Με τους ωφελούμενους του «Υπερίωνα» στο Μουσείο Ληξουρίου για την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Με ιδιαίτερη τιμή παρευρέθηκα την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου το πρωί με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία στο εργαστήριο συζήτησης της Ένωσης Προστασίας της Ισότητας και Δικαιωμάτων των ΑμεΑ «ΥΠΕΡΙΩΝ» στο Μουσείο Ληξουρίου που φέρνει στο προσκήνιο ένα σημαντικό ζήτημα και αφορά την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση και, μέσω αυτής, στην αγορά εργασίας.
Αυτό το θέμα αγγίζει τον πυρήνα των αξιών μας ως κοινωνία. Αξίες όπως η ισότητα, η δικαιοσύνη και η αξιοπρέπεια.
Η προσπάθεια για την ισότιμη εκπαίδευση και την πρόσβαση στην εργασία για τα άτομα με αναπηρία δεν είναι απλώς κοινωνική πολιτική, είναι ηθική υποχρέωση. Ήδη οι πολιτικές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχουν ωφελήσει 5.000 ΑμεΑ μέσα από προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης, ενώ επίκειται η πρόσληψη επιπλέον 1.000 ατόμων με αναπηρία σε όλους τους Δήμους της χώρας.
Ευχαριστώ θερμά την Πρόεδρο της Ένωσης Προστασίας της Ισότητας και των Δικαιωμάτων ΑμεΑ «Υπερίων» κα. Σοφία Μαροπούλου Ζαφειράτου για την τιμή να είμαι κοντά τους σε μια τόσο σημαντική εκδήλωση.
Ήμουν, είμαι και θα είμαι εδώ με όλες μου τις δυνάμεις για τον ΥΠΕΡΙΩΝΑ και τους ανθρώπους του.
Παναγής Καππάτος
Βουλευτής Κεφαλονιάς & Ιθάκης
Ακολουθεί η ομιλία μου στην χθεσινή εκδήλωση του εργαστηρίου ανοικτής συζήτησης που διοργάνωσε η Ένωση Προστασίας της Ισότητας και των Δικαιωμάτων Ατόμων με Αναπηρία “ΥΠΕΡΙΩΝ”.
Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε,
Αγαπητά μέλη του ΔΣ
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να βρίσκομαι σήμερα εδώ, σε αυτό το εργαστήριο συζήτησης που φέρνει στο προσκήνιο ένα ζήτημα τόσο σημαντικό: την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση και, μέσω αυτής, στην αγορά εργασίας. Αυτό το θέμα αγγίζει τον πυρήνα των αξιών μας ως κοινωνία. Αξίες όπως η ισότητα, η δικαιοσύνη και η αξιοπρέπεια.
Στη σύγχρονη κοινωνία, η εκπαίδευση δεν αποτελεί μόνο ένα θεμελιώδες δικαίωμα, αλλά και μία από τις σημαντικότερες ανάγκες. Για τα άτομα με αναπηρία, ωστόσο, η εκπαίδευση έχει μία ακόμη βαθύτερη διάσταση. Είναι το μέσο που ανοίγει τον δρόμο για αυτονομία, επαγγελματική καταξίωση και ουσιαστική συμμετοχή στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση, σε όλα τα επίπεδα, αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία χτίζεται η κοινωνική ένταξη και η επαγγελματική αποκατάσταση. Για εμάς, είναι όχι μόνο υποχρέωση, αλλά και στοίχημα να άρουμε τα εμπόδια που καθιστούν δύσκολη αυτή την πορεία.
Από την αρχή της θητείας της, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει εργαστεί συστηματικά για τη δημιουργία ενός πλαισίου που να ευνοεί την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση και την εργασία. Με την Εθνική Στρατηγική για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία για την περίοδο 2024-2030, βάζουμε στο επίκεντρο τη συμπερίληψη. Η στρατηγική αυτή δεν είναι ένα απλό σχέδιο. Είναι μία ολοκληρωμένη δέσμη δράσεων, που στοχεύει να διασφαλίσει ότι κανείς δεν μένει πίσω. Από την ισότιμη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι τη σύνδεση της κατάρτισης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, η στρατηγική αυτή είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε.
Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που κάναμε ήταν η ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής. Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων προχώρησε στον διορισμό 4.500 εκπαιδευτικών και ειδικού προσωπικού για την υποστήριξη της Ειδικής Αγωγής. Επιπλέον, έχουν δημιουργηθεί ομάδες εργασίας για την ενίσχυση της φυσικής και ψηφιακής προσβασιμότητας στα ΑΕΙ. Οι πρωτοβουλίες αυτές συνοδεύονται από δράσεις για τη δημιουργία μιας συμπεριληπτικής κουλτούρας, η οποία ενθαρρύνει τη συνεργασία, την κατανόηση και τον σεβασμό.
Δεν μπορούμε, βέβαια, να μιλήσουμε για πρόσβαση χωρίς να αναφερθούμε στις υποδομές. Οι ράμπες, οι ανελκυστήρες και οι ανυψωτικοί μηχανισμοί δεν πρέπει να αποτελούν εξαίρεση, αλλά κανόνα. Η τεχνολογία, επίσης, μπορεί να γίνει ένας ισχυρός σύμμαχος. Εργαλεία όπως οι αναγνωστικές εφαρμογές για φοιτητές με προβλήματα όρασης και τα προγράμματα φωνητικής αναγνώρισης είναι πλέον διαθέσιμα, και πρέπει να ενσωματωθούν πλήρως στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Η εκπαίδευση, όμως, δεν σταματά στην απόκτηση γνώσεων. Πρέπει να εστιάσουμε στη σύνδεση της γνώσης με την πράξη, και εδώ έρχεται ο καθοριστικός ρόλος της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης, της γνωστής σε όλους μας ΔΥΠΑ. Μέσα από προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και επανειδίκευσης, τα άτομα με αναπηρία αποκτούν δεξιότητες που τους επιτρέπουν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Επιπλέον, προγράμματα μαθητείας σε πραγματικές συνθήκες εργασίας αποτελούν έναν από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να ενισχύσουμε τις προοπτικές απασχόλησης.
Η αγορά εργασίας αλλάζει. Οι απαιτήσεις αυξάνονται, και η καινοτομία γίνεται το επίκεντρο της οικονομικής δραστηριότητας. Για τα άτομα με αναπηρία, η εκπαίδευση πρέπει να επικεντρώνεται στις ψηφιακές δεξιότητες, που είναι απαραίτητες στον σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, τομείς όπως η τεχνολογία, ο τουρισμός, η υγεία και η πράσινη οικονομία προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες, τις οποίες οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε. Όμως, πέρα από τις τεχνικές γνώσεις, πρέπει να δώσουμε έμφαση και στις κοινωνικές δεξιότητες – την επικοινωνία, τη συνεργασία, την προσαρμοστικότητα. Αυτά είναι τα εφόδια που διασφαλίζουν την επιτυχία σε κάθε περιβάλλον εργασίας.
Παρά τις προόδους που έχουμε σημειώσει, τα στατιστικά στοιχεία υπενθυμίζουν ότι η πορεία δεν είναι εύκολη. Στην Ελλάδα, περίπου το 24,3% του πληθυσμού δηλώνει σοβαρούς ή μέτριους περιορισμούς στις καθημερινές δραστηριότητες λόγω προβλημάτων υγείας. Το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ανέρχεται στο 18%, ξεπερνώντας το 17% του γενικού πληθυσμού. Αυτά τα νούμερα δείχνουν ξεκάθαρα ότι έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας.
Η ευθύνη μας είναι να συνεχίσουμε τη δουλειά. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κανένα άτομο με αναπηρία δεν θα νιώθει αποκλεισμένο. Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να εξαλείψουμε τις διακρίσεις και να ενισχύσουμε τις ευκαιρίες. Αυτό είναι το χρέος μας, όχι μόνο ως κυβέρνηση, αλλά και ως κοινωνία.
Αγαπητοί φίλοι, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε δύο ρητά του Μαχάτμα Γκάντι περί της δύναμης. Είπε, λοιπόν, ο Γκάντι: «Η δύναμη δεν προέρχεται από τις φυσικές ικανότητες. Προέρχεται από την ακλόνητη θέληση.» Τα άτομα με αναπηρία, όπως μαρτυρούν τα δικά μου μάτια και τα μάτια όλων, και οι άνθρωποι του ΥΠΕΡΙΩΝΑ, απέδειξαν ότι διαθέτουν αυτή τη δύναμη και την ακλόνητη θέληση. Συνεπώς, τώρα, οδηγούμαστε στο να μετρήσουμε τη δύναμη της ίδιας της κοινωνίας, καθώς η επόμενη ρήση του Γκάντι, στην οποία θα αναφερθώ, είναι η εξής: «Η πραγματική δύναμη μιας κοινωνίας κρίνεται από το πώς συμπεριφέρεται στους πιο αδύναμους.» κι αν μπορώ να στοχαστώ πάνω σε αυτή τη ρήση, θα αναρωτιόμουν στον κόσμο που δημιουργήσαμε και τα άτομα με αναπηρία πολεμούν καθημερινά για όσα θα έπρεπε να είναι δεδομένα και καταφέρνουν να επιβιώνουν και να διακρίνονται, τελικά∙ ποιος είναι ο αδύναμος;
Και εδώ είναι που ερχόμαστε να κριθούμε όλοι, καθώς η προσπάθεια για την ισότιμη εκπαίδευση και την πρόσβαση στην εργασία για τα άτομα με αναπηρία δεν είναι απλώς κοινωνική πολιτική. Είναι ηθική υποχρέωση.
Το όραμά μας, όπως αποτυπώνεται στην Εθνική Στρατηγική, είναι μια Ελλάδα «με Όλους και για Όλους». Είμαι πεπεισμένος ότι, με συνεργασία, αποφασιστικότητα και συνεχή προσπάθεια, μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία συμπεριληπτική, δίκαιη και αξιοκρατική. Μια κοινωνία όπου κάθε πολίτης, ανεξαρτήτως των περιορισμών που αντιμετωπίζει, θα έχει τη δυνατότητα να ζήσει με αξιοπρέπεια και αυτονομία.
Κλείνοντας, θέλω να επαναλάβω ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι εδώ με όλες μου της δυνάμεις για τον ΥΠΕΡΙΩΝΑ και τους ανθρώπους του!
Σας ευχαριστώ θερμά από καρδιάς για τη σημερινή πρόσκληση.
