Πηγαίνοντας προς Κηπούρια το βλέμμα σου αγναντεύει την Νότια Παλική.
Διασχίζει τον κάμπο με τα λιοστάσια, τους λόφους με τα “σπαρμένα” αγριολούλουδα που αφήνουν να φθάσει στην όσφρηση σου, το υπέροχο άρωμά τους, το θυμάρι, που με πείσμα σηκώνει τα κλαράκια του για να δείξει το υπέροχο άνθος τους και να σκορπίσει και αυτό το άρωμά του, τα βοσκοτόπια που είναι γεμάτα ζώα και είναι σκυμμένα και τρώνε το χορταράκι που φύτρωσε με την τελευταία βροχή, τις όμορφες ακρογιαλιές της,το καταγάλαζο Ιόνιο, που λαμπυρίζεις από τις αχτίδες του μεσημεριάτικου ήλιου! Πόση ομορφιά Θεέ μου!
Πόση γαλήνη γεμίζει το είναι σου! Όλα τριγύρω σου, αφήνουν το δικό τους άρωμα! Είτε αυτό είναι το άρωμα των αγριολούλουδων, είτε το άρωμα της… Ευδαιμονίας! Ναι νιώθεις ότι άπλωσε μέσα στο είναι σου, μια ψυχική ηρεμία. Ίσως οι φωτογραφίες μου καταφέρουν να μεταφέρουν σε σας λίγη από την ομορφιά αυτή.
Της Matina Xristo
