Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να είναι πιο επικίνδυνος για τους διαζευγμένους άνδρες απ’ ό,τι για τους παντρεμένους ή τις γυναίκες, αναφέρουν επιστήμονες από τη Σουηδία.
Σε μεγάλη μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν ότι οι διαζευγμένοι άνδρες με τύπου 1 ή τύπου 2 διαβήτη είχαν 67% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν ακρωτηριασμό κάτω άκρου λόγω της νόσου τους. Είχαν επίσης 57% περισσότερες πιθανότητες ακρωτηριασμού σε σύγκριση με τις συνομήλικές τους γυναίκες.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η διαφορά πιθανώς οφείλεται στο ότι οι διαζευγμένοι άνδρες συχνά δεν φροντίζουν επαρκώς την υγεία τους. Ενδέχεται επίσης να οφείλεται στις διατροφικές συνήθειες ή ακόμα και στο ότι ζουν μόνοι.
Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλεί σοβαρές επιπλοκές, ιδίως όταν δεν ρυθμίζεται σωστά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται το διαβητικό πόδι. Κατ’ αυτό, η πλεονάζουσα γλυκόζη (σάκχαρο) στο αίμα προκαλεί σοβαρές βλάβες στα νεύρα ή/και στα αγγεία των κάτω άκρων.
Η συνέπεια είναι να μην αντιλαμβάνεται ο ασθενής μικροτραυματισμούς που οδηγούν στη δημιουργία πληγών και εξελκώσεων. Η ελλιπής αιμάτωση δυσκολεύει την επούλωσή τους, συμβάλλοντας στην νέκρωση των ιστών. Συχνά, εξ άλλου, οι πληγές μολύνονται, με επακόλουθο γάγγραινα και ακρωτηριασμό.
Η νέα μελέτη
Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τον κίνδυνο να έχει αυτή την έκβαση ο διαβήτης, δεν είναι επαρκώς μελετημένοι. Για να καλύψουν το κενό αυτό, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από χιλιάδες συμπατριώτες τους με νεοδιαγνωσθέντα διαβήτη. Στόχος τους ήταν να εξακριβώσουν αν και πως συσχετίζονταν με τον ακρωτηριασμό:
- Δημογραφικοί και κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες
- Ο τρόπος ζωής
- Το ιατρικό ιστορικό
Στη μελέτη εντάχθηκαν όλοι οι ενήλικες Σουηδοί (ηλικίες 18 ετών και άνω), οι οποίοι διαγνώσθηκαν με διαβήτη μεταξύ 2007 και 2016. Οι επιστήμονες τους παρακολουθούσαν έως το 2017 ή έως ότου ακρωτηριαστούν ή χάσουν τη ζωή τους. Στο 98% των περιπτώσεων η διάγνωση ήταν σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, που είναι και η συχνότερη μορφή της νόσου. Οι υπόλοιποι είχαν διαγνωστεί με τύπου 1 διαβήτη (ή ινσουλινοεξαρτώμενο).
Συνολικά επρόκειτο για 66.569 ασθενείς, οι 133 εκ των οποίων εκδήλωσαν διαβητικό πόδι και ακρωτηριάστηκαν.
Τα ευρήματα
Εκτός από την οικογενειακή κατάσταση και το φύλο, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ακρωτηριασμό ήταν η ηλικία. Οι ηλικιωμένοι διαβητικοί διέτρεχαν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο ακρωτηριασμού. Στην πραγματικότητα, κάθε πρόσθετο έτος σχετιζόταν με αύξηση κατά 8% του κινδύνου να συμβεί ακρωτηριασμός.
Σημαντική ήταν επίσης και η υγεία των ποδιών τους. Όταν οι ασθενείς είχαν ήδη εγκατεστημένη νευροπάθεια ή αγγειοπάθεια, ο κίνδυνος ακρωτηριασμού τετραπλασιαζόταν. Αν είχαν προηγούμενο ιστορικό εξελκώσεων στα πόδια, ο κίνδυνος οκταπλασιαζόταν. Η νευροπάθεια και η αγγειοπάθεια μπορεί λ.χ. να είναι ήδη εγκατεστημένες όταν ο διαβήτης διαγιγνώσκεται με καθυστέρηση.
Αυξημένο κίνδυνο διέτρεχαν επίσης οι ασθενείς που έκαναν θεραπεία με ινσουλίνη, καθώς και οι καπνιστές. Αντιθέτως, οι παχύσαρκοι διαβητικοί φάνηκε να διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο έναντι όσων είχαν φυσιολογικό βάρος. Το εύρημα αυτό εξέπληξε τους επιστήμονες, που εικάζουν ότι ίσως είναι τυχαίο.
Η νέα μελέτη θα παρουσιασθεί στο επερχόμενο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης του Διαβήτη (EASD). Το συνέδριο θα διεξαχθεί τον Οκτώβριο στο Αμβούργο.
Φωτογραφία: iStock
