Στην Ερισσο οι παραλίες είναι πανέμορφες όσο και παράξενες . Πολλές από αυτές έχουν σπηλιές , άλλες μεγάλες πλάκες..
Μια που ξεχωρίζει για την ¨αγριάδα» του τοπίου της είναι οι «Αλυκές».. Η πεντακάθαρη θάλασσα φέρνει το δώρο της στα βράχια.. τον ανθό της..
Οι τρύπες στις πλάκες γεμίζουν θαλασσινό νερό που με την βοήθεια του δυνατού ήλιου μεταλλάσσονται σε ανθό της θάλασσας, σε νιφάδες αλατιού.. Ο Γιώργος Τουλιάτος, παραχώρησε στο Kefaloniapress φωτογραφίες από τη συλλογή ανθού της θάλασσας στις Αλατιές.. Τον ευχαριστούμε θερμά!
Ο Γιώργος Τουλιάτος όμως είναι ένα ανήσυχο Ρισιάνικο πνεύμα με δυνατή γραφή. Διαβάστε πως περιγράφει ο ίδιος το ταξίδι της θάλασσας μέχρι να γίνει ανθός:
Ξεκινήσαμε τα μεσάνυχτα. Όλη νύχτα ταξιδεύαμε.
Το πρωινό μας βρήκε σκόρπιες πάνω στην ακτή. Άλλη εδώ, άλλη λίγο παρακάτω. Επικρατούσε χάος.
Σιγά-σιγά οργανωθήκαμε και ξεκινήσαμε σε ομάδες για τις εσοχές των βράχων. Εκεί περιμέναμε τις ‘λιαχτίδες. Σχημάτισαν διαδρόμους ίσαμε τον ουρανό.
Κοίταξα γύρω μου. Είδα τις υπόλοιπες να αφήνουν μικρούς αστραφτερούς κρυστάλλους και ν’ανεβαίνουν…
…
( Όλο το βράδυ ο αέρας πολεμά μανιασμένα τη θάλασσα. Κύματα πελώρια σφυροκοπούν τα βράχια.
Σήμερα ξημέρωσε Άνοιξη.
Στις εσοχές των βράχων ζεστός ήλιος εξατμίζει το νερό. Στραφταλίζει πάνω τους αλάτι.
Πιάνω κόκκους στ’ακροδάχτυλα, τους σηκώνω στον ήλιο.
Μοιάζουν μικροί ανεπεξέργαστοι χαλαζίες.
Νιώθω πλούσιος. )
…
Είδαμε κάποιον πάνω στα βράχια. Μάζευε τους κρυστάλλους που αφήσαμε. Ήταν μέσα κι ο δικός μου. Ήθελα να του φωνάξω. Δεν ξέρω αν θα μ’άκουγε. Ήθελα να του πω πως δεν μπορούσα να τον πάρω μαζί μου. Ήθελα να του ζητήσω να τον προσέχει. Δεν ξέρω αν θα μ’άκουγε. Ήθελα να του πω πως θα ξαναγυρίσω. Με την πρώτη βροχή της Άνοιξης. Ήθελα να του πω. Πως πάντα επιστρέφουμε. Δεν ξέρω αν θα μ’άκουγε.
Ψιθύρισα… πως πάντα επιστρέφω…πως είμαι Κύκλος.
Ακολουθήστε το
kefaloniapress.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
