- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε δετόρος μην πατήσει
- και πεθερά το πόδι τση, δελέγκου να τσάκισει.
- Να βγάλουνε τη φάουσα, όσοι για τα καλά τσου,
- και για την κόρη του σπιτιού, ξερνάνε τ’ άντερα τσου.
- Κι’ οποίος την οικογένεια ετούτη καταριέται,
- ζουρλός μπροστά στον άγιο, δυο χρόνια να σγουριέται.
- *
- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε δόντι να μη πονέσει
- και κάθε χρόνο ή κυρά να φκιάχνει και βελέσι.
- Να πλέκει δε στον άντρα τση, το χρόνο δυο σκαλτσούνια,
- να του μπαλώνει το βρακί, σα γίνεται μπουκούνια.
- Όντες τα νύχια αξαίνουνε, ζήτα τση το χατήρι
- να σου τα κόβει η κυρά, ντρίτα με κλαδευτήρι.
- *
- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε, μ’ ασβέστη μουντισμένο,
- του χρόνου τση Μπουρμπουρελούς, να ‘ναι παλαμισμένο.
- Οι πουλακίδες του σπιτιού ούλες να σφαλιαστούνε
- και μοναχά οι κόκοροι ν’ αρχίσουν να γεννούνε.
- Ο σκύλος σου σιορπάτρη μου, ξελάγκι να σε παίρνει
- να γλύφει τσι ποδάρες σου, με γλίδα να χορταίνει.
- *
- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε κλητήρας αν πατήσει,
- ό νοικοκύρης του σπιτιού να τον ξυλοκοπήσει.
- Να ‘ρχονται μπρος την πόρτα του, να παίζουν τσι αμάδες,
- για τσι κοπέλες του σπιτιού, δέκα προξενητάδες.
- Κι’ αν έμπει κάποιος ρέμπελος, προικιά για να τσου κλέψει
- μέσα στο χρόνο σα δεντρί, σακάτικο να ρέψει.
- *
- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε γεννιώνται μόν’ αγόρια,
- γιατί ποτέ τση η κυρά, δεν έχει στενοχώρια,
- Βράζει τ’ άγριολάχανα με ξύδι ή λεμόνι
- και δίνη του αφέντη τση, για να τον δυναμώνει.
- Τόμου τση κάνει ό άντρας τση, τίποτσι κουτσουκέλες,
- του σπάει στο τσερβέλο του, τσι πήλινες παδέλλες.
- *
- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε, τα κάλαντα να πούμε
- Άγιε μου καν’ το θάμα σου, το κέρασμα να δούμε.
- Κρασί να μας τρατάρουνε, μεγάρι σακκοτρύγι
- ή πρέντζα που σκουλήκιασε, κάνε να φάμε λίγη
- Να μας κεράσουνε θολό νερό, άφ’ το πηγάδι
- κι αν δεν την καβαντζάρουμε, σονάρουμε στον Άδη.
- *
- Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρταμε, γιατρός δεν έχει θέση,
- τόμου ο νοικοκύρης του, συχνά γίνεται φέσι.
- Αν πάθει το κοστιπατσιό, θερμόγιο αν τον πιάσει,
- ζουμί από αγκλέουρα, πίνει να του πέρασει
- Και πόνοι σαν τον ζώνουνε, σε όλο το κορμί του
- να του περάσουν βλαστημά, τη μάνα και μαμή του.
- (Π.Νικολάτος – εγράφτηκε την ημέρα τση αποκοπής, αριβάροντας το 2013)
Ακολουθήστε το
kefaloniapress.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις