Οι σχολικές αίθουσες ανοίγουν, κανείς δεν ξέρει πότε βέβαια αλλά ανοίγουν. Η σχολική χρονιά ξεκινάει για τους μαθητές, κανείς βέβαια δεν ξέρει πότε αλλά ξεκινάει. Οι αποφάσεις για το πώς θα ξεκινήσει όμως έχουν παρθεί και από αυτές ξεχωρίζει η υποχρεωτική χρήση μάσκας που θεσπίζεται ως μέτρο για όλους τους μαθητές.
Η απόφαση όμως για το μέτρο ήρθε και θα μείνει, τουλάχιστον για το ξεκίνημα της χρονιάς όποτε αυτό πραγματοποιηθεί. Μαζί του θα έρθουν και οι κυρώσεις για τους αρνητές της μάσκας στα σχολεία. Τιμωρίες που φυσικά εκτός των μαθητών θα επηρεάζουν και τους γονείς.
Η πρώτη από αυτές θα είναι οι απουσίες των μαθητών που θα μπαίνουν αυτόματα αν δεν προσέρχονται με μάσκα, ενώ όπως γράφτηκε πολύ πιθανό είναι να μη γίνονται καν δεκτοί οι μαθητές και οι μαθήτριες στις αίθουσες χωρίς μάσκες.
Το Menshouse κάθισε και σκέφτηκε και άλλες τιμωρίες, διαφορετικών επιπέδων, κάποιες άμεσα εφαρμόσιμες σε μαθητές και κάποιες ειδικά σχεδιασμένες για τους αρνητές γονείς τους. Όλες στα πλαίσια ενός οργανωμένου εκπαιδευτικού συστήματος, όπως αυτό της Ελλάδας.
Ξύρισμα των κεφαλιών των απείθαρχων μαθητών και δημόσιος εξευτελισμός τους με κρεμασμένες ταμπέλες που θα εξηγούν το αμάρτημά τους.
Οι αντιμασκιστές γονείς θα κουρεύονται, θα γδύνονται από μέλη του υπουργείου παιδείας και θα ρίχνονται στο μανιασμένο πλήθος.
Οι γονείς γυμνοί και κουρεμένοι θα οδηγούνται από την υπουργό που με κουδούνια και τα ουρλιαχτά του πλήθους θα φωνάζει ΝΤΡΟΠΗ σε όλους τους γονείς αρνητές της μάσκας.
Τα παιδιά χωρίς μάσκα θα μπαίνουν σε ειδικά κελιά σε σχήμα παγουριού, τα οποία θα έχει δωρίσει ιδιώτης σχολικός ευεργέτης και από εκεί θα παρακολουθούν το μάθημα.
Γραπτές τιμωρίες θα αναγκάζουν τα παιδιά να συμμορφωθούν και να γράφουν τις συμπαντικές αλήθειες για τα μέλη της κυβέρνησης, μπαίνοντας και τα ίδια στο ρόλο των ΜΜΕ την περίοδο της πρώτης καραντίνας.
Μαθητές χωρίς μάσκα θα τοποθετούνται σε τεράστιες μάσκες, ειδικά διαμορφωμένες σε σφεντόνες και θα εκσφενδονίζονται μακριά από τα σχολεία, σε ανοιχτούς χώρους ή στο βουνό ή σε κάποια θάλασσα.
