Με αφορμή τον τιμητικό έπαινο που έλαβε το Γενικό Λύκειο Πάστρας για τη συμμετοχή του στον μαθητικό διαγωνισμό, με την ταινία APEL, που αφορά το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων, τρεις μαθητές επισκέφτηκαν, συνοδεία της εκπαιδευτικού κ. Φραγκοπουλου Κατερίνας, μαζί άλλους μαθητές από σχολεία της Αθηνας, το στρατόπεδο Αουσβιτς-Μπίρκεναου. Οι μαθητές του Λυκείου βίωσαν αυτήν την εμπειρία ως κάτι εξαιρετικά μοναδικό και κατέγραψαν τις σκεψεις τους:
«Ήταν μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Στα 17 μας χρόνια, είχα με την τιμή —αλλά και το βάρος— να επισκεφθούμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς μαζί με ένα γκρουπ παιδιών από σχολεία όλης της Ελλάδας. Ήταν ένα ταξίδι που δεν είχε σκοπό την ξεκούραση ή τη διασκέδαση, αλλά την αναμέτρηση με το παρελθόν. Και τι παρελθόν… Βαθύ, σκοτεινό, πονεμένο.
Καθώς πλησίαζε το λεωφορείο στην είσοδο του στρατοπέδου, η καρδιά μας χτυπούσε δυνατά. Μπροστά μας στεκόταν η πύλη με τη γνωστή επιγραφή «Arbeit macht frei». Δεν νιώθαμε απλώς δέος —αλλά φόβο. Ήταν σαν ο ίδιος ο τόπος να ανέπνεε ακόμα τη θλίψη, τη βία και την απελπισία χιλιάδων ανθρώπων.
Περπατώντας στα λιθόστρωτα μονοπάτια, νιώθαμε ένα αόρατο βάρος να μας πλακώνει. Δεν ήταν ο αέρας που βαραίνει —ήταν οι φωνές εκείνων που χάθηκαν. Τα δωμάτια γεμάτα αντικείμενα των κρατουμένων, τα άδεια βλέμματα στις φωτογραφίες, τα ονόματα και τα νούμερα που είχαν γίνει ταυτότητες ανθρώπων. Πόσο εύκολα ξεγυμνώνεται η ανθρώπινη ύπαρξη μπροστά στην απόλυτη βαρβαρότητα…
Η ανατριχίλα κορυφώθηκε όταν βρεθήκαμε μπροστά στους θαλάμους αερίων. Ένα ψυχρό δωμάτιο, χωρίς φωνή, χωρίς ήχο —κι όμως τόσο εκκωφαντικό. Κλείσαμε τα μάτια. Τα δάκρυά μας έκαναν τον χώρο να τρέμει.
Και όμως, μέσα σε αυτόν τον τόπο του θανάτου, νιώσαμε τη δύναμη της μνήμης και της ευθύνης. Καταλάβαμε πως η Ιστορία δεν είναι κάτι μακρινό. Είναι εδώ, παρούσα, για να μας υπενθυμίζει πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν χάσει την ανθρωπιά του.
Φεύγοντας από το Άουσβιτς, δεν ήμασταν πια οι ίδιοι. Φύγαμε πιο ώριμοι, πιο συνειδητοποιημένοι. Και με μια υπόσχεση μέσα μας: να μην ξεχάσουμε. Ποτέ.
Βάβασης Στέλιος
Βανδωρος Δημητρης
Κανάϊ Τζενη
Μαθητές της Β’ Λυκείου ΓΕ.Λ. Πάστρας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ