Γράφει Παναγιώτης Τσιμπούκης
Συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, τοπογράφοι, μηχανικοί και ιδιοκτήτες καλούν τα κόμματα να πάρουν άμεσα θέση στο πρόβλημα που αφορά χιλιάδες ιδιόκτητες μικρών εκτάσεων, η περιουσία των οποίων απαξιώνεται, μετά την απόφαση του ΣτΕ για την εκτός σχεδίου δόμηση, ενώ παράλληλα πρότειναν συγκεκριμένες λύσεις.
Ειδικότερα, η συντονιστική επιτροπή Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, ο απερχόμενος πρόεδρος ΠΣΔΑΤΜ και γενικός γραμματέας CLGE-Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Τοπογράφων-Μηχανικών και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, αναφέρθηκαν στα προβλήματα που ανακύπτουν στην εκτός σχεδίου δόμηση κατόπιν της έκδοσης της πρόσφατης απόφασης του Σ.τ.Ε. καλώντας τα πολιτικά κόμματα να πάρουν άμεσα, θέση στο πρόβλημα που αφορά χιλιάδες ιδιόκτητες μικρών εκτάσεων, η περιουσία των οποίων απαξιώνεται.
Συγκεκριμένα στην συνέντευξη Τύπου επισημάνθηκε:
Η υπ’ αριθ. 176/2023 απόφαση του ΣτΕ σε συνδυασμό με την διαχρονική αδράνεια της Ελληνικής Πολιτείας να υλοποιήσει όσα της αναλογούν από τους νόμους που η ίδια έχει ψηφίσει από το 1923 και μετά, οδηγεί ειδικά την εκτός σχεδίου μικροϊδιοκτησία σε απαξίωση και οικονομικό μαρασμό, προκαλώντας έντονο κοινωνικό πρόβλημα στην μέση ελληνική οικογένεια ιδίως της περιφέρειας.
Αγροτεμάχια εκτός σχεδίου που αποκτήθηκαν ως άρτια και οικοδομήσιμα, σε πολλά εξ αυτών δε εκδόθηκαν νομίμως οικοδομικές άδειες, πληρώθηκαν και εξακολουθούν να πληρώνονται φόροι ως άρτια και οικοδομήσιμα, σήμερα αδυνατούν να οικοδομήσουν. Η δε Πολιτεία δεν απαντά στο ερώτημα για την τύχη των υφιστάμενων οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν νομίμως από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Η Πολιτεία από την άλλη διαχρονικά αρνείται να χαρακτηρίσει και να ορίσει ποιοι δρόμοι είναι κοινόχρηστοι καθώς οι σχετικές διατάξεις είναι νεφελώδεις και δυσεφάρμοστες ενώ οι διαδικασίες είναι ανύπαρκτες. Ακόμα δε και στις περιπτώσεις που η Ελληνική Πολιτεία οριοθέτησε και καθόρισε αγροτικούς δρόμους (περίπτωση διανομών), η ίδια δεν τους αναγνωρίζει.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι μικροϊδιοκτήτες απαξιώνονται ενώ οι ιδιοκτήτες ακινήτων που έχουν χαρακτηριστεί «στρατηγικές επενδύσεις» ή επενδύσεις «εθνικού ενδιαφέροντος» μπορούν να οικοδομήσουν εκτός σχεδίου εκεί που οι υπόλοιποι αδυνατούν, με δικούς τους όρους και fasttruck διαδικασίες.
Ειδικότερα, ο πρόεδρος ο κ. Ρούσκας ανέφερε: «Ζητούμε τα εκτός σχεδίου γήπεδα, που δημιουργήθηκαν πριν την 24 Δεκεμβρίου 2003, ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 3212/2003 να είναι δομήσιμα ανεξαρτήτως εάν έχουν την ελάχιστη πρόσοψη σε κοινόχρηστη δημόσια οδό που ορίστηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003. Με τον τρόπο αυτό διατηρείται το μέχρι πρότινος καθεστώς των ακινήτων αυτών, βάσει του οποίου εκδόθηκαν και οικοδομικές άδειες, και δεν παραβιάζεται η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων προς την διοίκηση.
Επίσης, είναι αναγκαία:
1) Άμεση νομοθετική ρύθμιση για την οικοδόμηση των εκτός σχεδίου αρτίων και οικοδομήσιμων ακινήτων
2) Άμεση θέσπιση και υλοποίηση διαδικασίας καθορισμού κοινοχρήστων οδών
3) Θέσπιση ενιαίων κανόνων εφαρμογής για την εκτός σχεδίου δόμησης στην Ελληνική επικράτεια».
Από την πλευρά του κ. Βερβεσός, μεταξύ των άλλων, επισήμανε: «Οι πολίτες καλούνται σήμερα άδικα να πληρώσουν λάθη και αδιέξοδα της Ελληνικής Πολιτείας, που μέχρι και σήμερα δεν έχει προβεί σε χαρακτηρισμό του δικτύου κοινόχρηστων οδών στις εκτός σχεδίου περιοχές, ενώ ταυτόχρονα η άναρχη χωροθέτηση των οικισμών έχει καταστήσει μεγάλο μέρος των εντός σχεδίου οικοπέδων μη οικοδομήσιμα, ενώ οι πολίτες πληρώνουν αδρά τους πάσης φύσεως φόρους και τέλη».
Παράλληλα, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ζακύνθου Γιάννης Γιατράς, ανέφερε: «Τυγχάνει έωλη η άποψη ότι η εκτός σχεδίου οικοδόμηση προκαλεί βλάβη στο περιβάλλον γιατί μόνο οι πόλεις χτίζονται ενώ τα χωράφια καλλιεργούνται . Τουναντίον δημιουργείται τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, από την κατάργηση της, διότι αφορά το ζήτημα κυρίως μικρούς κλήρους στους οποίους οι φτωχές αγροτικές οικογένειες είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για ην εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών τους. Στην Ελλάδα δεν οικοδομούνται μόνο οι πόλεις και οι οικισμοί. Αυτό λέει η λογική της οικιστικής μας ανάπτυξης από το έτος 1923. Δεν μπορεί το κράτος να απαιτεί από τους πολίτες να βρίσκονται μπροστά από αυτό. Ο λόγος που δικαιολογούσε την αναγκαιότητα της εκτός σχεδίου δόμησης για έναν ολόκληρο αιώνα ήταν να προηγηθεί ο οικιστικός εξορθολογισμός.
Ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ και της Διεθνούς Ενώσεως Ιδιοκτητών Ακινήτων (UIPI), δικηγόρος, Στράτος Παραδιάς, τόνισε: «Η εκτός σχεδίου δόμηση, είναι δόμηση με κανόνες και όχι αυθαίρετη. Η απαγόρευση της δόμησης εκτός σχεδίου απαξιώνει την περιουσία του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικογένειας και παραβιάζει βάναυσα το ανθρώπινο δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Είναι απογοητευτικό ότι τα πολιτικά κόμματα δεν έκαναν την παραμικρή αναφορά στα προγράμματά τους για το πως θα επιλυθεί. Επιβάλλεται η άμεση εκ του νόμου αναγνώριση ως κοινόχρηστων, τουλάχιστον όλων των ασφαλτοστρωμένων και με όλα τα δίκτυα δρόμων που ανήκουν στο Δημόσιο και στους Δήμους και όσων γηπέδων έχουν νόμιμη πρόσβαση».
