Η δεξίωση της Levante Ferries στην Θεσσαλονίκη προς τιμή της έναρξης της γραμμή φιλίας Θεσσαλονίκη – Σμύρνη – Θεσσαλονίκη με το πολυτελές φερι μποτ – κρουαζιερόπλοιο SMYRNA di Levante, είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Όλοι οι φορείς τής νύμφης του Θερμαϊκού έδωσαν το παρόν , αλλά και απλός κόσμος που θα του άρεσε μια τριήμερη κρουαζιέρα έως τη Σμύρνη.. (Διάβασε σχετικό ρεπορταζ εδω ).
Η λαμπρή βραδιά όμως είχε μια γλυκιά έκπληξη.. Είχε και μια όμορφη παιδική ιστορία..
Εντελώς τυχαία καθώς φωτογράφιζα τον κόσμο, αντιλήφθηκα ότι σε ένα τραπέζι υπήρχε μια παιδική ζωγραφιά του SMYRNA! Ένας μικρούλης καθόταν σοβαρός σοβαρός με τη μαμά και τη γιαγιά του και φαίνονταν σαν να ψάχνουν κάποιον !
Η ζωγραφιά κέντρισε το ενδιαφέρον μου, σκέφτηκα ότι θα είναι Επτανήσιοι που ζουν στην Θεσσαλονίκη και ήρθαν να δουν το καράβι.. Όμως όχι.! Ο μικρός είναι Μακεδόνας ! Καμία σχέση με το Ιόνιο.. Εκτός του ότι έχει κάνει διακοπές με την μαμά του σε Ζάκυνθο και Κεφαλονιά με το Fior di Levante!
Στην πραγματικότητα για το Fioro πήγε διακοπές και δεν τον ένοιαζε σε ποιο νησί θα τον έβγαζε. Ήταν ο πρώτος του έρωτας για τα καράβια, για τα κίτρινα καράβια της Levante Ferries, συγκεκριμένα.
Όταν μάλιστα άκουσε ότι το νέο καράβι της Levante Ferries θα έρθει στη Θεσσαλονίκη δεν κρατιόταν. Μέσα από το facebook της Εταιρίας παρακολουθούσε την πορεία των εργασιών στο SMYRNA και όταν πια άρχισαν να ανεβαίνουν οι πρώτες φωτογραφίες και video του πλοίου, ο μικρός άρχισε να το ζωγραφίζει..
Συνωμοτώντας με τη γιαγιά στρώθηκε στη δουλειά. Τρεις μήνες ζωγράφιζε και διόρθωνε τις ζωγραφιές του με το ΣΜΥΡΝΑ.. Και όταν τέλειωσε και του φάνηκε ολοκληρωμένη, την πήρε παραμάσχαλα και κατέβαινε βόλτα με τη γιαγιά στη παραλία της Θεσσαλονίκης επιδεικνύοντας το έργο του και λέγοντας στους περαστικούς «Αυτό το πλοίο θα έρθει στη Θεσσαλονίκη»!
Oταν το πλοίο έφθασε στη Θεσσαλονίκη, ο μικρός δεν κρατιόταν.. Μεγάλη αγωνία αν θα τους δεχτούν στο καράβι… Φανταστείτε τη χαρά του όταν διαπίστωσε ότι η είσοδος είναι ελεύθερη!
Μαμά και γιαγιά επιστρατεύτηκαν. Θα τον συνόδευαν στο καράβι να γνωρίσει τους “ανθρώπους που φτιάχνουν τα κίτρινα καράβια” και τον καπετάνιο!!
Ο μικρός σαστισμένος από την πολυκοσμία είχε σχεδόν απογοητευτεί ότι δεν θα κατάφερνε να γνωρίσει τον άνθρωπο που φτιάχνει τα κίτρινα καράβια, ούτε τον καπετάνιο που κουμαντάρει το ΣΜΥΡΝΑ.
Σε αυτή τη φάση τους συνάντησα..
Με την άδεια της μαμάς του τον πήρα από το χέρι και μαζί με την γιαγιά του, πήγαμε σε αυτούς που φτιάχνουν τα κίτρινα καράβια να τους δείξει τη ζωγραφιά..
Η έκπληξη και η χαρά του Γιώργου Θεοδόση και του Στράτη Απέργη ήταν μεγάλες.. Να συναντήσεις έναν 5χρονο θαυμαστή που δεν έχει σχέση με το Ιόνιο και τα νησιά του, στη Θεσσαλονίκη , είναι ιδιαίτερα κολακευτικό!
Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει η δεξίωση και οι ομιλίες , ενώπιων δεκάδων μικροφώνων και τηλεοπτικών καμερών, ο 5χρονος δείχνει με καμάρι τη ζωγραφιά του! Τα φλας αστράφτουν!
Χαιρετάει με χειραψία τον Γιώργο Θεοδόση και τον Στράτη Απέργη αλλά δεν τους παραδίδει τη ζωγραφιά.
Την έφτιαξε για τον καπετάνιο και σε εκείνον θα την δώσει!
Αλλά πριν γνωρίσει τον καπετάνιο πρέπει να συστηθεί με την κυρία Τερέζα Θεοδόση! Εν τω μεταξύ κάπως είχε συνηθίσει την κατάσταση και κατάφερε να μιλήσει . Αράδιασε στην κυρία Θεοδόση όλα τα πλοία της Levante! Ηξερε πόσα πλοία έχει ο στόλος και τα ονόματά τους με χρονολογική σειρά απόκτησής τους!!!!
Και μετά ήρθε η μεγάλη στιγμή. Η συνάντηση με τον καπετάνιο του πλοίου.. Τον Χρήστο Μωραίτη.. Και η εκπλήρωση του ονείρου… Να ανέβει στη Γέφυρα του πλοίου…
Να καθίσει στο κάθισμα του καπετάνιου,
Να κρατήσει το τιμόνι..
Να κοιτάξει με τα κιάλια ….
Να δει τον ορίζοντα απο τη Γέφυρα του ΣΜΥΡΝΑ.
Αυτή είναι μια γλυκιά ιστορία που ομόρφηνε ακόμα περισσότερο το πρώτο ταξίδι του ΣΜΥΡΝΑ.
Βεβαίως ο μικρός δηλώνει ότι θα γίνει καπετάνιος.. “Οι άνθρωποι που φτιάχνουν τα κίτρινα καράβια”, του υποσχέθηκαν ότι αν ακολουθήσει το ναυτικό επάγγελμα μια θέση στο πλήρωμα του κίτρινου στόλου θα είναι δική του..
Ο μικρός είναι μόλις πέντε ετών και κάτι… Εχει όλη τη ζωή μπροστά του να κάνει όνειρα, να βάζει στόχους, να σχεδιάζει… Ειμαστε σίγουροι όμως ότι αυτή η βραδιά θα του μείνει αξέχαστη και θα την αναπολεί συχνά.
Και ποιος ξέρει; Αν παραμείνει η αγάπη του για τα πλοία, κάποια μέρα να ανέβει στη Γέφυρα σαν καπετάνιος τους!
Μικρε μας φίλε, σου ευχόμαστε μια συναρπαστική ζωή με όλα σου τα όνειρα εκπληρωμένα!
Ελένη Δ. Χιόνη
