Της Carlie Porterfield
Καθώς πολιτείες των ΗΠΑ και χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν ξεκινήσει τη σταδιακή άρση των περιορισμών που επιβλήθηκαν εξαιτίας της πανδημίας, ειδικοί προειδοποιούν για την πιθανότητα ενός δεύτερου κύματος του κορονοϊού.
Γεγονότα
-Την Παρασκευή, ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, Andrew Cuomo, δήλωσε ότι “υπάρχει καλή πιθανότητα ο ιός να επιστρέψει”, προσθέτοντας πως “πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα για κάτι τέτοιο”.
-Την Τρίτη, ο Lothar Wieler, πρόεδρος του ινστιτούτου Robert Koch και επικεφαλής επιδημιολόγος της Γερμανίας, ανέφερε ότι είναι πιθανό ένα δεύτερο αλλά και τρίτο κύμα, ενώ και οι ισπανικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν προβλέψει δύο κύματα του ιού, σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα που έχει στην κατοχή του το Associated Press.
-Επειδή δεν υπάρχει έτοιμο προς διάθεση εμβόλιο -με τις αισιόδοξες προβλέψεις να το αναμένουν το 2021, το νωρίτερο- ενδέχεται να καταγράφουμε νέα κρούσματα, όπως συμβαίνει στη Σεούλ, όπου είχαμε αύξηση μετά το άνοιγμα ορισμένων νυχτερινών κέντρων διασκέδασης.
-Υπάρχει ο κίνδυνος εξάπλωσης του ιού στις ΗΠΑ, καθώς πολλοί κυβερνήτες πολιτειών αίρουν τους περιορισμούς και οι αρχές ακόμη προσπαθούν να βελτιώσουν τα διαγνωστικά τεστ και την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων.
-Μια μελέτη από τη Βρετανία, την περασμένη εβδομάδα, βρήκε αποδείξεις πως ο ιός ξεκίνησε να μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων στα τέλη του 2019, διαψεύδοντας έτσι ισχυρισμούς πως η μόλυνση είχε ξεκινήσει νωρίτερα επιτρέποντας στους ανθρώπους να αναπτύξουν ανοσία.
-Οι Βρετανοί ερευνητές εκτίμησαν πως σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο 10% των ανθρώπων έχει εκτεθεί στον ιό. Ωστόσο, ο Wieler έχει πει ότι πρέπει να μολυνθεί το 60-70% του παγκόσμιου πληθυσμού για να πούμε ότι ο ιός δεν αποτελεί απειλή.
“Κατά την άποψή μου, είναι αναπόφευκτη η επιστροφή του ιού”, είχε δηλώσει ο Anthony Fauci, επικεφαλής επιδημιολόγος των ΗΠΑ, στο Bloomberg τον Απρίλιο. “Το πώς θα αντμετωπίσουμε αυτό το κύμα, όταν έρθει, θα καθορίσει τις τύχες μας”, είχε προσθέσει.
Τι δείχνει η ιστορία
Υπάρχει ένα ιστορικό όσον αφορά τα δεύτερα κύματα των πανδημιών. Για παράδειγμα, το δεύτερο κύμα της Ισπανικής Γρίπης του 1918 -εκτιμάται ότι 500 εκατ. άνθρωποι, ή το ένα τρίτο του πληθυσμού, μολύνθηκαν– ήταν φονικότερο από το πρώτο, επηρεάζοντας μάλιστα νέους αθρώπους.
