Χρειάσθηκαν 18 σελίδες δικαστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλονιάς και επίκληση άρθρων του συντάγματος περί προσβολής δικαιωμάτων χρήσεως κοινοχρήστων χώρων, διατάξεις περί προσβολής προσωπικότητας του ΑΚ, νομολογία για την προστασία του περιβάλλοντος και το άρθρο 174 της Συνθ. της Ευρωπαικής Κοινότητας, αλλά και ευρωπαικές οδηγίες, προκειμένου να γίνει ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ από «τα οικεία όργανα της Διοίκησης του Δήμου Κεφαλονιάς», αν και με ποιούς όρους είναι επιτρεπτή κάθε δραστηριότητα με γνώμονα την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Η ερμηνεία των άνω ισχυόντων, μεταφράστηκε από τον Δήμο σε αυθαίρετο κλείσιμο πίσω εισόδων στο Κοιμητήριο Αργοστολίου (Δράπανο), με αποτέλεσμα να αποκλεισθούν από την πρόσβαση στο κοιμητήριο, παρεμποδιζόμενα άτομα ποικιλοτρόπως να περπατήσουν, τα οποία διαμαρτυρόταν συνεχώς. Ενα από αυτά τα άτομα προσέφυγε στην δικαιοσύνη.
Την αυθαιρεσία αυτή του Δήμου Κεφαλονιάς, το δικαστήριο με απόφασή του, όχι μόνο την μέμφεται αναγνωρίζοντας ως προσβολή προσωπικότητας του προσφεύγοντος το κλείσιμο της πόρτας, αλλά και την τιμωρεί απειλώντας με ποινή 2.000 ευρώ για κάθε κλείσιμό της !!
Σίγουρα θα είναι το ποιο ακριβοπληρωμένο κλείσιμο πόρτας που υπάρχει σε ολόκληρη την Ευρώπη και σίγουρα ένας πολύ καλός τρόπος για να μάθει κανείς να ασκεί δημόσια διοίκηση, όταν δεν τον φθάνει ούτε το σύνταγμα ολόκληρο, ούτε οι νόμοι και οι προφήτες που προσπαθούν τόσα χρόνια να εκπαιδεύσουν διοικούντες να σέβονται τους πολίτες, να τους υπολογίζουν και να καταλάβουν, ότι το «έτσι θέλω κι έτσι μ αρέσει» δεν περιλαμβάνεται στο Σύνταγμα, αλλά μόνο στην κουζίνα του σπιτιού τους !
