Η Άσκοπη Θυσία Των Αμνών
- Τι ζητάς σαν αντάλλαγμα άνθρωπε για να με αφήσεις να ζήσω
Τι ζητάς να με αφήσεις στην αγκαλιά της μανούλας που δεν χάρηκα, τη συντροφιά των αδελφών μου που δεν έπαιξα, τον ήλιο που δεν πρόλαβε να με ζεστάνει. Βλέπεις γεννήθηκα μες τη καρδιά του χειμώνα, έτρεμα σαν φυλλαράκι στο κρύο κι η μάνα με τα αδέλφια μου πάσχιζαν να με ζεστάνουν με το κορμί και την ανάσα τους. Η άνοιξη δεν με χάιδεψε, μόλις πριν λίγο μπήκε, άνθησαν τα λουλούδια, τα δέντρα έβγαλαν φύλλα, πουλιά διασχίζουν τον αέρα τιτιβίζοντας και εγώ νιώθω τη χαρά να τρέξω να χαρώ το απαλό χορτάρι.
Άνθρωπε τι ζητάς σαν αντάλλαγμα να με αφήσεις να ζήσω. Είμαι μικρό όμως νιώθω όπως κι εσύ: φοβάμαι, πονάω, αγαπάω, σε εμπιστεύομαι, μη με προδώσεις ..!
- Άνθρωπε με ακούς ? Εκλιπαρώ τον οίκτο σου. Δες η μάνα, τα αδέλφια μου σου γλύφουν τα χέρια, μπαίνουν μπροστά να με κρύψουν για να μην με πάρεις. Είναι μέρες τώρα που όλοι τους δεν έτρωγαν, δεν έπιναν νερό, σε κοίταζαν στα μάτια, μέτραγαν τις κινήσεις σου, τώρα καταλαβαίνω γιατί. Γιατί ήξεραν !! Άνθρωπε μη με πάρεις ..!!
- Αν στα αρνάκια, αυτά που ονομάζονται «γάλακτος» και που μόνο γάλα δεν τα έχει αγγίξει, αν σε αυτά τα αθώα συναισθανόμενα πλάσματα που βιώνουν τη φρίκη της σφαγής, αν δεν γδερνόταν το πρόσωπό τους, ο άνθρωπος θα έβλεπε το ματωμένο κορμί τους να συνοδεύεται με το γλυκό χαμόγελο, τα γαλήνια ματάκια τους. Τότε ίσως ο άνθρωπος συνειδητοποιούσε το πλάσμα απέναντί του που οδηγείται στον θάνατο αθόρυβα και αδιαμαρτύρητα, για ένα απλό τσούγκρισμα ποτηριών κρασιού στο τραπέζι του.
Έχουμε άραγε αναρωτηθεί γιατί τη Μεγάλη Εβδομάδα επικρατεί πάντα μια εκκωφαντική ησυχία. Πως εξηγείται αυτός ο βουβός πόνος της Φύσης που μεταφέρεται από τα πλάσματά της από άκρη σε άκρη από τα εκατομμύρια ζώα που θυσιάζονται, από το αίμα που ζεστό ρέει και καίει τη γη.
Όσο είμαστε παιδιά – και δεν γνωρίζαμε – το Πάσχα σήμαινε χαρά, χρώματα, ήχους, αγάπη ! Μεγαλώνοντας γνωρίζουμε πλέον ότι η θυσία των ζώων σε ένα βωμό εμπορίου έχει δολοφονήσει κάθε γαλήνη, ψυχική ανάταση, κάθε εικόνα χαράς, την ίδια την Ανάσταση του Κυρίου ! Τώρα πλέον ξέρουμε ότι το βέλασμα που ακούμε είναι από ένα πλάσμα που εναγωνίως αναζητά τους δικούς του.
Κι όμως δεν ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να προκαλέσουμε πόνο, ούτε να καταστρέψουμε, αλλά για να προσφέρουμε τον καλύτερο εαυτό μας δημιουργικά, ευεργετικά… Κι ενώ σαν λαός, σαν φυλή, είμαστε ειρηνικοί και συμπονετικοί, αναρωτιέται εύλογα κανείς γιατί διατηρούμε αυτό το βάρβαρο έθιμο που παραπέμπει σε Εβραίους και Οθωμανούς, το οποίο μας σοκάρει και μας τραυματίζει ανεπανόρθωτα, όχι μόνο σαν άτομα, αλλά και σαν Θρησκεία, Πολιτισμό, Εθνικότητα.
Μεγάλη Εβδομάδα και η σιωπή των αμνών αισθητά συνεχίζεται …Κάποια ίσως χαιρετούν αυτά που έφυγαν, ενώ καρτερικά περιμένουν την σειρά τους…. Ας μην διατηρούμε εσκεμμένα την αυταπάτη ! ΝΑΙ !! Νιώθουν, αισθάνονται, φοβούνται, πονούν ! Περισσότερο από όσο φανταζόμαστε και ΔΕΝ θέλουμε να πιστέψουμε !!
Κι όμως υπάρχει ελπίδα κι αισιοδοξία από τα νέα παιδιά αυτές τις μέρες που εμπνέουν και εκφράζουν παντοιοτρόπως τον αποτροπιασμό, την θλίψη, την απόγνωσή τους. Αρνούνται κι αντιστέκονται στην ιδέα αυτής της βάρβαρης κι αναχρονιστικής δήθεν «παράδοσης».
Ναι, υπάρχει τελικά Ελπίδα στην νέα γενιά, για κάτι καλύτερο !…
Ειρηνική όμως κι Αναίμακτη για Όλα τα πλάσματά Του !!
Καλό κι Ευλογημένο Πάσχα για Όλους !!
Πολιτικό Κόμμα για τα Ζώα-Άνθρωπος-Φύση Εκπρόσωποι Ιονίων Νήσων
