H καταπίεση ή η απόκρυψη των πραγματικών συναισθημάτων μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες στους εργαζομένους των κλάδων φιλοξενίας και εστίασης και να μειώσουν τη διάθεσή τους για παραμονή στη εργασιακή τους θέση, δεδομένου ότι υποχρεούνται να καλωσορίζουν τους πελάτες με χαμόγελο και ευχάριστη διάθεση ανεξάρτητα από την προσωπική τους συναισθηματική κατάσταση.
Σύμφωνα με μελέτη των ερευνητών Δρ Deniz Kucukusta και Ms Yoo Jin Lim της Σχολής Hotel and Tourism Management (SHTM) του Πολυτεχνείου του Χονγκ Κονγκ, η αλληλεπίδραση με τον πελάτη, η ικανοποίησή του και το loyalty, εξαρτώνται από την ικανότητα των εργαζομένων πρώτης γραμμής να επιδεικνύουν θετικά συναισθήματα, πράγμα που αποτελεί μια μορφή «συναισθηματικής εργασίας».
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η συναισθηματική εργασία παίρνει τη μορφή παρουσίασης ψεύτικων ή γνήσιων συναισθημάτων προς τους πελάτες. Μπορεί αυτά τα συναισθηματικά «προϊόντα» να έχουν σχεδιαστεί ώστε να βελτιώνουν τα συναισθήματα και τις διαθέσεις των πελατών κατά τη διάρκεια της εξυπηρέτησής τους, όμως για τους εργαζόμενους, η υπερβολική συναισθηματική εργασία μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση, κακή απόδοση στην εργασία, χαμηλή εργασιακή ικανοποίηση και ισχυρή πρόθεση να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.
Η συναισθηματική ασυμφωνία, όταν δηλαδή η θετική διάθεση που δείχνουν οι εργαζόμενοι συγκρούεται με τον εσωτερικό τους κόσμο, μπορεί να οδηγήσει σε burnout, εξηγούν οι ερευνητές, κρίνοντας απαραίτητες τις στρατηγικές αντιμετώπισή της, μερικές από τις οποίες είναι οι “surface acting”, “deep acting” και “genuine acting”.
Στην στρατηγική surface acting, οι εργαζόμενοι κρύβουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, στην deep acting καταπιέζουν και τροποποιούν τα συναισθήματά τους ώστε να ταιριάζουν με αυτά που πρέπει να έχουν στην εργασία τους και στην genuine acting παρουσιάζουν πραγματικά και αυθεντικά συναισθήματα.
Αναφορικά με τις διαφορετικές γενιές εργαζομένων, η Generation Y χαρακτηρίζεται έχει σχετικά υψηλότερη αυτοεκτίμηση και χαμηλή εργασιακή δέσμευση, και για αυτό το λόγο οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι εργαζόμενοι αυτοί τείνουν να υιοθετούν τις στρατηγικές surface acting και deep acting, δηλαδή εμφανίζουν μεγαλύτερη συναισθηματική ασυμφωνία. Η Generation X αποτελείται από έμπειρους εργαζομένους, οι οποίοι τείνουν να υιοθετούν τις στρατηγικές deep acting και genuine acting, επομένως έχουν μικρότερη συναισθηματική ασυμφωνία.
Παράλληλα, οι γυναίκες επικοινωνούν επιτυχώς τη χαρά και καταπιέζουν το θυμό σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άνδρες, κάτι που αντιστοιχεί σε deep acting, ενώ οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας τείνουν να ελέγχουν τα συναισθηματά τους και να τα παρουσιάζουν με κατάλληλο τρόπο χρησιμοποιώντας το genuine acting και όχι το surface acting.
Σε έρευνα που πραγματοποίησαν σε 192 εργαζόμενους γενιάς Z και Χ σε ξενοδοχεία του Χονγκ Κονγκ, εντοπίστηκε ότι οι υπάλληλοι πρώτης γραμμής που υιοθέτησαν το surface acting είχαν μικρότερη πρόθεση να παραμείνουν στη δουλειά τους. Αυτό υποδηλώνει ότι το surface acting απαιτεί περισσότερη ένταση εργασίας και οδηγεί σε περισσότερη συναισθηματική ασυμφωνία και εσωτερική σύγκρουση. Αντίθετα, το genuine acting (εκφράζοντας ειλικρινή συναισθήματα) αύξησε την πρόθεση των εργαζομένων να παραμείνουν στην εταιρία. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές συνιστούν στους εργαζόμενους να υιοθετούν το genuine acting και όχι το surface και deep acting προκειμένου να μειώσουν τη συναισθηματική εξάντληση. «Η πιο αποτελεσματική κατάσταση δράσης», αναφέρουν, «είναι να ενεργείς με εγκάρδια και ειλικρινή συναισθήματα».
Η γενιά X έτεινε να εκφράζει πιο αυθεντικά συναισθήματα από τη γενιά Y η οποία υιοθετούσε τις τεχνικές surface acting και deep acting. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι της γενιάς Υ τείνουν να βιώνουν υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικού burnout και έχουν μεγαλύτερη τάση φυγής από την εργασία.
Προκειμένου να μειωθούν οι επιπτώσεις της συναισθηματικής ασυμφωνίας στους εργαζομένους, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι διευθυντές των ξενοδοχείων θα πρέπει να βοηθούν το προσωπικό να κατανοήσει το κόνσεπτ της συναισθηματικής νοημοσύνης και να το ενθαρρύνει να συζητά τα συναισθήματά του. Προτείνουν δε την παροχή εξατομικευμένης εκπαίδευσης συναισθηματικής νοημοσύνης σύμφωνα με τις διαφορές γενεών στην αξιοποίηση των στρατηγικών συναισθήματος, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη συμμετοχή στην εργασία, στη μείωση του συναισθηματικού burnout και στην αναβάθμιση της ικανοποίησης από την εργασία.
