Η Βενετία εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού ήταν για πολύ καιρό άδεια. Τώρα σιγά-σιγά έρχονται οι πρώτοι τουρίστες. Κάποιοι χαίρονται για την επιστροφή τους, άλλοι τρέμουν και πάλι στην ιδέα του μαζικού τουρισμού.
Τίποτα δεν είναι όπως πριν στη Βενετία. Αν και λίγο πιο συνηθισμένα σε σύγκριση με την περίοδο πριν από τις 3 Ιουνίου, που οι τουρίστες από χώρες-μέλη της ΕΕ ήταν υποχρεωμένοι να μπαίνουν δυο εβδομάδες σε καραντίνα. Όσο δύσκολη όμως και να ήταν εκείνη η περίοδος για την πόλη των δόγηδων, η Βενετία κατάφερε να πάρει μια ανάσα. Τον περασμένο χρόνο διανυκτέρευσαν στην πόλη 12,5 εκατομμύρια άνθρωποι ενώ 15 με 16 εκατομμύρια έκαναν μια ημερήσια εκδρομή με προορισμό την πόλη.
«Πάρα πολλοί», θεωρεί η Τζέιν ντα Μόστο. Είναι Κυριακή πρωί και περπατάει μόνη της πάνω στη γέφυρα Ριάλτο. Μόνο κάποιοι λίγοι τουρίστες λίγο παρακάτω βγάζουν αναμνηστικές φωτογραφίες τα πλοιάρια που διασχίζουν το Μεγάλο Κανάλι. Η Τζέιν γεννήθηκε στη Νότιο Αφρική. Παντρεύτηκε έναν Βενετσιάνο και μένει εδώ και 25 χρόνια στην πόλη μαζί με τον άντρα της και τα τέσσερα παιδιά τους.
Πρωτοβουλία «Εμείς είμαστε η Βενετία»
Η Τζέιν όταν μιλάει για την πατρίδα της επιλογής της κάνει λόγο για μια πόλη που την «στύβουν σα λεμόνι» ή «σαν μια αγελάδα που την αρμέγουν συνέχεια». Με την πρωτοβουλία πολιτών που ίδρυσε με την επωνυμία «Εμείς είμαστε η Βενετία» αγωνίζεται κατά του μαζικού τουρισμού και των μεγάλων κρουαζιερόπλοιων που πιάνουν λιμάνι στην πόλη. Ακόμα, αυτό που την εξοργίζει, είναι ότι πολλοί λίγοι επιλέγουν να μείνουν στα σπίτια τους στην πόλη και προτιμούν να τα νοικιάζουν σε τουρίστες. Μόλις 51.000 είναι οι μόνιμοι κάτοικοι της πόλης.
Παρόμοια είναι και η άποψη του ξενοδόχου Νικολό Μπορτολάτο. Μπορεί να εξαρτάται από τον τουρισμό, όπως άλλωστε το 65% των κατοίκων της Βενετίας, ωστόσο θα ήθελε στο ξενοδοχείο του να μένουν άνθρωποι που θέλουν πραγματικά να γνωρίσουν την ιστορία της πόλης. Μαζί με άλλους αγόρασε το Παλατάκι Πιζάνι και όποιος διανυχτερεύει σε αυτό, δεν πληρώνει μόνο για το κρεβάτι και το πρωινό, αλλά και για ένα κομμάτι ιστορίας. Παντού κρέμονται πίνακες μιας άλλης εποχής, ενώ τα δωμάτια είναι διακοσμημένα με κλασικά έπιπλα, που προδίδουν ένα πνεύμα κομψότητας και αριστοκρατίας.
Οι γονδολιέρηδες περιμένουν τους τουρίστες
Έναν υψηλού επιπέδου τουρισμό, που θα μπορεί να ξοδέψει κάτι παραπάνω, θα ήθελε και η Πάολα Μαρ, επιτετραμμένη για τον τουρισμό στη Βενετία. Ήταν έτοιμη μάλιστα να επιβάλλει και ένα αυξημένο τέλος εισόδου στην πόλη στο τέλος Ιουλίου, ωστόσο εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού η υλοποίηση της ιδέας αναβλήθηκε.
Οι επικριτές της πολιτικής της ισχυρίζονται ότι επειδή η ίδια δεν μένει στην πόλη δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει ο μαζικός τουρισμός και πώς είναι να σε σπρώχνουν διαρκώς τουρίστες. Η Μαρ πάντως, όταν ακούει απαιτήσεις όπως ότι θα πρέπει να επιβληθεί ένα όριο αφίξεων τουριστών, εξοργίζεται και λέει πως δεν καταλαβαίνει πώς είναι δυνατόν να υλοποιηθεί μια τέτοια ιδέα. Η ίδια αντιπροτείνει υποχρεωτικές κρατήσεις ώστε με κάποιο τρόπο να υπάρχει ένας έλεγχος στον μαζικό τουρισμό.
Για τους Βενετσιάνους οι προτάσεις αυτές δεν αρκούν. Δεν είναι μόνο ο μαζικός τουρισμός το πρόβλημα, αλλά και η φθορά των μνημείων. Τον περασμένο Νοέμβριο εξαιτίας των πλημμυρών οι καταστροφές ήταν τεράστιες.
Προς το παρόν πάντως επικρατεί ησυχία. Οι 400 γονδολιέρηδες περιμένουν τους τουρίστες. Πολλοί από αυτούς είναι άνεργοι τώρα, όπως και τόσοι άλλοι που εργάζονται στη γαστρονομία. Η πλατεία του Αγίου Μάρκου είναι σχεδόν άδεια. Μόνο που και που κάθονται εκεί οι λιγοστοί μέχρι τώρα τουρίστες.
Μαρίνα Στράους
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
