Ιστορικά Φωτο-περπατήματα, αναφορά 4η : Δραπανιώτισσα

382

Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «μεταφόρτωση» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του kefaloniapress.gr

γράφει η Μαρία Μαρκάτου-Αλυσανδράτου

Σήμερα στα φωτοπερπατήματα, ο δρόμος μας βγάζει μπροστά από την εκκλησία την Δραπανιώτισσα.

Η εκκλησία, που το επίσημο όνομα της είναι Ιερός Ναός Αγίου Διονυσίου Δραπάνου  είναι αφιερωμένη στον Άγιο Διονύσιο της Ζακύνθου και βρίσκεται στην είσοδο της γέφυρας Δεβοσέτου. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1813 αλλά  τα εγκαίνια της  έπειτα από πολλές ταλαιπωρίες, πραγματοποιήθηκαν στις 30 Νοεμβρίου 1836.

Γύρω της υπάρχουν  τρία κοιμητήρια, το Ορθόδοξο, το Καθολικό και το Βρετανικό και ιδιαίτερα στο Ορθόδοξο βρίσκονται  υπέροχα ταφικά μνημεία που αποτελούν πραγματικά έργα τέχνης καταξιωμένων καλλιτεχνών, όπως του Γεωργίου Μπονάνου, του Βενάρδου Σκαλκώτου, του Γεωργίου Βρούτου και άλλων ενώ ξεχωρίζει η Κοιμωμένη του Δημητρίου Φιλιππότη.

Μέσα στην εκκλησία υπάρχει η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας ή Δραπανιώτισσας, όπως επίσης λέγεται, που κάθε χρόνο στις 24 Σεπτεμβρίου γιορτάζει με μεγαλοπρέπεια και διασχίζει τη γέφυρα με ψαλμωδίες, εξαπτέρυγα,  και πλήθος κόσμου  για να φτάσει στο Αργοστόλι και στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος. Εκεί παραμένει για δέκα ημέρες προτού επιστρέψει στην βάση της ενώ πριν από το σεισμό του 1953 αυτό γινόταν στο μητροπολιτικό Ναό του Σωτήρος, που εκείνα τα χρόνια βρισκόταν στο Λιθόστρωτο.

Η εκκλησία του Δραπάνου,το 1890

Η εκκλησία του Δραπάνου, το 1953

H εκκλησία το 2014Η εκκλησία σήμερα, 2019

”Σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Ηλία Τσιτσέλη,ο αρχιδιάκονος της Επισκοπής Κεφαλληνίας Σπυρίδων Δεφαράνας στις 22 Ιουλίου του 1812 υπέβαλλε αίτηση που απέτεινε στο γραφείο της Επισκοπής για την ανέγερση του Ιερού Ναού.
Η οικοδόμηση του ναού άρχισε αμέσως, έπειτα από τη θετική απόφαση του τότε αρχιεπισκόπου Κεφαλληνίας, Ζακύνθου και Ιθάκης, Ιωαννίκιου Άννινου. Τη θεμελίωση έκανε η μοναχή Κωνσταντίνα Χαλικιά χήρα Αναστασίου Κλαδά, που ήταν και η κύρια χρηματοδότης του έργου, αφού για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποίησε όλη της την περιουσία, 351 γρόσια, δίνοντάς τα στον τεχνίτη Τουμάζον Ζακυνθινόν.
Η μοναχή εκτός από την χρηματική της περιουσία έδωσε στον ναό και δύο εικονίσματα ένα που «τυχχάνουσι συλλήβδην εζωγραφισμένοι οι άγιοι Νικόλαος , Σπυρίδων, Βαρβάρα και Σάββας» και την εικόνα που παριστάνει «την Θεομήτορα ως ελεούσαν του Κύκκου.
Υπάρχει και η παράδοση, πως η εικόνα της Παναγίας την έφερε από τα Κύθηρα η μοναχή Κλαδά, όπου και ασκήτευε πρωταρχικά στο εκεί μοναστήρι της Μυρτιδιώτισσας ή κατά άλλους μπορεί να είχε μεταβεί ως προσκυνήτρια σε αυτό το μέρος και να έφερε την εικόνα.
Στην αρχή η εικόνα είχε τοποθετηθεί στον Ναό του Αγίου Ελευθερίου, ναός που στο κελί του ασκήτευε η μοναχή Κλαδά και τελικά κατέληξε σύμφωνα με την διαθήκη της, στο ναό του Δράπανου. Βέβαια η εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Διονύσιο της Ζακύνθου και τα εγκαίνια του ναού έπειτα από πολλές ταλαιπωρίες πραγματοποιήθηκαν στις 30 Νοεμβρίου1836”.(Γεράσιμος Γαλανός)

Κι από άλλη οπτική γωνία:

Πλαϊνή λήψη της εκκλησίας με κατεύθυνση την γέφυρα, το 1890

Από την ίδια γωνία λήψης, στις μέρες μας

Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις