Σε δηλώσεις του το περασμένο Μάρτιο, ο τοπικός Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγής Καππάτος με σιγουριά δηλώνει για το Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης “Αντώνης Τρίτσης”, ότι οι συμβάσεις που θα υπογραφούν μεταξύ του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και των Ο.Τ.Α. δεν είναι δανειακές εφόσον την αποπληρωμή τους θα την κάνει το κράτος μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Περαιτέρω αναφέρει ότι: “… Δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος να πληρώσει οποιοσδήποτε Δήμος σε οποιοδήποτε έργο. Η μόνη υποχρέωση του εκάστοτε Δήμου είναι να ολοκληρώσει σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζονται στη μελέτη και στη σύμβαση το έργο. Διαφορετικά βέβαια είναι εκτεθειμένος, αλλά σε κάθε σύμβαση υπάρχει αυτή η υποχρέωση.”
Στην Εγκύκλιο όμως που εξέδωσε προσφάτως το Υπουργείο Εσωτερικών (540/60924/19.9.2022) με θέμα: Λογιστική αποτύπωση της εκτέλεσης δανειακών συμβάσεων που έχουν συναφθεί στο πλαίσιο του προγράμματος “Αντώνης Τρίτσης”, στο κεφάλαιο Β’ που αφορά τις υποχρεώσεις των Ο.Τ.Α. προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, αναγράφεται ότι κατά τη διάρκεια της δανειακής σύμβασης, οι δανειζόμενοι φορείς (Ο.Τ.Α.) βαρύνονται με τα παρακάτω έξοδα:
1. Έξοδα δικαιωμάτων υπέρ του ΤΠκΔ, τα οποία αντιστοιχούν σε σταθερό ποσό που προκύπτει από σχετικό όρο της δανειακής σύμβασης και υπολογίζεται άπαξ κατά την πρώτη εκταμίευση ποσού δανείου.
2. Ενδιάμεσους τόκους που αντιστοιχούν στο διάστημα από την ημερομηνία εκταμίευσης έως την ημερομηνία έναρξης εξυπηρέτησης του δανείου.
3. Τόκους εξυπηρέτησης του δανείου.
Συνεπώς, ακόμη και αν το δανειζόμενο κεφάλαιο αποπληρώνεται από πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) του Υπουργείου Εσωτερικών, οι τόκοι των συναφθέντων δανειακών συμβάσεων βαρύνουν αποκλειστικά τους Ο.Τ.Α. και θα πρέπει να αποτυπωθούν λογιστικά, να συμπεριληφθούν ως έξοδα στους προϋπολογισμούς τους και να αποδοθούν εμπροθέσμως στο ΤΠκΔ.
Είναι γεγονός, ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού έχουν περιέλθει σε οριακό τέλμα εξαιτίας των κυβερνητικών χειρισμών. Η θεσμική, οικονομική και λειτουργική ασφυξία καθημερινά εντείνεται, τα προβλήματα όχι απλώς παραμένουν άλυτα, αλλά πολλαπλασιάζονται, ενώ Αιρετοί και Υπάλληλοι πασχίζουν αβοήθητοι να φέρουν εις πέρας τα καθήκοντά τους. Η ενεργειακή κρίση και η “καταιγίδα” ανατιμήσεων εκτινάσσουν το κόστος καθημερινής λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών προς τους δημότες. Ο κίνδυνος μετακύλισης νέων βαρών στις “πλάτες” των δημοτών μέσω διόγκωσης των δημοτικών τελών είναι απειλητικά παρών, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι σειρά δημοτικών υπηρεσιών έχουν εκ του νόμου ανταποδοτικό χαρακτήρα στην κάλυψη των δαπανών λειτουργίας τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αύξηση των δημοτικών τελών κατά 50% για τη διαχείριση των απορριμμάτων, μετά τη δημιουργία του ΦΟΔΣΑ Ιονίων Νήσων.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να επιλέξει την απ’ ευθείας χρηματοδότηση των αναπτυξιακών έργων απ’ ευθείας από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, επέλεξε τις δανειακές συμβάσεις 15ετίας με τους Ο.Τ.Α. και το ΤΠκΔ με εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις. Και στο μείζον ερώτημα ποιος τελικά θα πληρώσει το επιτόκιο που τεχνηέντως ο κ. Καππάτος απέφευγε να αναφέρει ή το χαρακτήριζε ως παραφιλολογία, απαντά επισήμως πλέον η Εγκύκλιος του Υπουργείο Εσωτερικών, βαρύνονται οι Ο.Τ.Α. εκθέτοντας βεβαίως και όσους ασθμαίνοντας έσπευσαν να στηρίξουν τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις.
Δυστυχώς, η δημοσιονομική αβεβαιότητα κορυφώνεται, τόσο για τους Δήμους όσο και για “τις τσέπες” των πολιτών, ενώ οι Ο.Τ.Α., αντί να αποτελούν – ως θα έπρεπε – μοχλούς αναπτυξιακής αναγέννησης της πατρίδας μας, πασχίζουν σε μια μίζερη διαχείριση οικονομικής επιβίωσης, εγκλωβισμένοι στην ενεργειακή κρίση, στις ανατιμήσεις, στη διόγκωση δαπανών με ταυτόχρονη συρρίκνωση εσόδων, σε αναχρονιστικές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις καθυστερήσεων και ματαιώσεων.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κίνημα Αλλαγής, εμπιστεύεται τους Ο.Τ.Α. και πιστεύει ότι η γενναία ενίσχυση της Αυτοδιοίκησης, βάσει των αρχών της εγγύτητας και της επικουρικότητας, με ταυτόχρονη διασφάλιση όλων των αναγκαίων μέσων, σε ένα πλαίσιο απόλυτης διαφάνειας και λογοδοσίας, μπορεί να αποτελέσει την απάντηση σε πλείστες “κακοδαιμονίες” του Ελληνικού Κράτους και απαιτεί να δοθούν κονδύλια έκτακτης ενίσχυσης στους Ο.Τ.Α. εκτός από τις κατανομές χρημάτων που ήδη είχαν προϋπολογιστεί στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (Κ.Α.Π.), ώστε να επιβιώσουν οι Δήμοι, οι Περιφέρειες και τα Νομικά τους Πρόσωπα μέσα στη δίνη της ενεργειακής κρίσης και των αλματωδών ανατιμήσεων, που “τινάζουν στον αέρα” τους προϋπολογισμούς τους, τα έργα και τις υπηρεσίες προς τους πολίτες.
