Είτε πρόκειται για αργεντίνικο τάνγκο, τα βήματα της ζούμπα ή τους παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς, κάθε είδος χορού αποτελεί μια μορφή κινητικής θεραπείας που συνδυάζει την τόνωση του σώματος και τη διέγερση του πνεύματος.
Ο σύνθετος συντονισμός των κινήσεων που απαιτεί οποιοδήποτε είδος χορού ενεργοποιεί πλήθος περιοχών του εγκεφάλου, γεγονός που ενισχύει τις νευρωνικές συνάψεις και βελτιώνει τη μνήμη.
Έρευνα διάρκειας 21 ετών σε άτομα 75 ετών και άνω που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine έδειξε ότι ο χορός μπορεί να καθυστερήσει την εκδήλωση της άνοιας.
Μάλιστα η συστηματική ενασχόληση με τον χορό μείωσε τον κίνδυνο άνοιας κατά 76%, ποσοστό διπλάσιο από εκείνο του διαβάσματος, ενώ η ενασχόληση με παζλ και σταυρόλεξα τουλάχιστον τέσσερις φορές την εβδομάδα μείωνε τον εν λόγω κίνδυνο κατά 47%.
Δέκα εβδομάδες συστηματικής ενασχόλησης με τον χορό, σύμφωνα με μικρή πιλοτική έρευνα, απογείωσε τις επιδόσεις των δέκα συμμετεχόντων που χόρευαν όσον αφορά την αντιληπτική ικανότητα και τη διάθεσή τους σε σύγκριση με τους δέκα της ομάδας ελέγχου που δεν χόρευαν. Μικροί οι αριθμοί μεν, αλλά μεγάλη η επίδραση του χορού.
Το πεδίο της μελέτης της επίδρασης του χορού σε ηλικιωμένους είναι ακόμη σχετικά νέο, ωστόσο τα αποτελέσματα των ερευνών είναι ενθαρρυντικά όχι μόνο για την άνοια, αλλά και για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων της Νόσου του Πάρκινσον.
Σημείο-κλειδί για την ευεργετική δράση του χορού στη μνήμη και τη νόηση, η εκμάθηση νέων βημάτων και όχι απλώς η εξάσκηση σε ήδη γνωστές χορογραφίες.
Το θέμα δημοσιεύθηκε στο τεύχος ν.6 του περιοδικού ygeiamou που κυκλοφόρησε με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ στις 31/10
