Η Neda Maritime συνεχίζει την ανάπτυξή της μέσα σε έναν ακόμη αιώνα με την προνοητικότητα και την ανθεκτικότητα των ιδρυτών της.
Γράφει ο Μηνάς Τσαμόπουλος
Είναι από τις πιο παραδοσιακές ναυτιλιακές οικογένειες από την Κεφαλονιά και πιο συγκεκριμένα από τις Κεραμιές Λειβαθούς, έναν από τους σημαντικότερους ναυτότοπους των ελληνικών θαλασσών. Πρόκειται για την οικογένεια Λυκιαρδόπουλου η οποία πρόσφατα τιμήθηκε με το βραβείο Ευκράντη για τη συνολική της προσφορά στη ναυτιλία.
Η τρίτη πλέον γενιά της οικογένειας Λυκιαρδόπουλου, μέσω της εταιρείας NEDA Maritime, με επικεφαλής τους Φώτη, Νικόλαο και Μιχαήλ Λυκιαρδόπουλο, συνεχίζει με σεβασμό και επιχειρηματική σύνεση το ναυτιλιακό όραμα του προγόνου τους, Νικολάου Διονυσίου Λυκιαρδόπουλου, προσαρμόζοντας την κεφαλληνιακή ναυτιλιακή παράδοση στις σύγχρονες τεχνολογικές και επιχειρηματικές απαιτήσεις της παγκοσμιοποιημένης ναυτιλίας του 21ου αιώνα.
Οι ναυτιλιακοί κύκλοι τους αποκαλούν «connaisseurs» και όχι απλούς πλοιοκτήτες.
Η Neda Maritime συνεχίζει την ανάπτυξή της μέσα σε έναν ακόμη αιώνα με την προνοητικότητα και την ανθεκτικότητα των ιδρυτών της, διατηρώντας παράλληλα την αφοσίωσή της στην Quality Shipping-Ποιοτική Ναυτιλία .
“Η ευημερία των ανθρώπων μας, ο σεβασμός μας για το θαλάσσιο περιβάλλον και η εφαρμογή μόνο των υψηλότερων ποιοτικών προτύπων είναι οι βασικές αξίες της φιλοσοφίας της εταιρείας μας, και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της μακροπρόθεσμης επιτυχίας μας” επισημαίνεται από τη διοίκησή της.
Προτεραιότητα της οικογένειας Λυκιαρδόπουλου είναι η στελέχωση των πλοίων της με νέους Έλληνες αξιωματικούς. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στη συνεχή επιμόρφωση τόσο των αξιωματικών που επανδρώνουν τα πλοία της όσο και του προσωπικού που εργάζεται στα γραφεία της.
Μάλιστα είναι υψηλό το ποσοστό των αξιωματικών, πληρωμάτων και στελεχών γραφείου που κάνουν όλη την επαγγελματική τους σταδιοδρομία στην εταιρεία.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο η NEDA υπέγραψε συμφωνία με τις νοτιοκορεατικές γιάρδες Hyundai Samho για τη ναυπήγηση VLCC δεξαμενόπλοιου χωρητικότητας 300.000 dwt, το οποίο θα παραλάβει το 2021. Το κόστος θα ανέρχεται στα 91,6 εκατ. δολάρια.
Η NEDA έχει πέντε δεξαμενόπλοια VLCC, τρία Aframax δεξαμενόπλοια, έξι capesize φορτηγά , έξι kamsarmax και ένα Supramax. Σύνολο 21 πλοία σε πολλά από τα οποία κυματίζει η ελληνική σημαία αφού είναι εγγεγραμμένα στο ελληνικό νηολόγιο.
Iδρύθηκε στον Πειραιά στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει τον όμιλο Λυκιαρδόπουλου, με σήμα το κόκκινο αστέρι σε λευκό φόντο.
Σταθμός στην ιστορία του ομίλου είναι η κατασκευή και η απόκτηση το 1993 του πρωτοπόρου δεξαμενόπλοιου διπλού τοιχώματος, VLCC «AROSA», ακολουθώντας τις επιταγές της U.S. OPA90 για την αποφυγή μόλυνσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος από διαρρέον πετρέλαιο. Το «AROSA» ήταν το πρώτο τέτοιο πλοίο που κατασκευάστηκε παγκοσμίως, υπόδειγμα για τα μεταγενέστερα. Οι αποφάσεις της εταιρείας σχετικά με τις διαστάσεις και το τεχνικό σχεδιασμό του πλοίου αποτέλεσαν στη συνέχεια τη αρχική βάση για τις προδιαγραφές της παγκόσμιας βιομηχανίας και κατασκευής πλοίων διπλού τοιχώματος.
Το βραβείο ΕΥΚΡΑΝΤΗ, παρέλαβε ο Γενικός Διευθυντής της NEDA, Νίκος Λυκιαρδόπουλος σε μία από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του. Λιγομίλητος ευχαρίστησε τους διοργανωτές χωρίς να επεκταθεί σε κάποιο θέμα. Στο περιθώριο της εκδήλωσης είχε ιδιαίτερη συζήτηση με τον Πάνο Λασκαρίδη και τον Δημήτρη Φαφαλιό ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που τον πλησίαζαν για συζητήσουν μαζί του ή για να τον γνωρίσουν. Ο Έλληνας πλοιοκτήτης, λάτρης της ιστιοπλοίας, δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο με έδρα στο Λονδίνο. Ασχολείται εμπεριστατωμένα με τα commodities και διαθέτει μεγάλη διεθνή πείρα στις χρηματαγορές και στη ναυτιλία
Το όνομά του ακούστηκε στον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο, εκτός ναυτιλίας, πριν τρία χρόνια το 2017, ως ιδρυτής και επικεφαλής fund το οποίο επένδυσε στις ιχθυοκαλλιέργειες. Fund που ιδρύθηκε το 2012 γα τη διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων.
Ο αδελφός του, Μιχάλης, δραστηριοποιείται ενεργά στα διεθνή ναυτιλιακά fora και είναι πρόεδρος του ασφαλιστικού οργανισμού Hellenic War Risk.
Πριν από τρία χρόνια εντάχθηκε στο Ελληνικό Ναυτιλιακό Hall Of Fame o Νικόλας Δ.Λυκιαρδόπουλος, πατριάρχης της οικογένειας και «Νέστορας» της ελληνικής ναυτιλίας.
Εκεί εντάσσονται «άνθρωποι που ξεκίνησαν άλλοι φτωχοί, με μόνο εφόδιο την ευχή της μητέρας τους, από μικρά νησιά του Αιγαίου ή ακόμη και από ορεινά χωριά και άλλοι από εφοπλιστικά τζάκια που άκμασαν στο εξωτερικό. Οι πιο πολλοί γνώρισαν το ναυτικό επάγγελμα από πρώτο χέρι ως πλοίαρχοι, μηχανικοί ή ασυρματιστές του εμπορικού ναυτικού, εντόπισαν τις ευκαιρίες και τις άρπαξαν από τα μαλλιά. Δεν όμως είναι λίγοι και εκείνοι που ανέβηκαν, πέτυχαν και στη συνέχεια καταστράφηκαν. Γιατί η θάλασσα είναι ο σκληρότερος και πιο ανταγωνιστικός επιχειρηματικός στίβος».
Όπως τονίζουν οι διοργανωτές του θεσμού «η ελληνική ναυτιλία έχει πλούσιο παρελθόν, παρόν και μέλλον. Έχει χαρακτήρες και προσωπικότητες παγκοσμίως αναγνωρισμένες. Είναι ένα φαινόμενο. Έχει ενδιαφέρον για τους Έλληνες του σήμερα και μάλιστα ευρύτερο έξω από τα όρια της ναυτιλίας. Οι πρωταγωνιστές έχουν μεγάλο ενδιαφέρον ως άνθρωποι. Μέσα από τους χαρακτήρες τους μπορεί να μάθει κανείς την ευρύτερη ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας και εν μέρει την ιστορία της Ελλάδος.»
Η πιο πρώιμη αναφορά στο όνομα «Λυκιαρδόπουλος» χρονολογείται στον 16ο αιώνα, ενώ από το 1752 έως και το 1810 εντοπίζονται στα κεφαλληνιακά αρχεία δέκα διαφορετικά πρόσωπα με το επώνυμο Λυκιαρδόπουλος, που δραστηριοποιούνται στις θάλασσες της κεντρικής και ανατολικής Μεσογείου.
Ως πλέον σημαντικός κλάδος της οικογένειας αναδείχθηκε αυτός με γενάρχη τον πλοίαρχο Νικόλαο Διονυσίου Λυκιαρδόπουλο (1866-1963), ο οποίος ανέδειξε την οικογενειακή επιχείρηση σε έναν από τους σημαντικότερους και πρωτοπόρους ναυτιλιακούς ομίλους του περασμένου αιώνα.
Μετά το δημοτικό σχολείο στην Κεφαλλονιά , πήγε στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 13 ετών. Άρχισε τα πρώτα του μπάρκα ως ναυτόπαις. Αργότερα πάρκαρε σε πλοία του ισχυρού εμπόρου και εφοπλιστή εφοπλιστή Αθανασίου Βαλλιάνου και ταξίδευε υπό τις διαταγές του καπετάνιου θείου του, Φώτη Λυκιαρδόπουλου.
Στα 25 παντρεύτηκε μια ανιψιά του Βαλλιάνου και έγινε ίσως ο πιο δυνατός από πολλούς καπετάνιους που επωφελήθηκαν από την προστασία της οικογένειας Βαλλιάνου για να αγοράσουν τα πρώτα τους πλοία.
Ο Νικόλαος Λυκιαρδόπουλος, με την αρωγή του Αθανασίου Βαλλιάνου, θείου της συζύγου του Αικατερίνης Ροσολίμου, θα καταστεί ένας από τους πρώτους Έλληνες πλοιοκτήτες που θα επενδύσει σε ατμόπλοια, αποκτώντας το πρώτο του –το «Ελένη Μήλα»– το 1897.
Μετέφερε σιτηρά από τη Μαύρη Θάλασσα με τα πλοία του σρτις αναπτυσσόμενες δυτικές ευρωπαϊκές αγορές.
Το 1875, ο όμιλος θα ανοίξει το πρώτο του ναυτιλιακό γραφείο στο Κάρντιφ, θα ακολουθήσει αυτό του Λονδίνου, το 1901, ενώ το 1903 ιδρύεται στην Αθήνα η Cephalonian Maritime Co. Ltd., πρόδρομος της σημερινής εταιρείας Neda Maritime Agency Co. Ltd. Τέλος, το 1912 θα ιδρυθεί και η εταιρεία London & Piraeus Steamship Co., η οποία, παρά την αλλαγή επωνυμιών, διατηρεί την παρουσία της στην αγορά έως σήμερα.
Το 1917 ο Ν. Δ. Λυκιαρδόπουλος πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών. Ήταν πρόεδρός της τα πρώτα οκτώ χρόνια. Το 1950 σε ηλικία 84 ετών επανεξελέγη πρόεδρός της και παρέμεινε έως το 1960 τρία χρόνια πριν τον θάνατό του. Τον Ιούνιο του 1951 είχε πει στα μέλη του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών: «Η ελληνική ιστορία, η ελληνική δόξα, στάζουν θάλασσαν».
Τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο όμιλος Λυκιαρδόπουλου ανήκε στις δέκα ισχυρότερες ελληνικές εφοπλιστικές οικογένειες της εποχής.
Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, οι γιοι του Ν. Λυκιαρδόπουλου, Παναγής (1893-1983) και Γεράσιμος (1895-1982), θα προβούν σε αγορά πλοίων τύπου Στάνταρντ, ενώ θα επεκτείνουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες στην Τράπεζα Πειραιώς και στη «Γενική Ασφαλιστική Εταιρεία».
Ο Παναγής ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνικής Ναυτιλιακής Συνεργασίας από το 1956 έως το 1959.
Ο Νίκος Λυκιαρδόπουλος έμεινε γνωστός για την επέκταση και τη σωστή διαχείριση του στόλου του, μιας και ήταν ο πρώτος που επέτρεψε τη μερική συμπλοιοκτησία στα ατμόπλοια του ομίλου. Ένιωθε πάντοτε υπερήφανος που ήταν καπετάνιος.
Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σηματοδότησε για τον όμιλο εφαρμογή νέων επιχειρηματικών πρακτικών με αγορά δεξαμενόπλοιων τύπου Τ2 αλλά και Λίμπερτυ , καθώς και ένα εκτεταμένο πρόγραμμα νέων ναυπηγήσεων.
Περαιτέρω ώθηση στις ναυτιλιακές επενδύσεις του ομίλου έδωσε ο γιος του Παναγής-Φώτης, με νέες ναυπηγήσεις δεξαμενόπλοιων κατά το διάστημα 1950-1970, ενώ την ίδια περίοδο παρατηρείται και στροφή του ομίλου προς την ελληνική σημαία.
Τη δεκαετία του ’50 στη συμβολή της Ακτής Μιαούλη με την Δευτέρας Μεραρχίας ανεγέρθη το πρώτο πολυόροφο κτήριο γραφείων με καταστήματα στο ισόγειο. Πρόκειται για το Μέγαρο Λυκιαρδόπουλου, των Παναγή και Φώτη Λυκιαρδόπουλου που κυριαρχούσε στην προβλήτα του Βασιλέως Κωνσταντίνου όπως ονομαζόταν εκείνα τα χρόνια. Τη 10ετία εκέινη ξεχώριζαν στο κτήριο οι επιγραφές δύο εταιρειών του Αριστοτέλη Ωνάση, η Olympic Cruises και η Ολυμπιακή Αεροπορία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να το αποκαλούν κτήριο Ωνάση.
Πέραν όμως των επιχειρηματικών δράσεων, η οικογένεια έχει επιδείξει και επιδεικνύει υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, επιτελώντας σειρά αγαθοεργών δράσεων τόσο προς όφελος του γενέθλιου τόπου της όσο και εν γένει της χώρας.
Βοήθησε στη χρηματοδότηση μελέτης για την επίλυση του προβλήματος της έλλειψης νερού στην Αθήνα εκτρέποντας τον ποταμό Κηφισό. Ήταν επίσης σημαντικός ευεργέτης για την Κεφαλονιά μετά από τον καταστροφικό μεγάλο σεισμό το 1953.
