Προ του Αθω περιοχή ή αλλιώς Ανατολική Χαλκιδική. Ένας τόπος τον οποίο «υπογράφουν» τρία καταπράσινα βουνά: Αθως, Χολομώντας και Αριστοτελικό Όρος τα οποία και βάζουν «πλάτη» σε 300 χλμ ακτογραμμής. Μια περιοχή όπου τα τελευταία οχτώ χρόνια συντελείται ένα μικρό θαύμα στον τομέα του τουρισμού με τις τοπικές δυνάμεις να διαμορφώνουν ένα πολύμορφο τουριστικό προϊόν που έχει να προσφέρει σχεδόν όλα όσα αφορούν τον παραδοσιακό αλλά και τον αποκαλούμενο εναλλακτικό τουρισμό. Πρωταγωνιστές σε αυτή την προσπάθεια δεκάδες τοπικοί φορείς και επαγγελματίες που υπό την ομπρέλα του Προαθωνικού Οργανισμού Τουρισμού κατάφεραν να κάνουν γνωστό τον τόπο τους και τα προϊόντα τους στα πέρατα του κόσμου και να αποτελεί η περιοχή τους σήμερα έναν κορυφαίο και ολοκληρωμένο γαστρονομικό προορισμό διακοπών.
Κομμάτι αυτού του τεράστιου παζλ που αποτυπώνει την τουριστική δυναμική της προ του Αθω περιοχής αποτελεί η μελισσοκομία. Μια δραστηριότητα που φαντάζει ασύνδετη ή και ασύμβατη με τον τουρισμό, εντούτοις εξελίσσεται σε σημαντικό πυλώνα ενίσχυσης του διαρκώς αναπτυσσόμενου περιπατητικού τουρισμού στην περιοχή, καθώς περιλαμβάνεται στα τουριστικά πακέτα που διαμορφώνουν οι tour operators.
Κυψέλες σε… ξενοδοχεία
«Η προσπάθεια ξεκίνησε το 2015» λέει μιλώντας στο περιοδικό «ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ» η Διευθύντρια Marketing και Επικοινωνίας του Προαθωνικού Οργανισμού Τουρισμού, Μαρία Πάππα, κάνοντας γνωστό πως «αυτό έγινε στο πλαίσιο σύνδεση του τουριστικού προγράμματος «Ο Αριστοτελικός Περίπατος» με άλλα τουριστικά project. Ένα από αυτά ήταν η μελισσοκομία ως μέρος τοπικών ανθρώπινων δραστηριοτήτων, αφού οι περιπατητές συναντούν μελισσοκόμους στο βουνό, την ώρα που οι τελευταίοι συλλέγουν το μέλι από τις κυψέλες. Από τις αντιδράσεις τους καταλάβαμε ότι η δραστηριότητα αυτή τους κεντρίζει το ενδιαφέρον».
Η ιδέα υλοποιήθηκε και όπως φαίνεται αγαπήθηκε πολύ. Η επαφή με την μελισσοκομία, αναλόγως των καιρικών συνθηκών κάθε εποχής, γίνεται με δύο τρόπους, όπως εξηγεί η κ. Πάππα: Είτε με επισκέψεις των περιπατητών/τουριστών στους χώρους των μελισσοκόμων, την ώρα της δουλειάς τους, είτε με μαθήματα μελισσοκομίας σε… ξενοδοχειακούς χώρους».
Όχι μην πανικοβάλλεστε! Στα ξενοδοχεία μεταφέρονται μόνο κάποιες κυψέλες και τα εργαλεία του μελισσουργού και όχι τα… σμήνη των μελισσών.
Περιζήτητος ο «υγρός χρυσός»
Σχετικά με την ταυτότητα των τουριστών που προσελκύει ο περιπατητικός τουρισμός και η… προσκολλημένη σε αυτόν μελισσουργία η κ. Πάππα λέει πως οι περισσότεροι προέρχονται από τη Βρετανία, τη Σουηδία και τη Γερμανία. Τονίζει δε πως το project έχει ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των πωλήσεων του τοπικού μελιού. Εξάλλου για όσους δεν το γνωρίζουν, το τοπικό μέλι βραβεύεται κάθε χρόνο. Στο μεταξύ λόγω της φήμης και της δυναμικής του, ο «υγρός χρυσός» της Ανατολικής Χαλκιδικής έχει την τιμητική του και στις εκδηλώσεις που οργανώνονται κάθε καλοκαίρι στην περιοχή, στο πλαίσιο του γαστρονομικού φεστιβάλ «KOUZINA». Η πιο πρόσφατη, λέει η κ.Πάππα, ήταν αυτή που διοργανώθηκε τον Μάιο, στην κεντρική πλατεία της Αρναίας με τίτλο «Η γιορτή του μελιού, του ψωμιού και του ζυμαριού». Ντόπιες νοικοκυρές έδειξαν τη χρήση του μελιού στα τοπικά ζυμαρένια τους γλυκά, ενώ κρητικές κυρίες προετοίμασαν ζύμες και ψωμιά τα οποία συνδυάσθηκαν με μέλι Αρναίας!
«Ποιος είναι ο επόμενος στόχος;» ρωτήσαμε την κ.Πάππα, στο κλείσιμο της συζήτησή μας για να μας αποκαλύψει πως «είναι η προώθηση ενός Π.Ο.Π προϊόντος, της «Μουντοβίνας».
-Τι είναι η «Μουντοβίνα;
-Είναι τσίπουρο φτιαγμένο από… κηρήθρα.
Του Μπάμπη Γιαννακίδη
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ
[τεύχος 94, 5 Ιουλίου 2018] – Δεκαπενθήμερη έκδοση του Αθηναϊκού & Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων
