“Μην κάνετε σεξ γιατί θα μείνετε έγκυες και θα πεθάνετε. Μην κάνετε σεξ στη στάση “ιεραποστολικό”, μην κάνετε σεξ όρθιες. Γενικά, απλά μην το κάνετε σεξ” ακούμε σε μία χαρακτηριστική σκηνή του Mean Girls (2004), της cult teen movie που υπογράφει η ιδιοφυής Tina Fey. Ακούγεται υπερβολικό, ακούγεται αστείο, ακούγεται εξωπραγματικό. Δυστυχώς, όμως, ο κορονοϊός και η τάση για αυστηρή απολύμανση σε συνδυασμό με σκληρό υγιεινισμό κρύβει μεγάλους κινδύνους για τη σεξουαλική μας υγεία.
Γράφει: Γιώργος Ρομπόλας
Στον 20ο αιώνα δόθηκαν αγώνες και περάσαμε ως κοινωνίες από σαράντα κύματα για να χειραφετηθούν –έστω σε κάποιο βαθμό- τα σώματά μας. Η πανταχού παρούσα Εκκλησία, βέβαια, δε βοήθησε προς αυτήν την κατεύθυνση βάζοντας συνεχώς και πάντα εμπόδια: Το σεξ είναι μονάχα για τεκνοποίηση, το προγαμιαίο σεξ είναι αμαρτία, το διαζύγιο απαγορεύεται (σ.σ: ας μην ξεχνάμε ότι το διαζύγιο επιτράπηκε νομικά στην Ελλάδα μόλις το 1982), το σεξ γενικά είναι κάτι κακό όταν δεν πραγματοποιείται με τις επίσημες ευλογίες του εκάστοτε επίσημου θρησκευτικού φορέα.
Δεν είναι μόνο η κακή ψυχολογία και το social distancing, είναι και κάτι πιο βαθύ που απειλεί να λερώσει τις προσωπικές μας ελευθερίες
ι σχέση όμως μπορεί να έχει η πανδημία ενός επικίνδυνου ιού με τις σεξουαλικές μας συνήθεις; Ας δούμε ένα ένα τα στοιχεία. Καταρχάς, υπάρχει η αίσθηση ότι οι καταστροφές και οι δύσκολες καταστάσεις φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά – κάτι, βέβαια, που στην εποχή του social distancing δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Αν, όμως, κοιτάξουμε σε πρόσφατες στατιστικές τα νούμερα δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά: Σε έρευνα που διεξήχθη μετά τον μεγάλο σεισμό στη Σετσουάν της Κίνας το 2008, οι παντρεμένες γυναίκες δήλωσαν ότι πριν τον σεισμό το 67% από αυτές έκανε σεξ δύο φορές την εβδομάδα· μετά την καταστροφή το ποσοστό αυτό βυθίστηκε σε μόλις 4%.
Αυτό συνέβη μετά από μία φυσική καταστροφή που ουδεμία σχέση έχει με τα σώματά μας. Τι μπορεί λοιπόν να προκαλέσει ο κορονοϊός που μεταδίδεται με την αφή, το σάλιο ή ακόμα και με “στενή” επαφή στα δύο μέτρα; Δυστυχώς, η επόμενη μέρα μετά την καραντίνα δε φαίνεται εύκολη. Δεν είναι μόνο η κακή ψυχολογία και το social distancing, είναι και κάτι πιο βαθύ που απειλεί να λερώσει τις προσωπικές μας ελευθερίες.
Πριν τον κορονοϊό, υπήρχαν χιλιάδες φωνές που δήλωναν φανερά την προτίμησή τους στο ελεύθερο σεξ, στην εναλλαγή παρτερνέρ, στα one night stands και τις χαλαρές σεξουαλικές σχέσεις χωρίς πολλές πολλές υποχρεώσεις από τα δύο μέλη που συμμετέχουν. Δε σημαίνει, φυσικά, ότι όσοι ήταν, είναι ή θα είναι μονογαμικοί κάνουν κάποιο λάθος – απλά ότι υπήρχε και η άλλη επιλογή. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όμως, κανείς δεν μπορούσε να πει “ναι” στο ελεύθερο σεξ. Ήταν επικίνδυνο – όχι μόνο ατομικά αλλά και συλλογικά. Έτσι, αυτές οι φωνές σιώπησαν.
Το σεξ μπορούσε να συμβεί όποτε θέλαμε, με όποιον θέλαμε, σε όποια στάση θέλαμε, χωρίς να χρειάζονται οι ευλογίες καμίας αρχής, κανενός φορέα, καμίας κυβέρνησης ή κράτους.
Στα swinging 60s η νεολαία του Δυτικού Κόσμου προσπάθησε να κερδίσει περισσότερη ελευθερία, πέρα από τα πολιτικά δικαιώματά, και στο κρεβάτι της. Από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα ξεκίνησε μία τάση χειραφέτησης που (ευτυχώς) γκρέμιζε σιγά σιγά διάφορα ταμπού που μας κρατούσαν σκλαβωμένους σεξουαλικά. Το σεξ μπορούσε να συμβεί όποτε θέλαμε, με όποιον θέλαμε, σε όποια στάση θέλαμε, χωρίς να χρειάζονται οι ευλογίες καμίας αρχής, κανενός φορέα, καμίας κυβέρνησης ή κράτους. Χρειαζόταν απλά, ελέω HIV, ευλαβική προσοχή στη χρήση προφυλακτικού.
Τώρα, όμως, τα δεδομένα αλλάζουν. Αν αυτή η τάση για έναν πάση θυσία υγιεινισμό επικρατήσει, ο κορονοϊός είναι πιθανόν να λειτουργήσει ο Δούρειος Ίππος ενάντια στις σεξουαλικές μας ελευθερίες. Αν το κάνεις one night stand, ξαφνικά είναι (κατά κάποιο τρόπο) επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία, τότε ο πουριτανισμός που κρύβεται στις σκοτεινές γωνίες των κοινωνιών μας μπορεί να βγει ξανά στην επιφάνεια. Άλλωστε, όταν, δυστυχώς, υπάρχουν ιεράρχες που επηρεάζουν το ποίμνιο, οι οποίοι επιμένουν ότι ο κορονοϊός δεν κολλάει μέσω της θείας κοινωνίας αλλά σίγουρα κολλάει μέσα από ένα φιλί, μπορούμε όλα τα να τα περιμένουμε.
Στα πλαίσια του υγιεινισμού ελλοχεύει ο κίνδυνος να επωαστεί ένας νέος πουριτανσιμός που επιβάλλει ένα “αυστηρό όχι” στις ελεύθερες σχέσεις.
Στο Handmaid’s Tale, το σπουδαίο βιβλίο της Margaret Atwood που έγινε πολύ επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά, παρακολουθούμε μία δυστοπία όπου το σεξ συμβαίνει στα κρυφά, μόνο για τεκνοποίηση ενώ αποτελεί προνόμιο των αντρών και αποστολή των γυναικών. Το σεξ δεν είναι απόλαυση έστω ένοχη αλλά μία ιερή υποχρέωση και κάτι κάπως σκοτεινό που καλό είναι να μην μιλάμε και πάρα πολύ για αυτό.
Έτσι, η τωρινή πανδημία κρύβει κατά παρόμοιο τρόπο αντίστοιχους κινδύνους για τη σεξουαλική μας υγεία. Στα πλαίσια του υγιεινισμού ελλοχεύει ο κίνδυνος να επωαστεί ένας νέος πουριτανισμός που επιβάλλει ένα “αυστηρό όχι” στις ελεύθερες σχέσεις. Ή με άλλα λόγια, η πανδημία μπορεί να οδηγήσει το σεξ πίσω σε πιο σκοτεινές εποχές, θυμίζοντας δεκαετία του ’40 ή και τον 19ο αιώνα. Είναι στο χέρι μας να μην αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο – ακόμα και αν είμαστε αυστηρά μονογαμικοί.
