Απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα «πώς θα καταφέρουμε να βελτιώσουμε τη μνήμη ηλικιωμένων» προσπαθούν να δώσουν επιστήμονες με τη βοήθεια του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Για την ακρίβεια, ίσως ανακάλυψαν ένα πιθανό φάρμακο στο πρόβλημα του γηράσκοντος εγκεφάλου και της σταδιακής απώλειας μνήμης ηλικιωμένων. Πειράματα σε τρωκτικά έδειξαν ότι η χορήγηση εγκεφαλονωτιαίου υγρού από νεότερης ηλικίας ζώα βελτίωσε αισθητά τη μνήμη στα γερασμένα ποντίκια. Η βελτίωση οφείλεται κυρίως σε μια πρωτεΐνη (FGF17) που περιέχεται στο «νεανικό» υγρό.
Οι αμερικανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, με επικεφαλής τους νευροεπιστήμονες Ταλ Ιλάμ και Τόνι Γουίς-Κορέϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», σύμφωνα με το ίδιο και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ευελπιστούν ότι η ανακάλυψη θα οδηγήσει μελλοντικά σε θεραπευτικές εφαρμογές στους ανθρώπους (π.χ. με άνοια ή Αλτσχάιμερ), αν και η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο.
Ο δρ. Τόνι Γουίς-Κορέι σε παλαιότερη έρευνά του είχε δείξει ότι η χορήγηση αίματος από νεότερα ζώα σε γερασμένα αναστρέφει εν μέρει τη γήρανση. Τώρα η προσοχή στράφηκε στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Οι γιατροί εδώ και καιρό χρησιμοποιούν το εγκεφαλονωτιαίο υγρό ως δείκτη της υγείας του εγκεφάλου και της εμφάνισης νευρολογικών παθήσεων.
Η νέα έρευνα αξιοποιεί αυτό το υγρό από οργανισμούς σε νεαρή ηλικία για την ανανέωση της μνήμης γερασμένων οργανισμών. Οι ερευνητές προσδοκούν ότι τελικά το εν λόγω υγρό και ειδικότερα η πρωτεΐνη FGF17 – που θα μπορούσε να χορηγείται και μόνη της – θα αποδειχτεί ένα είδος ελιξίριου για την υγεία του εγκεφάλου και της μνήμης.
Μια από τις πρακτικές δυσκολίες είναι ότι είναι δύσκολη η συλλογή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Επιπλέον, ανακύπτει το ερώτημα βιοηθικής κατά πόσο είναι σωστό να ληφθεί τέτοιο υγρό από έναν νέο άνθρωπο για να μεταφερθεί σε έναν ηλικιωμένο. Η χορήγηση μόνο της πρωτεΐνης FGF17 και όχι όλου του υγρού είναι πιθανώς μια πιο πρακτική λύση.