Αν ο τουρισμός δεν είχε τόσο καθοριστική σημασία για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία, τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες και συνδέονται με το άνοιγμα της «βαριάς βιομηχανίας» θα αποτελούσαν σενάριο επιθεώρησης.
Γράφει η Αρτεμις Σπηλιώτη
Ο υπουργός Υγείας Βασ. Κικίλιας διαψεύδει… δημοσιεύματα περί βαθμού επικινδυνότητας νησιωτικών προορισμών με βασικό κριτήριο την προσβασιμότητα σε μονάδες υγείας. Και από κοντά και ο υφυπουργός Τουρισμού και βουλευτής Δωδεκανήσου Μ. Κόνσολας. Τι διαψεύδουν; Την παρουσίαση που έκανε ο υπουργός Τουρισμού Χ. Θεοχάρης εξειδικεύοντας το διάγγελμα του πρωθυπουργού.
Σε ζωντανή σύνδεση μαζί με Σταϊκούρα, Γεωργιάδη, Βρούτση. Ισως το επιτελικό κράτος του Μαξίμου να μην είχε τσεκάρει τις παρουσιάσεις των υπουργών και τώρα βγαίνουν κάποιοι άλλοι υπουργοί και διαψεύδουν το ίδιο το Μαξίμου. Υπό άλλες συνθήκες -π.χ. κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ο Τύπος και σύσσωμη η αντιπολίτευση θα ζητούσε τουλάχιστον ανασχηματισμό, αν και θα ήταν επιβεβλημένη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αλλά… η υπεύθυνη αντιπολίτευση δεν θα το έκρινε συνετό. Αλλά, τέλος πάντων, αυτές τις συνθήκες έχουμε, με αυτές πορευόμαστε και το επιτελικό κράτος «αφήνει τα παιδιά να τσακώνονται για να εκτονωθούν» γιατί έχει κι άλλες δουλειές.
Αλλωστε ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης -στον οποίο δεν έχουμε χαριστεί- δεν ανήκει στους εκλεκτούς του πρωθυπουργικού (ούτε κάποιου άλλου) περιβάλλοντος, όπως άλλοι υπουργοί που έχουν υποπέσει σε πολύ περισσότερα και σοβαρότερα ολισθήματα.
Αν βέβαια το υπουργείο Τουρισμού δεν ήταν αυτόνομο αλλά ήταν π.χ. υπουργείο Πολιτισμού-Τουρισμού με υπουργό τη Λίνα -«όλα μόνη μου τα κάνω, καμένη γη παρέλαβα»- Μενδώνη θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα και μετά την «πανδημία πολιτισμού», ίσως να είχαμε και «πανδημία τουρισμού». Και αν ήταν υπουργείο Παιδείας-Τουρισμού, η Νίκη Κεραμέως μπορεί να έβαζε κάμερες σε ξενοδοχεία και παραλίες για να ενισχύσουμε το αίσθημα ασφάλειας των τουριστών.
