Το πρήξιμο γύρω από τα μάτια είναι αρκετά συνηθισμένο σε άνδρες και γυναίκες, και συνήθως δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ενοχλητικό, αισθητικό πρόβλημα. Μερικές φορές, ωστόσο, οφείλεται σε κάτι πιο σοβαρό και χρειάζεται αντιμετώπιση. Πώς όμως μπορεί να ξέρει κανείς ποια είναι η αιτία του και πότε πρέπει να ανησυχήσει;
«Το πρήξιμο στο άνω ή στο κάτω βλέφαρο συχνά είναι ένα σύμπτωμα άγνωστης αιτιολογίας το οποίο υποχωρεί μόνο του μέσα σε μία ημέρα», λέει ο χειρουργός-οφθαλμίατρος Δρ. Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, NYU Medical School. «Όταν όμως διαρκεί περισσότερο από 24-48 ώρες ή/και συνοδεύεται από ορισμένα άλλα συμπτώματα πρέπει να ελέγχεται από έναν οφθαλμίατρο. Και αυτό, διότι μερικές φορές η αιτία είναι κάτι σοβαρό το οποίο σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί ακόμα και να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στην όραση».
Στα συνοδά συμπτώματα του πρηξίματος που πρέπει να σας οδηγήσουν γρήγορα στον οφθαλμίατρο συμπεριλαμβάνονται:
- Ο πόνος στο ένα ή και στα δύο μάτια
- Το θόλωμα της όρασης
- Η μείωση της οπτικής οξύτητας
- Το να βλέπετε μαύρα σημαδάκια ή κηλίδες να «επιπλέουν» στο οπτικό σας πεδίο
- Η αίσθηση ότι κάτι έχει μπει στο μάτι σας, το οποίο αφενός δεν βλέπετε, αφετέρου δεν μπορείτε να βγάλετε.
«Τέτοιου είδους συμπτώματα, σε συνδυασμό με το επίμονο πρήξιμο των βλεφάρων ή του ματιού, θα μπορούσαν να έχουν παθολογική αιτία», τονίζει ο Δρ. Κανελλόπουλος. «Στις πιθανές αιτίες συμπεριλαμβάνονται από σχετικά απλές παθήσεις, όπως μια αλλεργική αντίδραση, έως πιο σοβαρές καταστάσεις».
Πιο αναλυτικά, μπορεί να δείτε πρήξιμο στα μάτια ή/και στα βλέφαρά σας εάν έχετε:
- Επιπεφυκίτιδα. Είναι η φλεγμονή στον ιστό που επιστρώνει το εσωτερικό του βλεφάρου. Μπορεί να προκληθεί από παθογόνους μικροοργανισμούς (ιούς, βακτήρια), ερεθιστικές ουσίες (π.χ. σαμπουάν, καπνό, χλώριο της πισίνας), αλλεργιογόνα. Όταν προκαλείται από παθογόνο μικροοργανισμό μπορεί να είναι μεταδοτική από άτομο σε άτομο.
- Αλλεργία. Οι πάσχοντες από αλλεργική ρινίτιδα, λ.χ., παρουσιάζουν συχνά και πρήξιμο στα βλέφαρά τους. Το πρήξιμο μπορεί όμως και να προκληθεί ως αλλεργική αντίδραση σε τρόφιμα, χημικά και ερεθιστικές ουσίες.
- Τραυματισμός. Αν το μάτι δεχτεί αμβλύ κτύπημα, θα συμπιεστεί και θα συμπτυχθεί, με συνέπεια να συγκεντρωθεί αίμα κάτω από την τραυματισμένη περιοχή. Αυτό συχνά προκαλεί πρήξιμο και αποχρωματισμό του οφθαλμού.
- Χαλάζιο. Είναι ένα αβλαβές, καλόηθες εξόγκωμα που εμφανίζεται στο βλέφαρο. Προκαλείται από απόφραξη ενός ή περισσότερων σμηγματογόνων αδένων.
- Κριθαράκι. Είναι μόλυνση σε θύλακο βλεφαρίδας ή στον δακρυϊκό αδένα. Προκαλεί κόκκινο εξόγκωμα στην εσωτερική (ρινική) πλευρά ή κατά μήκος του βλεφάρου, με αποτέλεσμα να μοιάζει το βλέφαρο πρησμένο.
- Κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου. Όπως εξηγεί ο Δρ. Κανελλόπουλος, είναι μία λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια, τα οποία εξαπλώνονται στον οφθαλμικό κόγχο από παρακείμενους ιστούς (συνήθως τους παραρρίνιους κόλπους). Η λοίμωξη από τα βακτήρια προκαλεί φλεγμονή, η οποία οδηγεί σε επώδυνο πρήξιμο του βλεφάρου και του δέρματος γύρω από τα μάτια. Η κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου είναι πιο συχνή στα παιδιά απ’ ό,τι στους ενήλικες, αν και μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας.
- Νόσος Graves. Είναι μία αυτοάνοση ασθένεια του θυρεοειδούς αδένα, που αποτελεί τη συχνότερη αιτία υπερθυρεοειδισμού. Οδηγεί συχνά σε διόγκωση του αδένα. Μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας, αν και είναι επτά φορές συχνότερη στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της είναι οι οφθαλμικές εκδηλώσεις. Υπολογίζεται ότι ποσοστό έως και 80% των πασχόντων εκδηλώνουν οφθαλμικά προβλήματα, όπως η φλεγμονή και (σπανιότερα) η προβολή του οφθαλμικού βολβού (εξοφθαλμισμός) που παρατηρείται σε περίπου έναν στους τρεις ασθενείς.
«Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, το πρήξιμο μέσα ή γύρω από τα μάτια είναι απόρροια μιας κακοήθειας ή ενός λεμφώματος στο μάτι», λέει ο Δρ. Κανελλόπουλος. «Σε τέτοια περίπτωση, το πρήξιμο συνοδεύεται από θολωμένη όραση ή μείωση της όρασης, ενώ ο ασθενής μπορεί να βλέπει και κινούμενες κηλίδες ή σημαδάκια στο οπτικό πεδίο του».
Δεδομένου ότι, όπως φαίνεται και από τις παραπάνω αιτίες, τα μάτια είναι πολύ ευαίσθητα σε διάφορα ερεθίσματα και παράγοντες, είναι πολύ σημαντικό να κάνετε ό,τι μπορείτε για να τα διατηρείτε υγιή. Ο συστηματικός, προληπτικός έλεγχος των ματιών είναι μια πολύ καλή ιδέα, ανεξάρτητα από το αν έχετε πρήξιμο στα μάτια ή όχι, συνιστά ο καθηγητής.
«Το προληπτικό τσεκάπ των ματιών μπορεί να εντοπίσει εγκαίρως πολλές σοβαρές οφθαλμοπάθειες, αλλά και συστηματικά νοσήματα όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, η πολλαπλή σκλήρυνση, η καρδιοπάθεια και τα λεμφώματα», εξηγεί. «Οι ενήλικες κάτω των 40 ετών χρειάζονται οφθαλμολογικό τσεκάπ κάθε 4-5 χρόνια. Μετά τα 40 ο έλεγχος πρέπει να γίνεται κάθε 2-3 χρόνια και μετά τα 50 ετησίως, ώστε να διαγνωστούν εγκαίρως προβλήματα όπως το γλαύκωμα που τείνουν να αναπτύσσονται χωρίς να προκαλούν συμπτώματα.
Όσον αφορά το πρήξιμο στα μάτια, τα πρώτα 24ωρα από την εμφάνισή του προσπαθήστε να το καταπραΰνετε με δροσερά επιθέματα (κομπρέσες), ξέπλυμα των (κλειστών) ματιών με δροσερό νερό και αντιισταμινικό κολλύριο αν πάσχετε από αλλεργία. Να αποφύγετε επίσης να φορέσετε φακούς επαφής, εάν βλέπετε πρησμένο το ή τα βλέφαρά σας.
Αν, πάντως, όπως προαναφέρθηκε το πρήξιμο επιμείνει πέραν των 24-48 ωρών ή συνοδεύεται από ύποπτα συμπτώματα, πρέπει να πάτε αμέσως στον οφθαλμίατρο.
