Νέα μελέτη ρίχνει φως στην υποδιάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής, μιας συχνής αρρυθμίας, που μπορεί να απειλήσει την ανθρώπινη ζωή
Οι ακανόνιστοι καρδιακοί παλμοί – οι αρρυθμίες – μπορούν να απειλήσουν την ανθρώπινη ζωή, ακόμη κι όταν περνούν απαρατήρητοι από την αντίληψη γιατρών και ασθενών, μέσω των τυπικών εξετάσεων ελέγχου, υποστηρίζει μελέτη που δημοσιεύεται στο Circulation, εγείροντας έναν νέο προβληματισμό για την υγεία. Η μελέτη ρίχνει φως στους συχνά παραγνωρισμένους κινδύνους της υποκλινικής κολπικής μαρμαρυγής.
Πρόκειται για την πιο διαδεδομένη μορφή ακανόνιστου καρδιακού ρυθμού, επηρεάζοντας πάνω από 2 εκατομμύρια άτομα μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Χαρακτηρίζεται από γρήγορους και ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για την υγεία, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο και η καρδιακή ανεπάρκεια. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί είναι οι ασθενείς που εξακολουθούν να αγνοούν ότι πάσχουν από αυτή τη δυνητικά θανατηφόρα πάθηση.
«Σχεδόν όλα όσα γνωρίζουμε για την κολπική μαρμαρυγή προέρχονται από κλινικές περιπτώσεις, όπου η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή, ώστε να ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια μιας τυπικής εξέτασης ή ενός ηλεκτροκαρδιογραφήματος», διευκρινίζει ο δρ. Passman, επικεφαλής του Κέντρου Έρευνας Αρρυθμιών. «Η μελέτη μας επικεντρώθηκε στην υποκλινική κολπική μαρμαρυγή, σε επεισόδια δηλαδή που ανιχνεύονται μόνο από εμφυτεύσιμους βηματοδότες και απινιδωτές, τα οποία οι ίδιοι οι ασθενείς μπορεί να αντιλαμβάνονται καν», προσθέτει.
Για να διερευνήσει τον αντίκτυπο της υποκλινικής κολπικής μαρμαρυγής στη θνησιμότητα, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τα δεδομένα περισσότερων από 20.000 ατόμων με βηματοδότες ή απινιδωτές. Οι μελετητές παρακολούθησαν τις περιπτώσεις κολπικής μαρμαρυγής και τους επακόλουθους θανάτους σε διάστημα δύο ετών. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: Τα άτομα με μη φυσιολογικούς καρδιακούς ρυθμούς αντιμετώπιζαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο θανάτου, ακόμη και όταν οι ακανόνιστοι καρδιακοί παλμοί τους ήταν ανιχνεύσιμοι μόνο από μια εμφυτευμένη συσκευή και διαρκούσαν μόνο λίγες ώρες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι συμμετέχοντες με κολπική μαρμαρυγή αντιμετώπιζαν 29% υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς την πάθηση. Ο κίνδυνος ήταν ακόμη υψηλότερος (39%) για όσους αντιμετώπιζαν επίμονη κολπική μαρμαρυγή, όπου ο ρυθμός της καρδιάς δεν επανήλθε στο φυσιολογικό εντός μιας εβδομάδας.
«Τα ευρήματα αναδεικνύουν τα συχνά μη ανιχνεύσιμα επεισόδια ακανόνιστων καρδιακών παλμών, που μπορούν να έχουν δυνητικά θανατηφόρες συνέπειες», σημειώνει ο δρ. Passman. «Στη μελέτη μας, περίπου το 30% των 22.000 συμμετεχόντων είχαν τουλάχιστον ένα επεισόδιο κολπικής μαρμαρυγής που ανιχνεύθηκε από τη συσκευή τους, με τα επεισόδια να διαρκούν από λεπτά έως ημέρες. Μετά από δύο χρόνια, το 13% αυτών των ασθενών είχε καταλήξει. Όσοι είχαν κολπική μαρμαρυγή αντιμετώπιζαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν. Επιπλέον, όσο περισσότερο διαρκούσε η κολπική μαρμαρυγή, τόσο υψηλότερος ήταν ο κίνδυνος θανάτου σε σχέση με τους ασθενείς που αντιμετώπιζαν συντομότερα επεισόδια», εξηγεί.
Σύμφωνα με τον ειδικό, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις της υποκλινικής κολπικής μαρμαρυγής. Οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εστιάσουν στο κατά πόσο η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να αποτρέψει τις επακόλουθες επιπτώσεις αυτών των σιωπηλών επεισοδίων, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο, η καρδιακή ανεπάρκεια και ο θάνατος. «Κάποια από τα ερωτήματα παραμένουν: Ποιος είναι ο αντίκτυπος αυτών των σιωπηλών επεισοδίων κολπικής μαρμαρυγής που μπορεί να μην είχαν ανιχνευθεί ποτέ με τις παραδοσιακές ιατρικές εξετάσεις; Και το πιο σημαντικό, μπορεί η έγκαιρη παρέμβαση να μετριάσει αυτούς τους κινδύνους;», διερωτάται ο δρ. Passman.
Καθώς οι ερευνητές συνεχίζουν να εμβαθύνουν στην πολυπλοκότητα της κολπικής μαρμαρυγής, τα νέα ευρήματα χρησιμεύουν ως μια υπενθύμιση των σιωπηλών κινδύνων που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία της καρδιάς και της ανάγκης λεπτουμερούς και ολοκληρωμένου ιατρικού ελέγχου.
