ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΤΟΣ : Ενας δικός μας άγνωστος και ταπεινός ήρωας του ΟΧΙ

549
Αντιγράφουμε απο το facebook της Ρούλας Φλωράτου
Απόσπασμα από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ.
Αφιερωμένο στον ήρωα πατέρα μου ΧΑΡΙΛΑΟ ΦΛΩΡΑΤΟ που σαν σήμερα όσο ζούσε λάβαινε μέρος στην παρέλαση, μαζί με άλλους ανάπηρους πολέμου, στο Αργοστόλι.
Πάντα περήφανος. Πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας το 1940.
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΤΟΣ
Τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο δεξί του χέρι, έμεινε ώρες πολλές μέσα στα χιόνια και άκουγε μόνο τους λύκους να ουρλιάζουν, και τα βαριά βήματα από τις αρκούδες.
Τυχαία έγινε αντιληπτός από διερχόμενους στρατιώτες και σώθηκε, όταν πλέον είχε χάσει πολύ αίμα και κινδύνευε η ζωή του.
Το χέρι του έμεινε ανάπηρο για όλη του τη ζωή και τα πόδια του καμμένα από τα κρυοπαγήματα.
Όσο ζούσε ποτέ δε ζεστάθηκαν ….
Με μια πενιχρή σύνταξη αγωνιζότανε με μισό χέρι στα κτήματά μας να ζήσει την οικογένειά του και όχι μόνο… 
Και όταν γέρος πια έμεινε στο κρεββάτι. ..ο νομοθέτης?…οι υπαλληλίσκοι?… του ζητούσαν να επωμισθεί τα έξοδα του ασθενοφόρου-πράγμα αδύνατον- για να πάει στην Πάτρα…να τους αποδείξει την αναπηρία του και να του χορηγηθεί ένα επίδομα κατάκλισης …
Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω απ’ τον
άλλο, ίδια τυφλοί. Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη,
όπου, φορές, εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο.
Επειδή το πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας.
Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα,
μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ’ ένα μικρό δαδί, μία μία εμοιραζόμασταν τη σταφίδα.
Ή φορές πάλι, αν ήταν βολετό, λύναμε βιαστικά τα ρούχα και ξυνόμασταν με λύσσα ώρες πολλές, όσο να τρέξουν τα αίματα.
Τι μας είχε ανέβει η ψείρα ως το λαιμό, κι ήταν αυτό πιο κι απ’ την κούραση ανυπόφερτο.
Τέλος, κάποια ακουγότανε στα σκοτεινά η σφυρίχτρα, σημάδι ότι κινούσαμε,
και πάλι σαν τα ζα τραβούσαμε μπροστά να κερδίσουμε δρόμο,
πριχού ξημερώσει και μας βάλουνε στόχο τ’ αεροπλάνα.
Επειδή ο Θεός δεν κάτεχε από στόχους ή τέτοια, κι όπως το ‘χε συνήθειο του, στην ίδια πάντοτε ώρα ξημέρωνε το φως…”
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ Οδυσσέα Ελύτη
Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις