Μέχρι να ενηλικιωθεί, ο μέσος άνθρωπος έχει από 10 έως 40 σπίλους στο σώμα του. Αυτές οι μικρές αναπτύξεις στο δέρμα — οι οποίες είναι συνήθως στρογγυλές ή ωοειδείς και έχουν χρώμα ροζ, καστανό, καφέ ή μαύρο — είναι πολύ συχνές και γενικά αβλαβείς.
Αλλά περιστασιακά, ένας μη φυσιολογικός σπίλος μπορεί να είναι σημάδι μελανώματος, μια σχετικά σπάνια αλλά θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος. Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι να αναζητήσουμε. (Οι μη μελανωματικοί καρκίνοι του δέρματος όπως τα βασικοκυτταρικά και τα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα αποτελούν την πλειοψηφία των περιπτώσεων, αλλά τείνουν να είναι λιγότερο επιθετικοί).
Το μελάνωμα μπορεί να αναπτυχθεί από έναν υπάρχοντα σπίλο, αλλά πιο συχνά εμφανίζεται ως μια νέα βλάβη στο δέρμα. Μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα, αλλά οι πιο κοινές θέσεις είναι το στήθος και η πλάτη για τους άνδρες και τα πόδια για τις γυναίκες.
Τα καλά νέα είναι ότι, όταν διαγνωστεί νωρίς, το μελάνωμα είναι συνήθως ιάσιμο, είπε ο δερματολόγος δρ Ντάρελ Σ. Ρίγκελ στη HuffPost.
«Εάν εντοπιστεί έγκαιρα, μια απλή αφαίρεση συνήθως αρκεί για να επιτευχθεί θεραπεία», δηλώνει ο Ρίγκελ, κλινικός καθηγητής δερματολογίας και διευθυντής της κλινικής επιτήρησης μελανώματος στην Ιατρική Σχολή Mount Sinai Icahn.
Ωστόσο, μόλις εξαπλωθεί, το ποσοστό επιβίωσης για το μελάνωμα είναι μικρότερο από 50% — ακόμη και με ορισμένες από τις πρόσφατα διαθέσιμες θεραπείες, εξήγησε ο Ρίγκελ…»
Ορισμένοι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μελανώματος, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο, της χρήσης σολάριουμ σε εσωτερικούς χώρους, της ύπαρξης άτυπων (δυσπλαστικών) σπίλων και του οικογενειακού ιστορικού της νόσου. Είναι επίσης πιο κοινό σε άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα που «καίγεται» εύκολα στον ήλιο, κόκκινα ή ξανθά μαλλιά και ανοιχτόχρωμα μάτια.
Οι έγχρωμοι έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να νοσήσουν από μελάνωμα από τους λευκούς — αλλά είναι πιο πιθανό να πεθάνουν εάν το κολλήσουν, λόγω έλλειψης ενημέρωσης του κοινού και της επαγγελματικής τους γνώσης (σ.σ. το άρθρο αναφέρεται στους έγχρωμους των ΗΠΑ). Για όσους έχουν πιο σκούρες αποχρώσεις δέρματος, τα μελανώματα τείνουν να εμφανίζονται σε περιοχές με λιγότερη έκθεση στον ήλιο όπως οι παλάμες των χεριών, τα πέλματα των ποδιών ή κάτω από τα νύχια των χεριών ή των ποδιών.
Πώς να εντοπίσουμε έναν ύποπτο σπίλο
Για να προσδιορίσουμε εάν ο σπίλος μας μπορεί πράγματι να είναι καρκινικό μελάνωμα, ας χρησιμοποιήσουμε τον κανόνα ABCDE που υποστηρίζεται δερματολογικά από ειδικούς, που εξετάζει ασυμμετρία, περίγραμμα, χρώμα, διάμετρο και εξέλιξη.
Εάν ο σπίλος μας πληροί ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω κριτήρια, ας κλείσουμε ραντεβού με τον δερματολόγο για να τον ελέγξουμε. Ας μην πανικοβληθούμε: Οι περισσότεροι άτυποι σπίλοι δεν γίνονται καρκινικοί. Αλλά αξίζει να εξεταστούν τυχόν ύποπτα σημεία για να είναι ασφαλή.
Αυτά είναι:
Aσυμμετρία: Εάν σχεδιάζαμε μια γραμμή στο κέντρο του, το ένα μισό δεν θα ταιριάζει με το σχήμα ή το μέγεθος του άλλου.
Ορια που είναι ακανόνιστα: Μπορεί να έχει άκρες με εγκοπές, κυματοειδείς ή θολές, «που σημαίνει ότι τα όρια μεταξύ του σπίλου και του κανονικού δέρματος δεν είναι ξεκάθαρα», λέει η δερματολόγος δρ. Τζόις Παρκ από το Σιάτλ στη HuffPost.
Χρώμα που είναι ανομοιόμορφο. Ας δώσουμε προσοχή εάν ο χρωματισμός δεν είναι ομοιόμορφος. Ο ίδιος σπίλος μπορεί να περιλαμβάνει «κόκκινα και ροζ, ποικίλες αποχρώσεις του καφέ και του μαύρου», λέει η Παρκ. Καθώς μεγαλώνει, μπορεί να παρατηρήσουμε ακόμη και κάποια λευκή ή μπλε εμφάνιση.
Διάμετρος μεγαλύτερη από 1/4 της ίντσας. Ας σκεφτούμε το μέγεθος ενός μπιζελιού ή γόμας στο πίσω μέρος ενός μολυβιού.
Εξέλιξη: Ο σπίλος μεγαλώνει σε μέγεθος ή αλλάζει σχήμα ή χρώμα.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
