Η Δραπανιώτισσα με Νόμο περνάει στη Μητρόπολη, μετά έναν αιώνα ιδιοκτησίας Δήμου Αργοστολίου

Δεν μας έφτανε που ο κυκλώνας Ιανός ισοπέδωσε το νεκροταφείο του Δραπάνου  (δες εδώ) τώρα μας προέκυψαν οι συνέπειες για την εκκλησία της Παναγίας της Δραπανιώτισσας και ενός άλλου κυκλώνα αυτού της αιφνιδιαστικής νομοθετικής ρύθμισης από την κυβέρνηση όπου κατά την προσφιλή της τακτική (όπως και με την κατάργηση της ΕΔΑΚΙ και τη διάλυση του συστήματος διαχείρισης των σκουπιδιών έπραξε) η ιστορική εκκλησία της Παναγίας της Δραπανιώτισσας , το ιερότερο κομμάτι για τους Αργοστολιώτες, μετά από ένα αιώνα (από το 1917 συγκεκριμένα),  γίνεται περιουσιακό στοιχείο της Μητρόπολης !

Το θέμα ήλθε στη δημοσιότητα από δημοσίευμα της έγκυρης αυτοδιοικητικής ιστοσελίδας airetos.gr (δες εδώ) και είναι άγνωστο αν γνωρίζει την εξέλιξη η δημοτική αρχή και αν έχει γνώση πως και αν αντέδρασε .

Ερώτημα :  ο Βουλευτής κ. Παναγής Καππάτος ο οποίος θα κληθεί εντός της ερχόμενης εβδομάδας να ψηφίσει το επίμαχο άρθρο 48 της τελευταίας στιγμής στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για την Ιθαγένεια, ήταν γνώστης της ρύθμισης ή … και πάλι αιφνιδιάστηκε, όπως είχε παραδεχθεί για την κατάργηση της ΕΔΑΚΙ;

Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι  η οικογένεια του κ. Καππάτου συνδέεται με την Δραπανιώτισσα με το γεγονός ότι  η μητέρα του η κυρία Καίτη Καππάτου ως δημοτική σύμβουλος την περίοδο της Δημαρχίας Μαρίνου Κοσμετάτου 1975 – 1982 ήταν επικεφαλής της ερανικής επιτροπής που ανήγειρε το επιβλητικό καμπαναριό δίπλα στη Δραπανιώτισσα το οποίο σήμερα με το άρθρο 48 του νομοσχεδίου καλείται ο κ. Καππάτος -κατά ένα περίεργο παιγνίδι της μοίρας – να το υπερψηφίσει … αλλάζοντα τον  ιδιοκτήτη από τον οποίο κατασκευάστηκε !

Αυτή η μαρμάρινη ταμπέλα είναι τοποθετημένη στο καμπαναριό της Δραπανιώτισσας.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Στην  ιστοσελίδα airetos.gr αναφέρεται μεταξύ των άλλων :

«Το άρθρο (που δεν υπήρχε εντός του Ν/Σ, όταν πριν λίγες ημέρες ετέθη σε διαβούλευση, αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε στο κείμενο που κατετέθη στη Βουλή), ανατρέπει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, διαγράφει τους Δήμους από τις διατάξεις (συγκεκριμένα καταργεί το ν.547/1977) και δίνει τη σχετική αρμοδιότητα στην Εκκλησία. Απαγορεύει, επίσης, ρητά στους ΟΤΑ να εισπράττουν τέλη ή δικαιώματα για τις ιεροτελεστίες που τελούνται από θρησκευτικούς λειτουργούς εντός των νεκροταφείων» !

Ειδικότερα με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο :

 «Η διοίκηση και η διαχείριση των ορθόδοξων ιερών ναών εντός των κοιμητηρίων, ασχέτως της νομικής τους μορφής, ασκείται είτε από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της οικείας Ενορίας, είτε από Συμβούλιο που ορίζει ο επιχώριος Μητροπολίτης.

– Τα έσοδα των ναών διατίθενται πρωτίστως για τη συντήρηση και τις εν γένει ανάγκες καλής λειτουργίας τους και επικουρικώς για φιλανθρωπικούς σκοπούς της τοπικής Μητρόπολης.

– Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, το πάσης φύσης προσωπικό των ανωτέρω ναών καθίσταται αυτοδικαίως προσωπικό της οικείας Μητρόπολης, λαμβάνοντας υπόψη την προϋπηρεσία του για κάθε συνέπεια. Για την υπαγωγή εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του επιχώριου Μητροπολίτη, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Οι θέσεις στους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας των Δήμων του προσωπικού που μεταφέρεται κατά τις διατάξεις της παρούσας, καταργούνται.

– H οικεία Μητρόπολη είναι καθολική διάδοχος όλων των συμβάσεων που έχουν συναφθεί από τους Ο.Τ.Α. και τα νομικά τους πρόσωπα, στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των αναγκών των ανωτέρω ναών, και υπεισέρχεται αυτοδικαίως, από τη δημοσίευση του παρόντος, σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές.

Απαγορεύεται η είσπραξη τελών ή δικαιωμάτων από τους Ο.Τ.Α. και τα νομικά τους πρόσωπα για τις ιεροτελεστίες που τελούνται από θρησκευτικούς λειτουργούς εντός των νεκροταφείων. »

 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ για τη Δραπανιώτισσα

Σύμφωνα, με τον Άγγελο-Διονύση Δεμπόνο στο βιβλίο του «Το Αργοστόλι διασκεδάζει»  (σελ. 145 έως 169) η οικοδόμηση της εκκλησίας του Δραπάνου άρχισε το 1813 και ολοκληρώθηκε το 1835.

Τη θεμελίωση της εκκλησίας έκανε η μοναχή Κωνσταντίνα Χαλικιά χήρα Αναστασίου Κλαδά.

Αυτή ήταν και ο αρχικός χρηματοδότης του έργου οπότε και ξεκίνησε ο έργο με τεχνίτη τον Τουμάζον  Ζακυνθινόν.

Η Κλαδά ασκήτευε  στο κελί του Αγίου Ελευθερίου στο Αργοστόλι και πέθανε στις 28 Απριλίου 1813 . Δύο ημέρες πριν να πεθάνει με τη διαθήκη της  άφησε την εικόνα « την παριστάνουσα την Θεομήτορα ως ελεούσαν του Κύκκου» στον ανεγειρόμενο ναό της Δραπανιώτισσας και την οποία μια εκδοχή τη θέλει φερμένη από τα Κύθηρα και το μοναστήρι που υπάρχει εκεί της Μυρτιδιώτισσας όπου σαν ασκητής ή προσκυνητής είχε μεταβεί η Κλαδά.

Τούτο δικαιολογεί και την επέτειο του γιορτασμού 24 Σεπτεμβρίου αναμνηστική του θαύματος «της ιάσεως του παραλύτου» που πραγματοποιήθηκε σε αυτό το μοναστήρι. Η Δραπανιώτισσα είναι αφιερωμένη στον Αγιο Διονύσιο το Στροφαδειώτη, η εκκλησία γιορτάζει και την επέτειο του Αγίου Διονυσίου στις 17 Δεκεμβρίου.

Η οικοδομή ολοκληρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1836.

Από την ίδρυση του μέχρι σήμερα ο ναός, σύμφωνα πάντα με τον Άγγελο- Διονύση Δεμπόνο, θα αλλάξει πολλές ιδιότητες.

Από την οικοδόμησή του μέχρι το 1837 θα είναι κτητορικός. Για τριάντα χρόνια από το 1837 έως το 1868 θα μεταπέσει σε συναδελφικό. Στη συνέχεια και για 20 χρόνια από το 1868 έως το 1888 θα είναι δημοτικός για να ξαναγίνει τα επόμενα τριάντα χρόνια από το 1888 έως το 1917 και πάλι συναδελφικός και από το 1917 μέχρι σήμερα είναι δημοτικός.

Η εκκλησία της Παναγίας της Δραπανιώτισσας είναι η ιστορία του Αργοστολιού, όπως εν συντομία περιγράψαμε.

Ο τίτλος του δημοσιεύματος του airetos. gr, από το οποίο αντλήσαμε την είδηση, είναι εύγλωττος και λέει πολλά σχετικά με την σκοπιμότητα της νέας διάταξης: «Εκκλησία –Δήμοι: 1-0. Αντίο στα έσοδα των Δήμων από ναούς εντός κοιμητηρίων» …

Συντακτική Ομάδα του kefaloniapress