Μπορεί μια παραθαλάσσια ταβέρνα στην Πελοπόννησο να πουληθεί για 20 εκατομμύρια; Γίνεται ένα εκτός σχεδίου δασικό κτήμα, που δεν μπορεί να χτίσει περισσότερα από 200 – 350 τετραγωνικά να αλλάζει χέρια για 50 εκατομμύρια; Μπορεί μια δασική έκταση 3.782 στρεμμάτων, που έχει καεί το 2016, να πωλείται έναντι 100 εκατομμυρίων; Κι όμως, γίνεται. Αυτά συμβαίνουν την περίοδο αυτή στο Πόρτο Χέλι, εγείροντας σε κάποιους ανησυχίες για αλλοίωση και υπερεκμετάλλευση του προορισμού και σε κάποιους άλλους προσδοκίες για ανάπτυξη. Το ποιοι πωλούν, ποιοι αγοράζουν και γιατί έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τις ραδιοφωνικές διαφημίσεις τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 για πωλήσεις οικοπέδων στο Πόρτο Χέλι. «Οικόπεδα με φως, νερό, τηλέφωνο στο Πόρτο Χέλι, λίγες ώρες με το αυτοκίνητο από την Ομόνοια», έλεγε ο εκφωνητής προωθώντας μια παρθένα τότε παραθαλάσσια περιοχή που είχε οικοπεδοποιηθεί. Η απαράμιλλη φυσική ομορφιά, το πράσινο, οι δαντελωτές ακτές, το καλό κλίμα και η εγγύτητα με την πρωτεύουσα μετεξέλιξαν τα επόμενα χρόνια τα οικόπεδα αυτά σε περιζήτητα ακίνητα. Ο χαρακτήρας της περιοχής, ωστόσο, διατηρήθηκε. Μεγάλο μέρος της παραμένει ακόμη και σήμερα δασική έκταση. Και εκτός σχεδίου. Δεν μπορούν δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση, να χτιστούν πάνω από 200 έως 350 τετραγωνικά. Κι όμως ορισμένες τέτοιες εκτάσεις πωλούνται για πολλά εκατομμύρια. Γιατί; Διότι η ευρύτερη περιοχή έχει καταστεί τόπος για τον οποίον εξυφαίνονται φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια, που ευελπιστούν να αξιοποιήσουν πρόνοιες της νομοθεσίας περί στρατηγικών επενδύσεων, τουριστικής ανάπτυξης και ολοκληρωμένων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, προκειμένου να αναπτύξουν την περιοχή σε τουριστικό προορισμό.
Μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, όπως και ιδιοκτήτες παραθεριστικών κατοικιών, είναι επιφυλακτικοί. Ανησυχούν για την αλλοίωση του χαρακτήρα της περιοχής και μιλούν για μοντέλα ανάπτυξης, όπως εκείνα που μετάλλαξαν τη Μύκονο κι άλλα νησιά από κορυφαίους προορισμούς σε βιομηχανίες φιλοξενίας και διασκέδασης. Υπάρχουν βεβαίως κι αυτοί που πιστεύουν πως οι σχεδιαζόμενες επενδύσεις θα κάνουν καλό στις δουλειές τους και τα εισοδήματά τους – «γιατί μόνο οι Μυκονιάτες και όχι κι εμείς», αντιτάσσει αυτή η πλευρά.
Τι συμβαίνει λοιπόν στο Πόρτο Χέλι; Νωρίτερα φέτος έγινε γνωστό πως ο Ιρλανδός δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Πολ Ρίχαρντ Κόλσον (βασικός μέτοχος του ομίλου Ardagh Group, που δραστηριοποιείται στη βιομηχανία χάλυβα και γυαλιού), ο οποίος λέγεται πως λάτρεψε την περιοχή, αφού αγόρασε αρχικά σπίτι προχώρησε στην εξαγορά δύο ξενοδοχείων. Πρόκειται για τα AKS Hinitsa Bay και AKS Porto Heli, που βρίσκονται το ένα μέσα στο Πόρτο Χέλι και το άλλο στην παραλία της Χηνίτσας. Το τίμημα, σύμφωνα με πληροφορίες, κινείται στα επίπεδα των 50 εκατ. Πριν από τη συναλλαγή αυτή ο Κόλσον είχε αγοράσει και το λεγόμενο «κτήμα Αλεξίου», έκτασης 300 περίπου στρεμμάτων, έναντι επίσης ποσού 50 εκατ.. Επιπλέον έχει αποκτήσει και έκταση μεταξύ του κτήματος και της Χηνίτσας όπου βρίσκεται το ένα ξενοδοχείο. Μεγάλο μέρος του «κτήματος Αλεξίου» είναι, σύμφωνα με τους δημοσιευμένους δασικούς χάρτες, δασική έκταση και όντας και εκτός σχεδίου δεν μπορεί παρά να χτίσει τα προβλεπόμενα 200-350 τ.μ. Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν όμως πως «έχει δεχθεί εισηγήσεις να ενοποιήσει την έκταση αυτή με το AKS Hinitsa Bay ώστε να μπορέσει να επωφεληθεί από προβλέψεις της νομοθεσίας που επιτρέπουν την ανάπτυξη παραθεριστικών κατοικιών ακόμη και σε τέτοιες εκτός σχεδίου δασικές εκτάσεις εφόσον αποτελούν μέρος ολοκληρωμένου τουριστικού συγκροτήματος». Οι ίδιες, αλλά και άλλες πηγές αναφέρουν μάλιστα πως ο επιχειρηματίας εκμυστηρεύεται σε συνομιλητές του πως σκοπεύει να αναπτύξει κατοικίες σε συνεργασία με τη Four Seasons. Προσπάθεια για επικοινωνία με τον επιχειρηματία, προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες αυτές, δεν κατέστη δυνατή.
Οι παραπάνω πληροφορίες έρχονται να προστεθούν σε εκείνες που αναφέρουν πως πριν από το καλοκαίρι προσέφερε ποσό 20 εκατ. στον ιδιοκτήτη της διάσημης στην περιοχή «Ταβέρνας της Γιαγιάς», που βρίσκεται στην παραλία της Χηνίτσας, δίπλα δηλαδή στο AKS Hinitsa Bay. Ο ιδιοκτήτης φέρεται να έχει αρνηθεί την τεράστια αυτή προσφορά. Προσπάθεια επικοινωνίας με τον ιδιοκτήτη του ακινήτου επίσης δεν κατέστη δυνατή, ωστόσο υπεύθυνος του καταστήματος επιβεβαίωσε πως εξ όσων γνωρίζει δεν έχει πωληθεί.
Και ενώ όλα αυτά εξελίσσονται στη Χηνίτσα, στα βορειοδυτικά το ΤΑΙΠΕΔ προκήρυξε διαγωνισμό για να πουλήσει ακίνητο 624 στρεμμάτων στη θέση Βερβερόντα. Ωστόσο, οι δυνατότητες δόμησης είναι και εδώ περιορισμένες, καθώς το μεγαλύτερο μέρος είναι δασική έκταση και οποιαδήποτε μεγαλύτερα σχέδια μπορούν να προχωρήσουν μόνο μέσω Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίου Ακινήτου. Να πολεοδομηθεί δηλαδή με προεδρικό διάταγμα.
Δεν είναι όμως το μόνο μεγάλο ακίνητο που πωλείται στην περιοχή. Ο Οικοδομικός Συνεταιρισμός Μονίμων Αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού-οσμαν επιχειρεί να αξιοποιήσει ακίνητο με δασικό χαρακτήρα που του παραχώρησε το Δημόσιο το 1970, 3.782 στρεμμάτων στην Κορακιά, μεγάλο μέρος των οποίων κάηκε το 2016, οπότε απαγορεύεται να πουληθεί, πόσο μάλλον να κτιστεί. Το ζητούμενο τίμημα εδώ είναι της τάξης των 100 εκατ.
Τα ποσά που διακυβεύονται παραπέμπουν σε προσδοκίες για μεγάλες αναπτύξεις υπό την «ομπρέλα» των «στρατηγικών επενδύσεων». Μένει να φανεί ποιες προσδοκίες θα δικαιώσει η πολιτεία και ποιες όχι.
