεσµοί”, οι οποίοι θα πρέπει να κρίνουν τη δηµοσιονοµική “τρύπα” που ενδεχοµέως δηµιουργείται.
– Η πρώτη επιλογή η οποία συζητήθηκε, σύµφωνα µε τις ίδιες πηγές, προβλέπει τη µείωση των ασφαλιστικών εισφόρων για τη µισθωτή απασχόληση, χωρίς όµως να αναλαµβάνεται κάποια δράση που θα αφορά κονδύλια του εθνικού Προϋπολογισµού. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα δηµιουργούσε τον κίνδυνο µιας αύξησης του ελλείµµατος. Κι αυτό γιατί θα µειώνονταν τα έσοδα από εισφορές, ενώ οι δηµόσιες δαπάνες θα έµεναν στο ίδιο επίπεδο.
– Η δεύτερη επιλογή η οποία επίσης προτάθηκε στα κράτη-µέλη στη σύνοδο της προηγούµενης Δευτέρας προβλέπει τη µείωση των εισφορών στη µισθωτή εργασία, όχι όµως µε παράλληλη µείωση των δαπανών, αλλά µε αύξηση των φόρων (π.χ., ειδικών φόρων κατανάλωσης ή των φόρων πάνω σε άλλα αγαθά ή υπηρεσίες), µε στόχο να αποφευχθούν τα δηµοσιονοµικά ελλείµµατα.
– Η τρίτη, και για κάποιους επικρατέστερη, επιλογή η οποία έπεσε στο τραπέζι των συζητήσεων στο Eurogroup είναι να αντισταθµιστεί η µείωση των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές επί της µισθωτής απασχόλησης µέσω της εφαρµογής µιας πολιτικής µειώσεων στις δηµόσιες δαπάνες. Ως “έµµεσες” δηµόσιες δαπάνες θεωρούνται στην Κοµισιόν ακόµα και οι φοροαπαλλαγές ή οι εκπτώσεις φόρου. Σύµφωνα µε τις ίδιες πηγές, οι φοροαπαλλαγές οι οποίες θα µπορούσαν να περιοριστούν ή να καταργηθούν είναι εκείνες που αφορούν τη δηµιουργία απασχόλησης, την καινοτοµία, την εκπαίδευση, την επιχειρηµατικότητα, την ιδιοκτησία κατοικίας ή ακόµα και την αναδιανοµή εισοδήµατος.
Οι υπουργοί της Ευρωζώνης θα επανέλθουν στο θέµα αυτό άµεσα, στη σύνοδο του Νοεµβρίου.
