Όλοι γνωρίζουν ότι κομβική παράμετρος δημιουργίας της τουριστικής εμπειρίας αποτελεί η είσοδος και η έξοδος από ένα προορισμό. Όμως κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται.
Σκηνές απείρου κάλλους αντικρίζει ο επισκέπτης της Λευκάδας, κατά την είσοδο του στο σπουδαίο νησί και έναν από τους πλέον ανερχόμενους τουριστικούς προορισμούς της χώρας.
Για την ιστορία από το 2016 το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Λευκάδας με την υποστήριξη του Δήμου, ξεκίνησε μια διαδικασία για τη μίσθωση των εγκαταστάσεων του πρώην «Τουριστικού Περιπτέρου» στην θέση Κάστρο της Λευκάδας.
Με δεδομένη την θέση του περιπτέρου που βρίσκεται στην βόρεια είσοδο του διαύλου και ακριβώς απέναντι από το Κάστρο της Αγ. Μαύρας και κατά συνέπεια σε μια περιοχή που ορίζεται ως ιδιαίτερης σημασίας για τον προορισμό – η διαδικασία εκείνη προέβλεπε ότι η μίσθωση θα πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει και όλες τις απαραίτητες εργασίες για την στατική ενίσχυση και την αισθητική, λειτουργική και περιβαλλοντική βελτίωση των εγκαταστάσεων που κατασκευάστηκαν πριν το 1970 και δεν συντηρήθηκαν ποτέ- προκαλεί έκπληξη ότι κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα.
Ο σχετικός διαγωνισμός για την εκμίσθωση του περιπτέρου διενεργήθηκε το 2018 με αποτέλεσμα να καταλήξει σε πλειοδότη το 2020. Ο ανάδοχος ξεκίνησε την εκπόνηση των σχετικών μελετών. Σύμφωνα με την διακήρυξη θα έπρεπε να εγκριθούν από φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού και του ΥΠΕΝ καθώς και κάποιες επιτροπές του νησιού, μια διαδικασία που διήρκεσε περίπου 2 χρόνια.
Μετά την λήψη των εγκρίσεων από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, από την πλειοδότρια εταιρεία δόθηκαν στην δημοσιότητα κάποιες εικόνες από αυτό που προτάθηκε σαν τελικό αποτέλεσμα.
Τα σχόλια που ακούστηκαν ήταν στην πλειοψηφία τους ιδιαίτερα θετικά και πάντως όλοι διαισθάνθηκαν ότι διαφάνηκε μια ελπίδα για αυτά τα εμβληματικά για την Λευκάδα κτίρια.
Φαίνεται όμως ότι κάποιοι από τους τοπικούς φορείς είχαν (ή απέκτησαν υπό το βάρος κάποιων μεθοδευμένων πιέσεων) διαφορετική άποψη.
Ακούστηκαν τότε, απόψεις για κοινωφελείς χρήσεις των υφιστάμενων κτιρίων από τον ίδιο τον Δήμο Λευκάδας (πχ. Μουσείο !!!) ακόμα και για κατεδάφιση των εν λόγω κτιρίων και μαζί της ιστορίας που «τα ακολουθεί».
Υπό τις πιέσεις συγκεκριμένων μειοψηφικών ομάδων ο Δήμαρχος Λευκάδας κ. Χαράλαμπος Καλός οδήγησε ουσιαστικά σε αναγκαστική παραίτηση τον τότε πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου ο οποίος είχε ταχθεί υπέρ της ολοκλήρωσης της παραχώρησης.
Στην συνέχεια και αφού ανέλαβε ο ίδιος την διοίκηση του Ταμείου, ακύρωσε τη συνολική διαδικασία του διαγωνισμού και μαζί κατεδάφισε κάθε ελπίδα να καθαρίσει ο εγκαταλειμμένος – εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια – χώρος που πολλές φορές χαρακτηρίστηκε ως “αποχωρητήριο».
Σημειώνεται ότι οι ομάδες αυτές έθεταν ως επιχείρημα για τις αντιδράσεις τους, ότι η παραχωρησιούχος εταιρεία θα αποκτούσε δικαίωμα στην χρήση του αιγιαλού χωρίς να μένει ελεύθερος χώρος προς χρήση από όλους, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι η παραχώρηση αφορούσε τμήμα μόλις 100 μ μιας παραλίας με συνολικό μήκος 2 χλμ, αφήνοντας σε κοινή χρήση περισσότερα από 35 στρέμματα αμμουδιάς.
Και κάπως έτσι οι τουριστικές εγκαταστάσεις στην «βιτρίνα» του νησιού κατέληξαν και πάλι θύματα των τοπικών μικρο-πολιτικών, στο έλεος της ασύδοτης εισόδου, χρήσης (και “καταχρήσεων”), καθώς και της ολοένα και μεγαλύτερης υποβάθμισης, με ό,τι αυτό συνεπάγονται για την εικόνα που εκπέμπει για ένα νησί που κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων τουριστικών προορισμών στην χώρα.
