Σε λίγους μηνες κλείνουν 10 χρόνια απο τους σεισμούς του 2014 και τα σχολεία είναι ακόμα σε κοντέϊνερ, η παρατημένα κουφάρια όπως το πρ. Θηλέων.. Σε άλλες πολιτισμένες χώρες προέχει η ασφάλεια των παιδιών και των δασκάλων τους..
Η είδηση ήρθε χθες από τη Βρετανία. Το υπουργείο Παιδείας έδωσε εντολή να κλείσουν «αμέσως» και επ’ αόριστον 100 σχολεία στην Αγγλία για λόγους ασφάλειας. Αυτό λίγες μόλις μέρες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς που στην Αγγλία και στην Ουαλία ξεκινά φέτος στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου. Οι μαθητές θα πρέπει είτε να κάνουν διαδικτυακά μαθήματα, όπως την περίοδο της πανδημίας, είτε να μεταφερθούν σε άλλα, προσωρινά καταλύματα. Δεν αποκλείεται μάλιστα ο αριθμός των ακατάλληλων σχολείων να αυξηθεί καθώς συνεχίζονται οι έλεγχοι.
Η ακαταλληλότητά τους έγκειται στο ότι κατασκευάστηκαν με έναν συγκεκριμένο τύπο τσιμέντου το οποίο χρησιμοποιούνταν σε μεγάλη έκταση από τη δεκαετία του ’50 ώς τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αλλά δεν θεωρείται πια ασφαλές για τη στατικότητα των κτιρίων σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα. Το ερώτημα, βέβαια, που προκύπτει είναι γιατί τόσο αργά και μάλιστα την τελευταία στιγμή; Τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών μιλούν για μια κατάσταση «στα όρια του σκανδάλου». «Αυτό που βλέπουμε είναι το αποτέλεσμα μιας δεκαετίας συνεχιζόμενων περικοπών στις δαπάνες για τα σχολικά κτίρια», είπε στην Independent ο Πολ Γουάιτμαν, γενικός γραμματέας του συνδικάτου εκπαιδευτικών NAHT.
Θυμίζει κάτι; Μήπως μαθητές που κινδυνεύουν από σοβάδες που πέφτουν σε απόσταση κυριολεκτικά λίγων εκατοστών από τα κεφάλια τους; Καυστήρες πετρελαίου που εκρήγνυνται και σκοτώνουν ένα παιδάκι του Δημοτικού;
Στα χρόνια των μνημονίων, από το 2010 και μετά, τα ποσά που δαπανώνται για την παιδεία και κατ’ επέκταση για την ασφάλεια των σχολικών κτιρίων είναι πολύ μικρότερα κι από εκείνα τα λίγα που διέθεταν οι κυβερνήσεις όταν το σύνθημα «λεφτά για την παιδεία και όχι για το ΝΑΤΟ» ήταν ακόμα στις δόξες του.
Σήμερα, υπάρχουν λεφτά για το ΝΑΤΟ, τα Ραφάλ και τα F-16 και για τα υπόλοιπα ό,τι περισσέψει. Και αν, ο μη γένοιτο, κάποια μέρα γκρεμιστεί κανένα σχολείο -έχουμε κιόλας την ατυχία να ζούμε σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή χώρα- θα σοκαριστούμε, θα κλάψουμε, θα φωνάξουμε κι ύστερα θα το ξεχάσουμε κι αυτό.
Όπως ξεχάσαμε τα Τέμπη. Μέχρι το επόμενο προαναγγελθέν έγκλημα…
