Εφυγε από την ζωή ένας εκ των κορυφαίων εικαστικών της σύγχρονης Ελλάδος, ένας πολύ καλός μας φίλος και λάτρης της Κεφαλονιάς, ο ζωγράφος και καθηγητής της ΑΣΚΤ Παύλος Σάμιος. Μια τεράστια απώλεια για την οικογένειά του, τους φίλους του και βεβαίως για την τέχνη που υπηρετούσε και την πατρίδα μας.
Toυ Μάκη Μεταξά πρ. Νομάρχη Κεφαλονιάς
Η σχέση του Παύλου Σάμιου και της αγαπημένης του Μαρίας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με το νησί μας και την πολιτιστική του διαδρομή. Το νησί της Κεφαλληνίας έχασε ένα πολύτιμο στήριγμά του και όλοι εμείς που είχαμε την μεγάλη τύχη να μας τιμά με την φιλία του έναν υπέροχο και μοναδικό άνθρωπο που θα μας θυμίζει για πάντα την φωτεινή πλευρά της Ελλάδας όπως ήταν και η φωτεινή πλευρά της ζωοφόρου των γλυπτών του Παρθενώνα την οποία απέδωσε με βάση την Πυθαγόρεια κλίμακα και με τα υλικά και τα χρώματα της εποχής εκείνης.
Αποχαιρετούμε τον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη και καλό μας φίλο με ένα απόσπασμα από την σχετική του παρουσίαση και του απευθύνουμε με οδύνη το Ύστατο Χαίρε.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Παύλος Σάμιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948.
Από μικρός ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και το σχέδιο βοηθώντας τον πατέρα του στο εργαστήριο παπουτσιών.
Aγάπησε τη θρησκευτική ζωγραφική που τον κέρδισε από πολύ νωρίς και εργάστηκε στο εργαστήρι Αγιογραφίας του Διονύση Καρούσου μέχρι τα δεκαοκτώ του χρόνια. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στο Εργαστήρι του Πάνου Σαραφιανού και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Δάσκαλοί του ήταν ο Νίκος Νικολάου στο Προκαταρκτικό και ο Γιάννης Μόραλης στο Εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο Νίκος Νικολάου είχε σαν αρχή το σχέδιο και την παράδοση της Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης και ο Γιάννης Μόραλης εισήγαγε τους σπουδαστές του στη σύγχρονη τέχνη. Σπουδαίοι δάσκαλοι που τους οφείλει πολλά, όπως επίσης και στο Γιάννη Τσαρούχη. Είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει στο Παρίσι και να μάθει τόσα πολλά για την ελληνική παράδοση, μέσα από τα μάτια ενός μοναδικού ζωγράφου που στα πρώτα του έργα τον επηρέασε πολύ. Την ίδια εποχή ήταν στη μοναδική παρέα του «Μαγεμένου Αυλού», όπου ο Μάνος Χατζιδάκις, μάγος του λόγου και γνώστης της ανάγκης των νέων, τους έμαθε να σκέπτονται χωρίς όρια.
Από το 1978 έως το 1992 έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι.
Από το 2000 είναι καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (Εργαστήριο παραδοσιακής ζωγραφικής fresco-βυζαντινές εικόνες-χειρόγραφα). Έχει ζωγραφίσει με την τεχνική του fresco πολλές μικρές εκκλησίες.
Έχει πραγματοποιήσει 70 ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Ξανθάκου. Από τον πρώτο του γάμο έχει δύο κόρες την Πανδώρα και την Αφαία οι οποίες ζουν στο Παρίσι.
