Αννα Σπυράτου: ενα κορίτσι που μετράει..αεροπλάνα και γράφει ποιήματα

Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η ανακοίνωση της παρουσίασης της ποιητικής συλλογής της Αννας Σπυράτου «Βαλβίδα Ασφαλείας» .. Εμείς την ξέραμε σαν το κορίτσι που..μετράει τα αεροπλάνα αφού εργάζεται ως ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας στο Αεροδρόμιο της Κεφαλονιάς.. Δουλειά με ένταση, άγχος, ευθύνη.. Και τώρα θα την γνωρίσουμε σαν ποιήτρια, ευαίσθητη, ήρεμη, χαλαρή αλλά πάντα ανήσυχη και προβληματισμένη.

Την ευχαριστούμε για τη συζήτηση που μας παραχώρησε να την γνωρίσουμε καλύτερα λίγες μέρες πριν την εμφάνισή της ως ποιήτρια στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη.

Άννα, μίλησέ μας  για σένα..

Γεννήθηκα το 1977 και μεγάλωσα στην Κεφαλονιά. Εδώ τελείωσα το λύκειο και στη συνέχεια πήγα στην Πάτρα για να σπουδάσω Χημικός Μηχανικός. Μετά την  αποφοίτηση από την πολυτεχνική σχολή, πήγα στην Αθήνα όπου δούλεψα πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου. Στη συνέχεια, αφού διορίστηκα μετά από εξετάσεις στην ΥΠΑ και φοίτησα στη Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας, επέστρεψα στη Κεφαλονιά το 2009 όπου από τότε  ζω και εργάζομαι ως ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας. Είμαι παντρεμένη και έχω ένα γιο 10 ετών.

Πότε ξεκίνησες να γράφεις;

Η «βαλβίδα ασφαλείας» είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδω και περιέχει ποιήματα που καλύπτουν χρονικό εύρος εικοσαετίας. Πάντα γράφω, δεν έχει να κάνει με την ολοκλήρωση κάποιου έργου, αλλά με την εκπλήρωση προσωπικής ανάγκης. Εξάλλου, οι άνθρωποι που δεν βιοπορίζονται από το γράψιμο, έχουν την πολυτέλεια να γράφουν ό,τι  θέλουν, αν και όποτε το θελήσουν!

Πως συνδυάζεις τη ποίηση, την ονειροπόληση με την ένταση της δουλειάς σου?

Τα θέματα με τα οποία ασχολούνται τα ποιήματα της εν λόγω συλλογής, δεν είναι πρωτότυπα ή ξένα στον οποιοδήποτε άνθρωπο. Ο έρωτας, η αγάπη, η ματαίωση, οι ανθρώπινες σχέσεις, είναι θέματα που μας απασχολούν μόνιμα ή κατά καιρούς όλους, και προφανώς δεν σχετίζονται με τον επαγγελματικό αλλά με τον ψυχικό προσανατολισμό μας. Όσον αφορά τον ρομαντισμό που πλέον προσάπτεται σαν «ρετσινιά», για μένα, δεν είναι ροζ κουφετί συννεφάκια και χαζοχαρούμενο πετάρισμα των ματιών, αλλά ευαισθησία στην πρόσληψη και αποκωδικοποίηση των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος, φυσικού και κοινωνικού. Ο ρομαντισμός υπό αυτή την έννοια, μοιάζει υποχρέωση όλων και όχι αναπηρία μερικών.

Γράφει η ‘Αννα:

•   Μου ζήτησαν…
• Να κατεβώ από το σύννεφο μου
• και όχι, δε θα λαβωθώ, εκείνοι θα με πιάσουν
• και να μη λούζομαι στις εκβολές του ονείρου
• κι αν το μπορέσω, δε θα με δικάσουν.
• Μα δεν το μπόρεσα …”

Για ποιο λόγο αποφάσισες να εκδόσεις τα ποιήματά σου;

Η ποίηση σημαίνει διαφορετικό πράγμα για καθέναν μας. Άλλοι εκεί αναζητούν χαρά, ομορφιά, ευτυχία, ονειροπόληση, άλλοι ελπίδα, λύτρωση, παρηγοριά, καταφύγιο. Για μένα, όπως προδίδει και ο τίτλος της συλλογής, είναι μια αναγκαστική εσωτερική διεργασία προς αποφυγή έκρηξης, συναισθήματα, που υπερχείλισαν κι απλώθηκαν σε χαρτιά.

Ελπίζω τα ποιήματα αυτά, να βρουν ένα κομμάτι γης να πατήσουν στις ψυχές των ανθρώπων που θα τα τιμήσουν με μια θέση στη βιβλιοθήκη τους και να αποτελέσουν μέσον επικοινωνίας μεταξύ μας.

Άννα, σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία και στη συγγραφική σου περιπέτεια..

Σας ευχαριστώ

Το πρώτο βιβλίο της Αννας Σπυράτου, η πρώτη συλλογή ποιημάτων της θα παρουσιαστούν στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη στο Αργοστόλι από την ίδια την Αννα.. Είστε όλοι καλεσμένοι!