Ο ιστορικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς που έχει μελετήσει το ποιητικό έργο του Παναγιώτη Τζαννετάτου επισημαίνει:
” H ποιητική αδεία του Παναγιώτη Τζαννετάτου θεματογραφικά αναπαράγει μια ατμόσφαιρα εμπνευσμένης κινητικότητας με έντονα στοιχεία παλμικής απόδοσης και περίσσιας πνευματικής καλιέργειας.
Οι ποιητικές καταθέσεις του δημιουργώντας μια εντυπωσιακή χροιά αντανακλάσεων εμπεριέχουν τη διαπραγμάτευση μιας προχωρημένης ιδεογραφικής αίσθησης. Με δεξιοτεχνία στη γραφή του εικονογραφεί νοήματα και ιδέες μέσω μιας φαντασιακής διείσδυσης που βασίζεται στην στέρεα δομημένη πρωτότυπη έκφανση και στους εννοιολογικούς συνδυασμούς της αέναης υποβλητικής διευθέτησης.
Η περιήγηση που πραγματοποιεί σταδιακά μετατρέπεται σε περιδιάβαση απεικονίσεων που φανερώνουν τα περιγράμματα της αισθητικής συγκίνησης.
Η αυθεντικότητα που χαρακτηρίσει τις αποτυπώσεις του μέσα από την πηγαία παραστατική διαβάθμιση καταλήγει στην ιδεατή ισορροπία της συμβολικής σύζευξης. Με ανεξάντλητη αρμονία ρυθμών και ευρηματικότητα επισυνάπτει την ιδανική φορμαλιστική αναφορά του με συνέπεια απέναντι στη σφαίρα ολοκλήρωσης της αφομειωτικής οντότητας των δεδομένων που μετουσιώνει.
O Παναγιώτης Τζαννετάτος στη διάρκεια των χρόνων που γράφει εξελίσσει αυτόβουλα και διακριτικά την επικοινωνία του με το αναγνωστικό κοινό.
Στους στίχους του περιγράφει συνειρμούς με διάθεση αβρότητας ενώ παράλληλα προσημαίνει καταστάσεις και διακυμάνσεις που ιχνηλατούν την παρέμβαση της αντιδιαστολής.Τολμά μια ενδοσκοπική μελέτη με ενδότερη ανάλυση που αποκαλύπτει την προσωπική εντρύφυση του στην περιοχή του πεπερασμένου της διαπεραστικής υπόστασης και στην ευδιάκριτη διαλεκτική σχέση της διαποτισμένης με αυτονομία ενσάρκωσης . ”
