Γράφει ο Στέλιος Βογιατζάκης
Πριν από πέντε χρόνια ο επιχειρηματίας Στέργιος Σεβασλίδης νοίκιασε ένα κτίριο που βρισκόταν υπό κατάρρευση στη Μύκονο και επένδυσε 1,5 εκατομμύριο ευρώ για να το μετατρέψει σε ξενοδοχείο.
Ο κ. Σεβασλίδης είχε αντιληφθεί ότι ο ελληνικός τουρισμός θα έκανε άλματα τα επόμενα χρόνια και δικαιώθηκε για την επιλογή του. Αυτό που δεν είχε υπολογίσει ήταν η πανδημία του κορονοϊού, η οποία μέσα σε λίγους μήνες απειλεί να διαλύσει τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με μια εκτέλεση έξωσης για τα ενοίκια των τελευταίων μηνών που δεν κατάφερε να πληρώσει, όταν ο τζίρος του ξενοδοχείου μειώθηκε κατά 95% τους δύο πρώτους μήνες του 2020 και μηδενίστηκε από τον Μάρτιο και μετά. Είναι, με λίγα λόγια, ίσως ο πρώτος ξενοδόχος στην Ελλάδα που χάνει το ξενοδοχείο του λόγω της πανδημίας και η περίπτωση του αποτελεί μια ένδειξη για τον οικονομικό στραγγαλισμό με τον οποίο απειλείται ο κλάδος του τουρισμού.
Από τους 150.000 επισκέπτες στο μηδέν
Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», ο επιχειρηματίας λέει ότι αν χαθεί το ξενοδοχείο, το οποίο στην ουσία έφτιαξε από το μηδέν, θα κάνει φτερά ολόκληρη η επένδυση του. «Τα πρώτα άσχημα μηνύματα ήρθαν τον Ιανουάριο. Όλα τα έσοδα του χειμώνα προέρχονται από Κινέζους τουρίστες. Κάθε χρόνο επισκέπτονται τη Μύκονο περίπου 150.000 άνθρωποι από την Κίνα. Φέτος λόγω του κορονοϊού δεν πρόλαβε να έρθει κανένας. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο κάναμε μόνο το 5% του τζίρου που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ήταν κάποιοι λίγοι Έλληνες που επισκέφτηκαν το νησί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε τα ενοίκια των δύο πρώτων μηνών. Στις 17 Φεβρουαρίου ο ιδιοκτήτης μας έκανε έξωση» διηγείται.
Λίγες μέρες αργότερα βρέθηκε μια συμβιβαστική λύση και ο επιχειρηματίας υπέγραψε ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο, παράλληλα με τα τρέχοντα, θα πλήρωνε σε δόσεις τα ενοίκια που όφειλε. Για περίπου ένα μήνα ο κ. Σεβασλίδης ήταν συνεπής στην υποχρέωση που είχε αναλάβει, μέχρι που ήρθε το λοκντάουν και τίναξε στον αέρα κάθε σχέδιο που είχε στο μυαλό του. «Μέχρι να κλείσουμε με κρατική εντολή, ήμασταν εντάξει. Είχαμε καταβάλει τις δόσεις του Φεβρουαρίου και του Μαρτίου, καθώς και το ενοίκιο του Μαρτίου. Μετά το λοκντάουν δυσκολευόμασταν όλο και περισσότερο και τελικά τον Ιούνιο δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε ούτε το ενοίκιο. Και δεν μπορούσαμε να το πληρώσουμε όχι επειδή δεν θέλαμε, αλλά επειδή κλείσαμε αναγκαστικά και δεν είχαμε ούτε ένα ευρώ έσοδα» τονίζει.
Με την εκτέλεση της έξωσης να γίνεται στις 6 Ιουλίου, ο κ. Σεβασλίδης σχεδιάζει να κινηθεί νομικά για να κρατήσει το ξενοδοχείο του. Σε διαφορετική περίπτωση, η μεγάλη επένδυση που έκανε πριν από πέντε χρόνια θα εξανεμιστεί. «Είναι ένα ξενοδοχείο που φτιάξαμε κυριολεκτικά από την αρχή. Υπήρχαν μόνο οι τοίχοι όταν το νοικιάσαμε. Χτίσαμε σχεδόν τα πάντα. Εμείς φτιάξαμε την πισίνα και το ξενοδοχείο. Και τώρα όλα κινδυνεύουν να χαθούν».
Ολοκληρωτική καταστροφή
Η επιχειρηματική δραστηριότητα του κ. Σεβασλίδη στον τουρισμό δεν περιορίζεται στο ξενοδοχείο της Μυκόνου. Τον Μάρτιο -ύστερα από δύο χρόνια προετοιμασίας- σχεδίαζε το άνοιγμα ενός ξενοδοχείου στην Αθήνα, ενώ η εταιρία του αντιπροσωπεύει τρεις εταιρίες κρουαζιέρας. Όλα αυτά υποχρεωτικά μπαίνουν στον πάγο, με την ανάλογη οικονομική ζημιά και την απώλεια θέσεων εργασίας. «Είναι σαφές ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να ανοίξουμε το ξενοδοχείο, ενώ λάβαμε ενημέρωση από τις εταιρίες με τις οποίες συνεργαζόμαστε ότι μέχρι το 2021 δεν πρόκειται να γίνει καμία κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά» λέει και προσθέτει ότι η οικονομική καταστροφή που τον ανησυχεί δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αλλά και τους ανθρώπους που εργάζονται ή θα προσλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις. «Δύο υπάλληλοι της εταιρίας βγήκαν σε αναστολή, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι με τους εποχικούς. Φέτος θα προσλαμβάναμε 100 άτομα για να δουλέψουν στα ξενοδοχεία και τελικά δεν θα προσλάβουμε κανέναν» καταλήγει.
