Αναδημοσιεύουμε απο το facebook της Έφη Σπηλιώτη το όμορφο κείμενο της αφιερωμένο στην Ημέρα της Γης συνοδευόμενο απο μοναδικές δημιουργίες της.
Σήμερα 22 Απριλίου, ημέρα της Γης και της Μέλισσας, δημοσιεύω το επίκαιρο κείμενο της έκθεσης μου «Όσο υπάρχουν Μέλισσες, Πουλιά και Πεταλούδες» που έγινε τον Αύγουστο του 2019 στην Κεφαλονιά
Άπειρα κι απειλητικά τα μηνύματα της κλιματικής αλλαγής…
Αιτία και αφορμή να κάνω έργο, τα μικρά πετούμενα του ουρανού,
επειδή τα γνωρίζω από πάντα και τ΄ αγαπάω,
γιατί είναι πολύτιμα και ωραία
και η ζωή μας κρέμεται πραγματικά από αυτά!
Άλλοτε ήταν γεμάτος ο ουρανός και τώρα τα βλέπω σπανίως…
Οι μέλισσες, τα πουλιά και οι πεταλούδες, έχουν φτερά,
είναι χαρούμενα και ανέμελα, διασχίζουν,
πετούν ή χορεύουν στον αέρα.
Στην πραγματικότητα έχουν προορισμο και καθήκον
και τεράστια αποστολή,
δυσανάλογη με το μικρό τους μέγεθος.
Φίλοι και ευεργέτες, πως να τους πει κανείς…
Είναι φτερωτοί μικροί άγγελοι και ερωτιδείς,
που στα μικρά φτερά τους ακουμπάει η ίδια μας η ζωή
και η ύπαρξη και η μοίρα της.
Χορεύοντας και πετώντας στον αέρα φιλούν τα άνθη,
σκορπίζουν γύρη, ρουφάνε χυμούς, τρώνε σπόρους
και γονιμοποιούν τη ζωή,
μοναδικοί αιώνιοι προξενητές της και εραστές,
πρωταγωνιστές της γονιμότητας…
Είναι άπειροι οι ελληνικοί μύθοι και οι συμβολισμοί
που τα συνοδεύουν.
Και ενώ η φύση με κέφι και έμπνευση διακόσμησε
τα Πουλιά και τις Πεταλούδες
με αμέτρητα σχήματα και χρώματα,
για να ελκύουν και ν΄αγαπιούνται,
τις Μέλισσες τις έκανε αυστηρά ομοιόμορφες,
εργάτριες και αρχιτέκτονες, να συνδέονται άμεσα
με τη μοίρα της ζωής στον πλανήτη Γη,
μα και μόνο αυτές να ξέρουν το μυστικό,
να παράγουν ταυτόχρονα το πιο γλυκό πράγμα του κόσμου,
το μέλι… απόσταγμα πολύτιμο, τροφή Διός…
Τα μάτια μας δεκατέσσερα μην και χαθούν!!!
